Zamanýn üstünde akýp gitmek, içinden zamanýn geçmediði yeni sözler yazabilmek. Düþ görmeye meraklý bedenlerin anlaþýlmaz isteklerini doyurmaya çalýþmak bir yandan. Bitmeyen isteklerini, hayallerin kovalayýp, gerçeklerin yere yatýrdýðý binlerce düþ, binlerce histeri.
Hezeyan gibi sevdiðim kelimelerle süslemek her bir defteri, her çizgiyi.
Hezeyan, hicran, hüsran ya da binlercesi kopan baðrýmýzdan, resmeden tüm resmi. Ýstediklerimden biri ya da binlercesinden birisi bu idi. Defter, çizgi, hicaz ve hüsran dolu satýrlar döþeyerek yeni hazlar almak hayattan. Haz ile acýnýn karýþtýðý yeni iksirler yaratmak her aþktan.
Aþk ; adýný silmeye meyilli olduðum kelime. Uzun zamandýr deneyip yanýlmadýðým eski yöntemi yaþamanýn.
Ya da yaþatmanýn yolu her bir hayatý..
Uzun zaman oldu sarsýlmayalý þarkýlardan..
Eski anýlarla bile avunamaz olmuþ, zorlasa bile kalaný olmamýþsa maziden, ne yapar insan?
Yeni maziler yaratmak için çabalar bugünden diðerine ve arar bir sonraki kahramanýný þarkýlarýn.
Nerede nasýl baþlayacaðýný bilmediði hikaye binlerce kez dönmeye baþlar kafasýnda. Bu satýrlarý yazmak bile mucizedir boþ gecen günlerine göre, vakit geçmiþtir, kaçýþ planlanmýþ, bildiði denklemleri tekrar tekrar etüt etmiþtir bu beden. Ayný sahneleri farklý oyunculardan izlemiþ, yine gülmemiþ yine beklemiþtir bir sonraki gösteriyi.
Her þey insaný tanýyýnca demiþtir yazar.
Ve o, insaný tanýmýþtýr, geri dönüþ yoktur artýk. Adresler, yataklar, odalar deðiþse de manzara hep aynýdýr baktýðý pencerede…
Manzara can sýkýcýdýr, ayný kaos, ayný döngü, ayný bekleyiþi insanlardan oluþan bu hayat heyetinin. Eskiden ne kadar etkilenirse eskilerden, þimdi o kadar uzaktýr aný, hayal, mazi, yaþanmýþlýk denen , o insaný daha da dibe çeken silsileye. Baþýna gelen her þeyin sorumlusu iken sevemez artýk, (bir zamanlar) içinde kaybolduðu güzel, taze, umut verici anlarýný hayatýn. Yol sadece ileri giderken daha fazla bakmamalýdýr eskimiþlere artýk. Eskiden olsa gözlerini dolduran yaþanmýþ, dinlenmiþ þarkýlar þimdi sadece þarkýdýr, olmasý gerektiðidir artýk.
Dinlenen ve biten.
Bir baþka hülyaya þevk ettirmeden vakitlice istifade edilen.
Bundan sonraki denkleminde aþkýn fazla mesaisi olmayacak gerisinin, an duygu ve iki kiþi. Yeterli.
Bellek saklamayacak her rengini gökyüzünün veya düþlerde yeþermiþ günün.
Yüzü maziye dalmýþ o kadýnlardan olmayacaktýr. Hani aynalardan uzak duran hatýrlatýr diye bugünü. Sanki saklanýp kalmýþtýr çekmecesindeki mektuplar misali, sararýp duran o gençlik fotoðrafýndaki gibi.
Bir gün daha harcadý, ileride gençliðim diye anacaðý o yýkýntýya.
Bir gün daha, gelecek güzel günlere hazýrlanmakla harcanmýþ.
Ya da sadece harcanmýþ.
Sadece birkaç aný býrakan günleri hatýrlamaya mahkûm insan aklý için. Arada geçen ama ayný olan binlerce batýþý ve doðuþu güneþin. Binlerce saati baþýmýzdaki akrebin.
Her an ensemizde bekleyen zamanýn kýlýcý, akýttýðýmýz kan gibi yasadýðýmýz her dakika, akýttýðýmýz kan gibi yakýcý. Eksilen binlerce hücreyle dolu. Eksilen her hücre, bilmediðimiz ama hep hazýrlandýðýmýz geleceðe yaklaþtýrmakta bizi, biz bilmesek de...
Ondandýr sadece o büyük günlerle sýnýrlý gençliðimiz, o büyük anlara sýkýþtýrýlmýþ belleðimizin odalarý..

22 eylül 2009
firenze