Ýnsan nefsinde, tembellik, üþenme, acil görmeme gibi pek çok nedenden dolayý erteleme eðilimi vardýr. Gündelik yaþamda pek çok insan bazý iþlerini son ana kadar ertelemeye çalýþýr. Bunlar genellikle zararý göze alýnabilecek türden ertelemelerdir. Ancak þeytanýn telkini olan “Kur’an ahlakýný yaþamak” konusundaki erteleme, geri dönüþü mümkün olmayan bir gaflet durumudur.

Bu, þeytanýn insanlara verdiði en sinsi telkinlerden biridir. Ýnsan, sonsuz yaþamýný etkileyecek olan bu konuda, ileride telafi edeceði zamaný olabileceðini düþünür. Bir saat, bir hafta, bir ay, gelecek sene ya da yaþlandýðýnda dinin gereklerini yapabileceðinden kendince emindir; o nedenle dini yaþamayý, ibadetlerini rahatlýkla erteler.

Ýnsan þeytanýn telkiniyle "bunu sonra yaparým" derken, yarýný yaþayacaðýndan nasýl emin olabilir? Yarýn kendisini nelerin beklediðinden haberi yoktur; dahasý yarýný görebileceðinin dahi garantisi yoktur! Tümü, Allah dilerse gerçekleþecektir.

“Hiçbir þey hakkýnda: "Ben bunu yarýn mutlaka yapacaðým" deme. Ancak: "Allah dilerse" (inþaAllah yapacaðým de)...” (Kehf Suresi, 23-24)

Peygamberimiz (sav) bu konudaki bir hadisinde; “Tevbeyi geciktirmek aldanýþtýr, yapýlacaklarý ertelemek ise þaþkýnlýktýr. (Günah iþlemek amacýyla) Allah’a karþý bahane aramak, helak olmaya sebep olur. Günah iþlemekte ýsrar etmek, kendini Allah’ýn tuzaðýndan güvende bilmenin sonucudur.” buyurur. “Oysa Allah’ýn tuzaðýndan güvende mi idiler? Allah’ýn bir tuzak kurmasýndan, hüsrana uðrayan bir topluluktan baþkasý (akýlsýzca) güvende olmaz.” (Araf Suresi, 99)

Ýnsan, yaþamýnýn her anýný unutulmamasý gereken þu gerçeðe göre deðerlendirmelidir: Herkes kendi ellerinin önden gönderdikleri ile karþýlýk görecektir.

Ýnsan, “Gerçekten sizin çabalarýnýz (çeliþkili, parça parça) darmadaðýnýktýr.(Leyl Suresi, 4) ayetinde kastedilen boþ emeller peþinde koþmakla deðil, sonsuz ahiretini kazanmak için çaba göstermekle sorumludur. Rabb’inin dilemesiyle rahmetini ve cennetini kazanabilecek iken, üþengeçlik, tembellik ve ertelemeler nedeniyle hem dünyada hem de sonsuz ahirette yaþanacak mutluluðu kaybedebileceðini unutmamalýdýr. Ýnsan, iyilik ve hayýr getirecek iþi ertelememelidir. Hayra vesile olacak her iþ, insaný olgunlaþtýrýr, imanda derinleþtirir.

“…Allah, kendi eceli gelmiþ bulunan hiçbir kimseyi kesinlikle ertelemez… (Münafikun Suresi, 11) Ýnsan, Rabb’inin kaderinde belirlediði süre kadar yaþayacaktýr; bu süreyi uzatmasý ya da yavaþlatmasý imkan dýþýdýr.

Zaman, geçirmek deðil kazanmak içindir. Her saniye çok deðerlidir; çünkü tekrarý yoktur. Her yeni gün, yaþanacak yeni bir yirmi dört saat deðil, Allah’ýn hoþnutluðunun kazanýlabilmesi için yeni bir fýrsattýr.

“Sonra yaparým” sözü, inanan insana yakýþmaz. Ertelemeden, zamanýnda yapýlan bir ibadet ve geciktirmeden kazanýlan güzel bir ahlak özelliði çok önemli bir kazançtýr. Þeytanýn önemli bir taktiði olan erteleme, onun en sinsi oyunlarýndan biridir. Ve insanlarý sonu azapta bitecek olan yoluna sürüklemek isteyen apaçýk düþmanýn bu oyununa karþý çok dikkatli olunmalýdýr.

Ertelemek ancak inkârda bir artýþtýr... (Tevbe Suresi, 37)