Demek ki sevgiye muhtaç bu zavallý halim
Durmadan hýçkýran melalim, bir ömür hicrandadýr bizarlaþan kalbim
Ya sual etmeyi beceremiyorum, ya da muhatabýmý yakinen ihsanýna nazar edemiyorum
Bazen susuyorum, bir yýlgýnlýðýn sadrýna ulaþýyorum ve yoruluyorum



Kalbim ne zaman aþkla bedelleþecektir
Ruhum kendinden geçerek idrakin manasýna eriþecektir, takva ile yüzleþecektir
Edebin vecdinde, ilmin ferahlatan letafetinde, hakikatin tüm lehçelerinde ülfetleþecektir
Ateþ kalbime düþmedikçe, azmim ve idrakim onun hasretine eriþmedikçe acým dinmeyecektir



Gözlerin bakarken, nazarýn içselliðe eriþsin
Kalbinin duyulmayan burukluðu ufkunun feyzinde ki nöbette sürur ile nefeslensin
Halin teslimiyet nedir, akiken hangi raddede ruhuna kefildir, aklýn aþkýn edebine bürünsün
Günün her aný, nefesin sabýr cenahý, müddetin vuslat sevdasý cehdinle an be an bütünleþsin



Aðlama annem, yüreðini daðlama ne olur sen
Terennüm ettiðin ihsanla sabýr ve kanaatin letafetinde bekliyorsun ve fakat ne sefilim ben
Babam umutlanmýþtý, düþlerinin serencamýný muhabbetle ve þevkle anlatmýþtý badirelerden
Onca suskunluðunu, zalimin nelerden koparttýðýný titreyerek anlatmýþtý o an geçmiþinden



Þimdi mezarlar çok suskun, hali hiç anlaþýlmýyor
Nefesler müddetine doðru meylederken hak ve hakikat vicdanýn mertliðinde sorulmuyor
Kalbim aðlýyor, içim parçalanýyor, lakin tevdi edilen bu kuvvetim neden kimseye yetmiyor
Demek ki ihsan ve inayetim idrakimde kifayetsizdir, bu bakýmdan tesiri gönüllere eriþmiyor



Mustafa CÝLASUN