Niçin yazýyorum

Yazmak güzel bir þey ancak “körler saðýrlar birbirini aðýrlar” misali, yazdýklarýn okunmadýðý zaman, ya da okunmadýðýný hissettiðin zaman çekilmez oluyor.

Bu köþede yazmaya baþladýðým günden beri hep bu tecessüsü güttüm.

Anlamsýz ve yersiz olabilir bu vesveseler ama…

Amasý þu ki; birileri beni okusun diye yazmýyorum artýk.

Samimi okurlarýmdan özür dileyerek, bu köþede gazetecilik yapmýyorum/bir gazeteciden beklenilenleri vermiyorum.

Bel ki de kafama üþüþen anlamsýz düþüncelerden kurtulmak için…

Ya da mideme kramplar koyan ve beynimde kronikleþen yazma hevesimi biraz gidermek için yazýyorum.

Bu niyetle yazdýðým için siz deðerli okuyucularýmýn beklentilerine cevap vermemiþ olabilirim.

Bu nedenle samimi okurlarým için ‘favori yazar’ gömleðimi çýkartarak açýk, net ve çýplak bir ifadeyle; bu köþeyi iþgal eden bu yazar ‘bir kazmaya sap olamaz’

Olamaz çünkü…

Çünküsünü, þimdilik geçelim…

Doðrusu yazmak artýk beni heyecanlandýrmýyor.

Bu güne kadar, bu yolda ne kadar ilerlediysek diþimizle týrnaðýmýzla geldiðimiz yere gelebilmiþiz.

Doðru; kimseye karþý eðilmedik, dik durduk, bildiklerimizi açýk ve net yazmaktan geri adým atmadýk ama bir türlü dal-budak da salamadýk.

Dal-budak salamadýk zira meyve vereceðimiz ilklimi, topraðý (kafamýza göre bir basýn-yayýný) bulamadýk.

Bu güne kadar ya kurak bir topraða ya da çorak bir topraktan meyve vermeye beklenildik…

Bir de kalemimiz hep birilerini rahatsýz etti. Doðrularý her yazdýðýmýzda ya birilerinin gözüne ya da baþka bir yerlerine battý/batmýþ olacak ki hep budandýk durduk.

Budana budana ne olacaktýk ki?

Deðil meyve vermek, gölgesi olmayan bir aðaca dönüþüverdik.

Ýnanýn kendimi gölge vermeyen basit bir çalý aðaca benzetiyorum.

Oysa benim bende beklediðim dallarý gür, gölgesi derin ve serin meyveye durmuþ bir aðaç gibi faydalý olmaktý.

Bazen düþünüyorum da; hiç mi yazmasam…

Yazmasam belki daha hayýrlý olacak ama…

Ama o zaman da boþ dönen bir deðirmenin taþlarý gibi kendi kendimi öðütüp dururum.

Kim bilir, bel ki de kendi kendime zarar vermemek için yazýyorum…