Güneþ yüzüme vuruyor, gözlerimi yavaþça açýyorum. Elimle Kaan'ýn yastýðýný yokluyorum ve evet, gitmiþ. Kesintisiz þekilde uymanýn verdiði rahatlýkla dudaklarýmda küçük bir tebessüm beliriyor. Kalkýp yüzümü yýkýyorum ve aynaya baktýðýmda kendimi görüyorum. Çok deðiþik, uzun zamandýr ilk defa kendimi görüyorum. Gerçekten tüm hatlarýyla yüzümü inceliyorum ve uzun zamandýr yüzüme bu denli dikkatli baktýðýmý hatýrlamýyorum.
Aþaðý iniyorum kendime bir kahve hazýrlayýp maillerime bakýyorum. Okunmamýþ maillerimin sayýsý tavan yapmýþ durumda. Bir sürü var, bir sürü... Ama çok yorgunum ve þu an onlarý okuyacak durumda deðilim. Ancak gözüme mail takýlýyor. Ýþ yerinden gelmiþ. Sayýn Beren Türkoðlu diye baþlýyor. Sanýrým bunu okumalýyým.


Sayýn Beren Türkoðlu,

Dergimizin 100. sayýsý nedeniyle düzenleyeceðimiz özel kokteyl ve seminerde bulunmanýz gerektiðinin farkýndasýnýzdýr. Seminerde sizin gibi baþarýlý ve göz önünde bir yazarýmýzýn konuþma yapmasý gerektiðini düþünüyoruz, umarým bu sizin için de uygundur. Bir konuþma hazýrlamanýzý rica ediyorum ve dergimizin 100. sayýsýnda size ait 10 ( 4 tanesi resim olmakla birlikte) sayfa bulunduðunu da belirtmek istiyorum. Sayfalarýnýzý tamamlayýp 5 gün içerisinde dergiye getirirseniz memnun olurum. Saygýlarýmla.

Personel Ýþleri Yöneticisi
Azra Akduman.


Ah, ne güzel bir haber. Eþimden ayrýlmak istiyorum, az sonra bunu onunla konuþmaya gideceðim ve dergimin 100. sayýsý nedeniyle bir konu bulup bu konuyu 6 sayfa yazý, 4 sayfa fotoðraf olarak dergiye yetiþtirmeliyim. Ve bunun için sadece 4 günüm kalmýþ.

Hazýrlanýp evden çýkýyorum ve Kaan'ýn iþ yerine doðru gidiyorum. Ne diyeceðim konusunda hiç bir fikrim yok. 'Hey Kaan baksana ben senden ayrýlmak istiyorum.' Bundan daha kötü bir þey olamaz herhalde.
Taksiyi tam iþ yerinin önünde durdurup iniyorum ve koskoca binanýn önünde durup bu devasa binayý süzüyorum.
Ýçeri girdiðimde önce bir kaç kiþiye gülümsüyorum ve sonra danýþmadaki 'sekreterimsi' kýza Kaan'ýn burada olup olmadýðýný soruyorum. Buradaymýþ. Asansöre binip 18. kata basýyorum ve nefes alýþýmýn hýzlandýðýný fark ediyorum. Ýniyorum, Kaan'ýn odasýna doðru yürüyorum, sekreteri Gülsüm'e gülümsüyorum, bir el hareketi yaparak geldiðimi Kaan'a söylemesine gerek olmadýðýný belirtiyorum. Kapýnýn önüne yaklaþýyorum ve Kaan'ýn sesini duyuyorum, telefonla konuþuyor.

-Aah, yapmayýn ama dün gece gelemezdim. Eþim evdeydi.

Sesi kýsýlýyor.

-Biliyorum ama gündüz de çok iþim oluyor. Biliyorum sizi yordum, dün gece size geleceðimi söyledim ama elimde deðil haberi olmasýný istemiyorum. Adý üstünde, gizli bir iþ bu.

Hey, Hey. Neler oluyor. Sanýrým aldatýlýyorum. Bu hem iyi hem de kötü bir þey. Ýyi, çünkü ondan ayrýlmam kolay olur ve bir sebep bulmuþ olurum. Kötü, çünkü ondan ayrýlmaya gelmiþ dahi olsam aldatýlmayý hazmedemem.

-Kýrmýzý istemiyorum dedim defalarca. Beyaz daha güzel duracaktýr. Onun içinde hayal ediyorum da...

Gülüyor. Yok artýk bir de iç çamaþýrý muhabbeti mi yapýyorlar.

-Biliyorum daha pahalý ancak deðer, öyle deðil mi? Her þey çok güzel olsun istiyorum. Uzun zamandýr böyle bir þey yapmadým ve bu... Bu, çok heyecan verici.

Ah! Þimdi kapýyý tekmeleyebilirim.

-Peki bu gece son kez olmaz mý? Bundan sonra hep gündüz geleceðim ama bu gece son kez sizden rica ediyorum. Zaten evinize yakýn deðil mi? Lütfen Zeynep Haným.

Zeynep mi? Tamam artýk bu kadarý da yeter.
PAT. Ýçerideyim. Onu bastým. Telefonda aþýðýyla konuþurken hemde.

-Teþekk... Beren? Kusura bakmayýn kapatmalýyým.

Gözümün içine bakýyor ve utancýndan yerin dibinde olmalý ki kýpkýrmýzý oldu.

-Beren? Senin ne iþin var burada?
-Seninle konuþmaya gelmiþtim ama anlaþýlan senin mühim iþlerin var. Gece!?
-Saçmalama senden daha önemli ne olabilir?
-Kaan, yapma ama. Bir haltlar karýþtýrýyorsun çok belli!
-Tamam, tamam. Sakin ol her þeyi anlatacaðým.