M.NÝHAT MALKOÇ

     Günlerin en müstesnasýdýr bayramlar… Ortak deðerlerimizin en baþta gelenidirler. Daha çok bayramlarda hatýrlarýz birbirimizi; birlik ve beraberlik tavan yapar bu güzel zaman dilimlerinde. Bir baþka kenetleniriz bayramlarda. Hasretler geçici olsa da son bulur bu sayýlý günlerde. Ýçimize doðan sevgi güneþi bir baþka ýsýtýr bizi. Hüznümüzü, acýmýzý ve yalnýzlýðýmýzý paylaþarak azaltýr; mutluluklarýmýzý ise paylaþarak çoðaltýrýz bu kýymetli günlerde. Bayram gelince aramýzdaki mesafeler ortadan kalkar, kurumaya yüz tutan tebessümler yeniden yeþerir dudaklarýmýzda. Gönüllerimize nur, hanelerimize huzur dolar.

Kurban, iki dini bayramdan biridir. Her yýl on gün evvel koþar gelir beldemize; geliþiyle ruh iklimimize renk ve ahenk katar. Zira teslimiyetin sembolüdür kurban… Hakk’a yakýnlaþmanýn vesilesi… Ýbrahim’in Ýsmail’ini Hakk için feda etme kararlýlýðýnýn somutlaþmýþ þeklidir. Kurban Bayramý’nda gönüller Allah’a daha bir yaklaþýr; tekbirler saðanak saðanak iner dil semasýndan. Gönüllerden gönüllere boþalýr sevgilerin en katýksýzý… Kazalar ve belalar bertaraf olur Kurban Bayramlarýnda… Karanlýk yüreklerimize bir dolunay misali doðar bayram neþvesi... Sevgiler yumak yumak birleþip bir sevgi çýðýna dönüþür gönül yamaçlarýnda. Duaya kalkan eller boþ çevrilmez geri; çölleþen yürekler rahmet damlalarýyla hayat bulur. Bayram sabahýnda erkenden kalkýp camiye koþar dedeyle torun, ayný safta yönelirler yüce Allah’ýn huzuruna. Yürekler Allah’ýn aþkýyla çarpar seher vakitlerinde…

Bir aya yakýn bir zamandan beri Kurban Bayramý telaþý içerisinde yaþýyorduk milletçe. Bu süreç içerisinde þehirlerimizde kurban satýþ alanlarý kuruldu. Aileler kýran kýrana pazarlýklar neticesinde kurbanlýklarýný alarak bayramý beklemeye baþladýlar. Çocuklarýmýz da bu bayram sayesinde inek, koyun ve keçi gibi hayvanlarý pazarlarda yakýndan görüp tanýma fýrsatý buldular. Bütün zorluklara raðmen güzel þeylerdi yaþananlar… Þimdi kurban kesmenin heyecaný içerisinde iþin son noktasýndayýz. Dört gün boyunca bayramý doyasýya yaþayacaðýz.

Yoksullarýn kazanýnda da et piþecek bu bayramda… Et kokusu yayýlacak yetim sofralarýna. Yüzleri gülecek solgun benizlilerin… Bolluk ve bereketin esintisi, ruhlardaki yangýnlarý söndürecek. Zenginler, senede bir kez olsa da, hatýrlayacaklar düþkünleri... Paylaþmanýn ve bölüþmenin doyumsuz hazzýný doyasýya yaþayacaklar bu bayramda da...

     Türk-Ýslam kültüründe bayramlar kaynaþma vesilesidir. Bu özel günlerde büyükler ziyaret edilerek elleri öpülür. Hastalar ziyaret edilerek hâl hatýrlarý sorulur. Eþ-dost ve akrabalara tek tek uðranýlarak gönülleri alýnýr. Böylece bayramlarýn gerçek gayesi olan sýla-i rahim ve yakýnlaþma gerçekleþtirilir. Fakat günümüzde ne yazýk ki bu saydýklarýmýzýn çoðu yapýlmýyor. Bu çað birçok þeyi yozlaþtýrdý. Bayramlarýmýz da bu yozlaþmadan nasibini aldý. Bayram deyince iþten kaytarma ve tatil akla geliyor. Bayramlar tatillere vesile kýlýnýyor. Turizm þirketleri tarafýndan tatil organizasyonlarý yapýlýyor. Bayram gelir gelmez aileler soluðu bir tatil beldesinde alýyor. Büyüklerin bayramlarý ancak telefon aracýlýðýyla kutlanýyor. Bu durum, dedeyle torunun kaynaþmasýný engelliyor. Zamanla sevgi baðlarý da çözülüyor.

     Bazý kesimler Kurban Bayramý’ný, ne yazýk ki, anlamsýz tartýþmalarla sulandýrma peþindedir. Aslýnda Kurbanla ilgili her þey ayet ve hadislerde açýkça dile getirilmiþtir. Bunlarýn ötesinde yorumlar üretip insanlarýn zihnini bulandýrmanýn bir manasý yoktur. Tartýþmalarý bir kenara býrakarak bayram sevincini doyasýya yaþayalým. Sözlerimi bir bayram þiirinde dile getirdiðim duygularla sonlandýrmak istiyorum. Kurban Bayramýnýz kutlu olsun:

“Müminler koþup gelmiþ Hakk’ýn emridir diye
Öksüzler için bayram ne büyük bir hediye!...
Emre itaat edip saf tutmuþ dede-torun
Budur gerçek yüzümüz, tabloya kafa yorun…
Doldu mabedin içi uhrevî bir havayla
Bütünleþtik çok þükür ‘Hakk’ denilen davayla”