Geçilmesi gereken yerler vardý. Geçildiði zaman seyredilmesi gereken manzaralara sahipti. Güzellikleri görecek olan gözlere ihanet edildi.

Dar zamanlarýn geniþ salonlarýnda paylaþýlmayý bekliyordu. Devler ülkesinde bulunan çakýl taþlarýndan bir tanesi olmak yeterliydi. Ýstatistiklere taþ çýkartýrcasýna olmasý gerekmiyordu. Paylaþýlmasý gerekiyordu. Özveriydi.

Yeri ve zamaný vardý. Ama son kullaným tarihi yoktu. Okyanusun ortasýnda duran ýssýz adaydý. Duygularýn kolonisi olmaktan uzaktý. Eþlik edilecek olan, rüzgârýn sesiydi. Sessizliðin ortasýnda durmak gerekiyordu. Susmaktý.

Parmaklardan yoksun olan eldi. Gecenin karanlýðýna nispet yaptýðýný sanan kara günleri, beyaz renge boyayacaktý. Verilmesi gereken bir eldi. Ama vermeden almanýn, ziyafetinden oluþan bir masanýn, açgözlüsüydü. Uzatýlmasý gerekiyordu. Özet bile geçilmedi.

Gelmekten ve bulmaktan baþka seçenekler, yok sayýlýyordu. Ama her seferinde hoþ olunuyordu. Hoþluk içerisinde yaþanýlan rahatlýk ise tarifi imkânsýzdý. Ve her seferinde ayný hoþluk içerisinde hoþça kalýnýyordu. Samimiyetsizlikti.

Anlamanýn yollarýndan geçmek için, anlayýþýn açýk olmasý lazýmdý. Bitmez sanýlan tatil günlerine, sevgi adý altýnda gösteri yapýlmaya baþlandý. Anlamanýn anlýk olacaðý konusunda olan yanýlgý ise hiçbir zaman bir anlýk olmadý. Yaklaþmakta olan bayramdý. Sürpriz yumurtanýn içinde olduðuna inanýlan anlayýþýn ise kurbaný olunuyordu.

Yer sallanmadý, gök yarýlmadý. Bir mum alevi bile titremedi.

-     Gerçekten söz bitti mi?

-     Söz bitti.

Sözün bittiði yerde ki kýmýldamayan yapraðým. Þiddet sandýðýn kendi sarsýntýlarýndan bir o kadar da uzaðýndayým.