Sonsuz hayat olan ahirette cenneti umut eden insanlar, Yüce Allah’ýn sevgisine layýk olmak için çalýþýrlar. Allah’ý çok severler; çünkü Allah’a ve diðer tüm iman eden insanlara sevgi duymak cennet ehlinin özelliklerindendir. Ancak Allah sevgisinin eksikliði, O’nu hakkýyla takdir edememek insaný imaný yaþamaktan uzaklaþtýrýr. Allah’ýn en çok sevdikleri ve cenneti onlar için hazýrladýðýný bildirdiði insanlar, Kuran- Kerim’de bildirildiði üzere takva sahipleridir:

"Gerçekten takva sahibi olanlar, cennetlerde ve pýnar baþlarýndadýr." (Hicr Suresi,45)

Ýman edenlerin Allah’a duyduklarý sevginin pek çok nedeni vardýr. Her olayý inananlar için hayýrla yarattýðýný bilmek Allah’a duyulan sevginin nedenlerinden biridir.

Dua edildiðinde duaya icabet edecek olmasý da Allah’ý sevmek için önemli bir sebeptir. Rabbimiz, “Ya da sýkýntý ve ihtiyaç içinde olana, kendisine dua ettiði zaman icabet eden, kötülüðü açýp gideren ve sizi yeryüzünün halifeleri kýlan mý?..” (Neml Suresi,62) ayetiyle sýkýntý ve ihtiyaç içinde olan herkesin duasýna icabet ettiðini bildirmektedir. Zorluk anlarýnda inananlarýn yanlarýnda bulduklarý en yakýn dost, Allah’týr.

Her insan, bir hiçken Yüce Allah’ýn rahmeti sayesinde var olmuþtur. Tüm insanlarý bu dünyada barýndýran, zevk ve ihtiyaçlarýna uygun çeþit çeþit yiyecekler yaratan, Rabbimiz’dir. Allah’ýn insanlar üzerindeki nimetlerini, O’nun her þeye güç yetiren olduðunu ve her þeyi en güzel ve hayýrlý þekliyle yarattýðýný düþünmek, Allah’a olan sevgiyi arttýrýr. Bu, genelleme yaparak bile sayýlamayacak olan nimetlerine hayranlýðýn ve þükrün bir sonucudur.

"...Ýman edenlerin ise Allah’a olan sevgileri daha güçlüdür...” (Bakara,165) ayetinin hükmü gereðince, iman edenler asýl sevgiyi her þeyi sarýp kuþatan Yüce Allah’a duyarlar.

Sonsuz ilim sahibi Allah’a duyulan sevgi, O’nun yarattýðý mucizeler karþýsýnda müminlerin þevk ve heyecanýný arttýrýr. Bu, insan ruhunun ihtiyacý olan besindir, ruh ve iman bu döngü sayesinde sürekli beslenir.

Allah’a ve dolayýsýyla yarattýklarýna duyulan sevgi, Kuran ahlakýna uygun yaþamaya da yol açar. Bu da bir ayetteki, "..Bizden kendilerine güzellik geçmiþ bulunanlar" þeklinde ifade edilen gerçek güzelliði kazanmaya, diðer insanlarýn yakýnlýk duymasýna ve müminleri örnek almasýna neden olur.

Hatasýz olmak sadece her þeyden müstaðni olan Allah’a aittir. Ýnsanlar ise hata yapabilen varlýklardýr. Ancak Allah, bu konuda da "tevbeleri kabul eden "olduðunu bildirerek büyük bir kolaylýk vermekte ve insanlara kurtuluþ imkaný saðlamaktadýr. Bu da Allah’a duyulan sevginin çok önemli nedenlerinden biridir.

Ýnsan, kendisine küçük bir ikramda bulunan ya da iyilik yapan bir kiþiye teþekkür eder, sevgi duyar. Hastalandýðýnda yardýmcý olan kiþiye sevgisi artar ve duyduðu minnetle onu mutlu etmeye çalýþýr, üzmekten þiddetle kaçýnýr. Oysa onlara bu davranýþlarý nasip eden Allah’týr. Kýsacasý, gerçekte sevgi duyulmasý ve teþekkür edilmesi gereken varlýk Allah’týr. Bizi sevindiren, yediren içiren, saðlýk veren, zevk alacaðýmýz güzellikleri yaratan Allah, o insanlarý sadece vesile kýlmýþtýr.

Merhamet edenlerin en merhametlisi olan Allah, inanan kullarýna "iman edenlerin velisi, dostu ve destekçisi" olduðunu bildirmektedir. Ve tek dostumuz olduðunu, ‘karanlýklardan aydýnlýða’ çýkardýðýný haber vermektedir. Allah sevgisinin temelinde de bu yakýnlýk olmalýdýr.

Ýman etmeyen insanlar Allah sevgisini bilmedikleri için birbirlerine karþý da samimi bir sevgi gösteremezler. Kendilerini zorlayarak insanlarýn sevgisini kazanmaya çalýþýrlar. Sadece insanlarýn hoþnutluðunu aramalarý ve insanlarýn rýzasýný kaybetme korkularý, þeytanýn Allah’tan uzaklaþtýrma telkinlerinden biridir. Hissettikleri korku, bu insanlarýn hayatlarý boyunca samimiyeti ve imaný yaþayamamalarýna neden olur..

Kuran’da, yalnýzlýk ve dostsuzluðun cehennem ehlinin özelliði olduðundan söz edilir;
"Çünkü o, büyük olan Allah’a iman etmiyordu. Yoksula yemek vermeye destekçi olmazdý. Bundan dolayý bugün, kendisine hiçbir sýcak dost yoktur." (Hakka Suresi,33-34-35)

Ýnsan güçsüzün yanýnda olmak istemez, hep güçlüyle olmak ister. Þeytan güçsüzdür; güçlü olan Allah’týr ve “…Kullarým Beni sana soracak olursa, muhakkak ki Ben (onlara) pek yakýným…” (Bakara Suresi, 186) ayetiyle haber verildiði üzere kullarýna çok yakýndýr.

Ancak insanlarýn çoðu hem kendilerinden uzak hem de güçsüz olan þeytanýn yolunu tercih etmektedirler. Ve üstelik kendilerini ‘nurdan karanlýklara’ çýkaracaðýný da bildikleri halde…

Oysa insan, Allah’ýn yolunu seçtiði ve O’na yakýn olduðu zaman, Rabbimiz’in güzel sýfatlarý üzerinde tecelli edecektir. “Ben þunu yaparsam Allah’ýn hoþuna gider, beni sever “ diye düþünerek yaptýðý davranýþlar, salih amel olur, Allah’a yakýnlaþtýrýr ve kiþiyi olgun bir insan yapar.

Sevginin asýl muhatabý olmasý gereken Allah’tan uzak yaþayan insanlar, Allah’ý takdir edemedikleri için gerçek sevgi ve dostluktan da yoksundurlar. Rabbimiz’e þirk koþarak yaþadýklarý sevgi de gerçek sevgi deðildir ve onlara mutsuzluk ve karamsarlýk verir. Hayatta gerçek anlamda bir ‘dost’larý olmadýðýndan sürekli yakýnýrlar. Oysa ‘gerçek dost’ onlara þahdamarlarýndan daha yakýndýr, “bir bilselerdi”…

Andolsun, insaný Biz yarattýk ve nefsinin ona ne vesveseler vermekte olduðunu biliriz. Biz ona þahdamarýndan daha yakýnýz. (Kaf Suresi, 16)