Yerin bitirdiklerinden, kendi nefislerinden ve daha bilmedikleri nice þeylerden bütün çiftleri yaratan (Allah çok) Yücedir. (Yasin Suresi, 36)

Dinin temeli, Allah’ýn varlýðýný bilmek ve O’ndan baþka Ýlah olmadýðýný kavramaktýr. Ýslam dini, bu en büyük gerçeðin bir insanýn tüm yaþamýna hakim olmasý ve tüm yaþamýný bu gerçek üzerine kurmasý demektir. Yüce Allah, tek olan, Zatýnda, sýfatlarýnda, iþlerinde, isimlerinde, hükümlerinde, asla ortaðý veya benzeri, dengi bulunmayandýr; Vahid’dir.

Sizin ilahýnýz tek bir ilahtýr; O’ndan baþka ilah yoktur; O, Rahman’dýr, Rahim’dir (baðýþlayan ve esirgeyendir). (Bakara Suresi, 163)

Allah, içinde yaþadýðýmýz evrenin yaratýcýsýdýr. Evren yaratýlmadan önce, maddesel anlamda hiçbir þey yoktu. Evrenin yaratýldýðý anda; zaman, madde ve mekân yaratýlmýþtýr. Allah, bunlarýn hiçbirine tabi deðildir. O ezeli ve ebedidir; “Ol” buyruðuyla yaratandýr.

Gökleri ve yeri (bir örnek edinmeksizin) yaratandýr. O, bir iþin olmasýna karar verirse, ona yalnýzca "OL" der, o da hemen oluverir. (Bakara Suresi, 117)

Allah, pekçok insanýn zannettiðinin aksine, yarattýðý her þeyi sürekli kontrolü altýnda tutar. Uzaydaki olaðanüstü sistemler ve dengelerden, insan bedenindeki mükemmel iþlemlere kadar tümünü an an yaratan ve denetiminde tutan Yüce Rabb’imizdir.

O, hiç kuþkusuz tüm eksikliklerden, acizliklerden münezzehtir. Evrendeki herþey Yüce Allah’ýn eseridir, O, tek Yaratýcý, tek güç ve kudret sahibidir.

De ki: O Allah, birdir.
Allah, Samed’dir (herþey O’na muhtaçtýr, daimdir, hiçbir þeye ihtiyacý olmayandýr).
O, doðurmamýþtýr ve doðurulmamýþtýr.
Ve hiçbir þey O’nun dengi deðildir. (Ýhlas Suresi, 1-4)

Allah tüm evreni yoktan var eden, tüm evren üzerinde mutlak hakimiyet sahibi olandýr. Göklerin ve yerin mülkü yalnýzca O’na aittir. Allah her yerdedir. Her varlýk Allah’ýn tecellisidir; O, üstün güç ve kudretini, yaratma sanatýný, dilediði varlýkta dilediði þekilde göstermeye kadirdir.

Ýnsanlar, hiçbir zaman Allah’ýn Yüce Zatý’ný göremezler, ama O’nun tecellileriyle her an muhataptýrlar. O, evrende var olan her þeyi, tüm varlýklarý sarýp kuþatmýþtýr. Bazý insanlarýn düþündüðü gibi gökyüzünde, evrenin uzak bir yerinde deðildir; Allah her yerdedir ve herþeyi kuþatmýþtýr. O, asýl ve tek mutlak varlýktýr.

Allah... O’ndan baþka Ýlah yoktur. Diridir, kaimdir. O’nu uyuklama ve uyku tutmaz. Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O’nundur. Ýzni olmaksýzýn O’nun Katý’nda þefaatte bulunacak kimdir? O, önlerindekini ve arkalarýndakini bilir. (Onlar ise) Dilediði kadarýnýn dýþýnda, O’nun ilminden hiçbir þeyi kavrayýp-kuþatamazlar. O’nun kürsüsü, bütün gökleri ve yeri kaplayýp-kuþatmýþtýr. Onlarýn korunmasý O’na güç gelmez. O, pek Yücedir, pek büyüktür. (Bakara Suresi, 255)

Allah’ýn Birliðini, büyüklüðünü ve yüceliðini anlayamamak, O’nun Ýlahi gücünü kavrayamamaktýr. Allah dýþýnda hiçbir varlýk, Güneþ’i batýdan getiremez, kimse uzayda akýl almaz bir hýzla geniþleyen evreni durdurmaya güç yetiremez, kimse göðü ve yeri tutamaz ve kimse yoktan bir hiçbir þey yaratamaz. Bunlarý ancak evrende tek olan ve eþi bulunmayan Allah yapar. Yaratan’la yaratýlan ise asla eþit deðildir.

... Yoksa Allah’a, O’nun yaratmasý gibi yaratan ortaklar buldular da, bu yaratma, kendilerince birbirine mi benzeþti? De ki: “Allah, herþeyin Yaratýcýsý’dýr ve O, tektir, kahredici olandýr.” (Rad Suresi,16)

Yüce Allah dünya hayatýndaki çiftleri zýddýyla birlikte yaratýr; her þey zýddý ile bilinir. Gece-gündüz, güzel-çirkin, sýcak-soðuk, aydýnlýk-karanlýk, temiz-kirli, yeni-eski, genç-yaþlý dünyada tümü bir aradadýr. Ayný þey insanlardaki ahlâk özellikleri için de geçerlidir

Ýnsanýn nefsinde ruhu kirleten cimrilik, bencillik, kýskançlýk, ümitsizlik gibi birçok eðilim vardýr. Nefse hem fücur hem de ondan sakýnma, yani vicdaný ilham edilmiþtir. Fücur, günaha, isyana, yalana, baþ kaldýrýya ve Allah’tan yüz çevirmeye yönlendirir. Yani nefsimizde iki ayrý özellik bir aradadýr: Kötülüðe eðilim ve kötülüklerden sakýnmaya yönlendiren vicdan.

Vicdanýnýn iþaret ettiði doðru yolun sonu insaný sonsuz mutluluk yurdu cennete, þeytanýn etkisindeki nefsinin bencil tutkularý ise sonsuz azap yurdu olan cehenneme ulaþtýracaktýr. O halde cennet ve cehennem, Allah’ýn ahirette yarattýðý çiftlerdir.

Yerin bitirdiklerinden, kendi nefislerinden ve daha bilmedikleri nice þeylerden bütün çiftleri yaratan (Allah çok) Yücedir. (Yasin Suresi, 36) ayetinde geçen çift kavramý, erkeklik–diþilik anlamýndadýr ancak ayette söz edilen "bilmedikleri nice þeylerden" ifadesi daha geniþ bir anlam içerir. Ayetin iþaret ettiði farklý bir anlam da son dönemde ortaya çýkmýþtýr. Maddenin çiftler halinde yaratýldýðýný ortaya koyan Paul Dirac, 1933 yýlýnda Nobel Fizik Ödülü’nü kazanmýþtýr. "Parité" adý verilen buluþ, maddenin anti-madde denilen bir çifti olduðunu ortaya koymuþtur. Antimadde, maddenin tersi özellikler taþýr. Örneðin maddenin tersine antimaddenin elektronlarý artý, protonlarý da eksi yüklüdür. Bilimsel bir kaynakta bu konu þöyle ifade edilir:

"...Her parçacýðýn zýt yükte bir antiparçacýðý vardýr. Kararsýzlýk iliþkisi bize bu çiftlerin varoluþu ve yok oluþunun her yerde ve her zaman ayný anda oluþtuðunu göstermektedir". (Nothingness: The Science of Empty Space, Henning Genz, s.205)

Yaratýlýþtaki çiftlere bir örnek de bitkilerdir. Bitkilerde cinsiyet ayrýmý olduðu ancak 100 sene önce anlaþýlmýþtýr. Oysa bitkilerin çiftler halinde yaratýldýðý, 1400 sene önce indirilen Kur’an’da vurgulanýr.

"O, gökleri dayanak olmaksýzýn yaratmýþtýr, bunu görmektesiniz. Arzda da, sizi sarsýntýya uðratýr diye sarsýlmaz daðlar býraktý ve orada her canlýdan türetip yayýverdi. Biz gökten su indirdik, böylelikle orada her güzel olan çiftten bir bitki bitirdik." (Lokman Suresi, 10)

Yüce Allah adeta Tekliðini vurgular gibi, her þeyi çift yaratmýþtýr. Bu, üzerinde derin düþünmemiz gereken bir özelliktir . Tüm bu çiftlerin/zýtlýklarýn yaratýlýþ hikmeti ise aralarýnda kýyas yapabilmemiz, þükretmemiz ve güzel ahlaka yönelmemiz için birer vesiledir. Allah Kur’an’da bu konuya dikkat çeker ve düþünüp öðüt almamýzý buyurur:

Ve Biz, herþeyi iki çift yarattýk. Umulur ki, öðüt alýp-düþünürsünüz. (Zariyat Suresi, 49)