...

anladým geçmeyecek bu yara
dinmeyecek fýrtýna
kapanmayacak kapý
doðmayacak güneþ
kýrpýlmayacak eski anýlar
belleðin düþündüren geçmiþinden

bir adým ileri gitmeyecek,
unutuluþlar arasýnda geziniþin..
celladým olmuþ gülüþün
kaybetmiþim kendimi
uçurum dibi çiçeðimsin;
her akþam sancýyla yeþeren

evlisin, gebesin, umutlusun
unutmadým demiþsin bir dosta
saðol eksik olma
unutmayýþýný þükranla kabullendim
neye yarar
sevgilinin anýlarýnda yaþamak
neye yarar
yaþayacak onca yer arasýnda?

ben seni kaybetmiþim
kendimi kaybetmiþim çok mu?
aþkýnla sarhoþtum yýllar boyu
þimdi þaraba sarýlmýþým
yolumu þaþýrmýþým
parçalanmýþým binlerce benliðe
kime ne?

sana ölmek ne saadet!
her gün yok olmak evrenin tozunda
zamaný hayalinle doldurmak
geçmiþi senle
geleceði sensiz
þimdiyi sessizce
kadehlere doldurmak

özlemek;
bitmesin istenen bir iþkenceyi diriltmek
diyarý terk eylemek
gözlerini unutmamak için hiç bir göze bakmamak
gülüþünde ömrü eskitmek
vücudundan kovula kovula..