Kalkýp gitmenin vakti gelmiþtir. Ayak niyetine taþýdýðým uzuvlar, elbet beni bir yere kadar götürür. Bu kaçýþým ne açlýðýmdan ne de susuzluðumdandýr. Ah sevgili bu gidiþim senin o gözlerindeki derinlikte boðulmamak içindir. Ey sevgili bana bir daha bakarsan, ölürüm diye korkarým. Ne açlýk ne de susuzluk, senin süründürücü ve öldürücü bakýþtan daha fazla beni mahvedici olabilir. Seninle göz göze gelmek, tsunami dalgalarýyla burun buruna gelmek gibidir. Seninle bakýþmak, nefessiz kalmak gibidir. Ey sevgili, bana bakýþýn göz bebeklerime kum yýðýnlarýný doldurur. Ne olur aþk esintinle beni kuma, toza bulama. Ne olur hayatýmý çöle döndürme. Ne sana direnebileceðim kaktüs dikenlerim vardýr, ne de güneþinle açacaðým çöl çiçeklerim vardýr. Ah sevgili, bakýþýnla kan çanaðýna çevirirken beni, gidip þarap dolu masalarda kahkahalar atarsýn. Þarap çanaklarýný bir bir boþaltýrken dudak aralarýndan iç bayýltan derin güzelliðine, benim için gözlerinden bir yaþ bile boþaltmazsýn. Ey sevgili beni bu kadar aðlatýrken, sen niçin aðlamazsýn? Aðlatmak senin adaletinse, kalkýp gitmenin vakti gelmiþtir. Elbet yaðmur olup yaðacaðým bir aþk topraðý bulunur. Elbet bakýþlarýndaki sevda derinlikleriyle beni boðana deðil de, gözlerindeki býldýrcýn titrekliðiyle beni ürkütmeyecek birine rastlarým. Aþk her gözde ayný deðildir sevgili. Senin gözlerinde aþk, çalkantýlý bir denizdir. Ve senin gözlerinde gözyaþýndan oluþan bir liman da yoktur. Benimse isteðim býldýrcýn bakýþlý bir sevgilidir. Senin gibi zalim bir sevgiliye rastlamamýn sebebi buna benim yol açmamdýr. Benim suçum senin aþk þehrinde kara taþla döþenmiþ bir kaldýrým olmamdýr. Bana taþ kalpli deyip, beni ezmene müsade edemem artýk. Nereye gidersen git sevgili. Y a da bana izin ver sevgili. Bana iþkenceyse adaletin, kalkýp gitmenin vakti gelmiþtir. O gözlerinin beni öldürmesinden korkarým. Seninle bakýþmak ey sevgili, göz göre göre ölmeye yatmaktýr.