Memed

Sanýrým yaþý yirmisini aþmýyordu, hiç sesini çýkarmýyor ne iþ versen itiraz etmeden yapýyordu. Ne çalýþkan bir genç dedim, hele biraz daha izleyeyim diye içimden geçirdim.
Ayaðýnda ki pantolon, býrakýn ütüyü, kaç yerinden yama yapýlmýþ, saçlarý kulak üzerinde, boyu kýsaya yakýn, sanki sakallarý var gibi, kirli sakala benziyordu. Bayaðý çelimsiz bir erkek evladý görünümündeydi.
Benim dükkâným da sebze halindeydi her sabah, sabah namazýndan çýktýðým gibi dükkânýn yolunu tutardým, kahvaltýmý da dükkânda yapardým.
Sordum soruþturdum hamallýk yapan elemanlara onlarýn da söylediði abi yeni geldi çok sessiz iþ yapmaktan yorulmuyor veya yorulmamýþ gibi çalýþýyor, Diyarbakýr’dan gelmiþ, durumlarý iyi olmadýðýndan çalýþmaya gelmiþ Ýstanbul’a, adý da memetmiþ.
Ýzliyorum memed”i, memed”in çok tedirgin olduðunu görüyorum. Her ne hareket yapsa arkasýna bakýyordu, bir tavþan ürkekliði vardý üzerinde.
Yaklaþýk bir ay sonraydý, Memed”i yanýma çaðýrdým, oðlum dedim çalýþmak istersen gel benim dükkânýmda çalýþ, yatacak yerin de yokmuþ, dükkânda yatarsýn dedim.
Memet, yok amca sað ol dedi,
Memed”in sesinde bir tuhaflýk sezdim ama pek de ihtimal vermedim, kendi kendime yok ya olur mu dedim.
Hayýr, hayýr olmaz, dedim, buna raðmen içimde bir kuþku vardý.
Madem kalacak yerin var, o zaman öðleleri gel bizim elemanlarla yemek ye dedim. Zorla kabul ettirdim.
Memet bir gün kaldýrdýðý sebze kasasýnýn aðýrlýðýna dayanamadý ve olduðu yere çöktü, elemanlar yetiþtiler Memed”in elinden tutup kaldýrmaya bir türlü kalkamadý, biraz dinlendikten sonra, belini tuta tuta kalkýp yürüdü ve gitti.
Bir daha da Memed”ten haber alamadým, iki gün öncesine kadar, iki gün önceydi, televizyon izliyordum, bir kaza haberi vardý, dolmuþ yolda dalgýn yürüyen bir gence çarpmýþ, bir de baktým ki bizim Memet. Acilen hastaneye kaldýrmýþlar, atladým arabaya hemen hastaneye vardým, trafik kazasýnda yaralanan Memet adýnda bir gence bakýyorum dedim.
Hastane görevlileri Memed adýnda bir kazazedenin olmadýðýný söylediler. Yahu dedim saat on birde olan kazada yaralanan genci buraya getirmiþler diye haberlerde dinledim, yalan mý söylediler.
Görevli kayýtlara baktý,
Döndü bana, saat on birde kaza olmuþ ve kazazedeyi buraya getirmiþler, ancak kazada yaralananýn adý Memed deðil,
Hem yaralý erkek deðil ki dedi,
Kimmiþ yaralanan diye sordum,
Melahat arýnda bir kýz dedi,
Kimsesi yokmuþ aradýk bulamadýk, dedi.
Tam dönüyordum demek ki Memed deðilmiþ dedim, böyle yalan haber olur mu, gösterdikleri resim de Memed”in resmiydi,
Tekrar geri döndüm, çünkü Memet”le ilgili þüphelerim vardý,
Doðum yerine bir bakar mýsýnýz dedim,
Diyarbakýrlýymýþ diye cevap verdi.
Tamam dedim,
Melahat þimdi kaç numaralý odada kalýyor diye sordum,
203 numaralý oda dedi.
Hemen koþar adým 203 numaralý odaya çýktým,
Kapýdan içeri baktým bizim Memet,
Ýçeri girdim, beni tanýdýn mý dedim,
Yüzü kýzardý utancýný belli etmemeye çalýþýyordu,
Evet, Ramazan amca seni tanýmaz mýyým dedi.
O zaman bana anlatmak ister misin diye sordum,
Beni zorla evlendirmek istiyorlardý,
Ben de evlenmemek için Ýstanbul’a kaçtým geldim dedi.
Korkuyordum peþimden gelirler beni vururlar diye, saçlarýmý kestim, erkeðe benzemeye çalýþtým ve halde karnýmý doyuruyordum.
O gün belimi incitmeseydim orada devam edecektim. Ama belimi incittim, doktora da gidemedim, doðru dürüst kalacak bir yerim de yoktu, dalgýn dalgýn yürürken dolmuþu fark edememiþim, þimdi buradayým.
Tamam, kýzým dedim, üzülme artýk sahipsiz deðilsin, ben sana sahiplik yapacaðým, benim de olsaydý sen yaþlarda olacak bir kýzým vardý, küçükken trafikte kaybetmiþtik. Kýzýmýn yerine seni koyacaðým ve sana kýzým gibi bakacaðým dedim.