Mü’min erkeklere ve mü’min kadýnlara irtikab etmedikleri (bir suç) sebebiyle eziyet edenler ise, gerçekten bir iftira ve açýk bir günah yüklenmiþlerdir. (Ahzab Suresi, 58)

Allah’a gönülden inanan ve insanlarý da Allah’ýn hoþnutluðunu kazanmaya çaðýran samimi insanlar, tarihin her döneminde sözlü ve fiili saldýrýlara uðramýþlardýr.

Müminler Allah’tan korkup sakýnan, tüm insanlara hoþgörüyle yaklaþan, çevrelerine huzur ve güven telkin eden, adil davranan ve Allah’ýn sýnýrlarý içinde yaþayan insanlardýr. Nefsani ve dünyevi hýrslarý yoktur; bu nedenle kimseyle çýkar çatýþmasý yaþamazlar. Ancak bu erdemli özelliklerine raðmen, saldýrýlara maruz kalýrlar. Kur’an, müminlere karþý saldýrýlarda bulunan bu kimselere iliþkin, birçok ayette örnekler verir.

Bu kiþilerin müminlere karþý olmalarýnýn altýnda yatan, gerçekte Allah’a ve dinine karþý olmalarýdýr. Ýçlerindeki büyüklenme arzusu nedeniyle, kendilerine can veren ve sayýsýz nimet sunan tek güç sahibi Allah’ýn varlýðýný kabul edemezler. Dünya hayatýna karþý duyduklarý hýrs ve baðlýlýk nedeniyle gerçeklerden kaçarlar; çünkü dini kabul ettiklerinde üstlenecekleri sorumluluklar olacaktýr. Kimseye karþý sorumlu olmak istemez, yapýp ettikleri nedeniyle Allah’ýn huzurunda sorgulanacaklarý günü düþünmezler. Kendilerine Allah’ý ve dini, ölümün yakýnlýðýný ve sorgulanmayý hatýrlatan insanlarý tehdit gibi görürler.

Bu sapkýn düþünceleri nedeniyle, iman edenleri engellemek, kendi batýl dinlerine geri çevirmek için çaba gösterirler. Planlar yapar, tuzak kurar, iftiralar atar, kendilerince eziyet verici sözler söyler, alay eder, türlü karanlýk yöntemler denerler.

"Eðer sizi ele geçirecek olurlarsa size düþman kesilirler, ellerini ve dillerini kötülükle size uzatýrlar. Onlar sizin inkar etmenizi içten arzu etmiþlerdir." (Mümtehine Suresi, 2)

Ýman edenleri kendilerince yýldýrmak, vazgeçirmek için iftiralar atmalarý, bozguncu kiþilerin çok sýk kullandýklarý yöntemdir. Ayette söz edildiði gibi, “ellerini ve dillerini kötülükle” müminlere uzatýrlar.

Tarih boyunca, Allah’ýn elçilerinin ve onlarýn yolundaki müminlerin tümüne çýkarcýlýk, delilik, hýrsýzlýk, zina gibi çeþitli iftiralar atýlmýþtýr. Kur’an’da, Hz. Musa, Hz. Süleyman, Hz. Yusuf, Hz. Muhammed ve Hz. Meryem gibi birçok kutlu müminin bu tür haksýz iftiralara uðradýklarý haber verilir. Ancak hiçbir mümin bu iftira ve engellemelere aldýrýþ etmemiþ, yýlmamýþ, sabýr ve tevekkül göstermiþ ve insanlarý doðru yola çaðýrmayý sürdürmüþlerdir.

Müminlerin iftiraya uðramalarý, Allah’ýn dininden uzaklaþmalarý için baský görmeleri Allah’ýn deðiþmez kanunudur. Bir Kur’an ayetinde ,"Yoksa sizden önce gelip-geçenlerin hali baþýnýza gelmeden cennete gireceðinizi mi sandýnýz?…" (Bakara Suresi, 214) ifadesiyle bu gerçek müminlere bildirilir. Kur’an’da ayrýca müminlere, inkârcýlardan eziyet verici sözler iþitecekleri ve sýnanacaklarý haber verilir.

Andolsun, mallarýnýzla ve canlarýnýzla imtihan edileceksiniz ve sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve þirk koþmakta olanlardan elbette çok eziyet verici (sözler) iþiteceksiniz. Eðer sabreder ve sakýnýrsanýz (bu) emirlere olan azimdendir. (Al-i Ýmran Suresi, 186)

Toplumda, ‘ateþ olmayan yerden duman çýkmadýðýna’ inanýlýr. Bu söz genellikle iftiralarýn inandýrýcýlýðýný artýrmak için söylenir. Kur’an’da, Hz. Yusuf’un kendisinden murad almak isteyen vezirin karýsýnýn iftirasý nedeniyle, yedi yýl zindanda kaldýðý bildirilir. Hatta, “…Yusuf’un iffetine iliþkin) delilleri görmelerinin ardýndan, mutlaka onu belli bir vakte kadar zindana atmak (görüþü)aðýr bastý. (Yusuf Suresi, 35) ayetindeki ifadeden Hz. Yusuf’un suçsuzluðunun da bilinmekte olduðu açýktýr. O halde, Hz. Yusuf kýssasýndan çýkaracaðýmýz sonuçlardan biri de; duman çýkmasý için mutlaka ateþ olmasýnýn gerekmediðidir.

Ýftiralarla karþýlaþan samimi mümin, geçmiþtekilerin yaþadýklarý kendi baþýna geldiðinde hayrete düþmez, üzülmez, kesinlikle umudunu yitirmez. Sabýrlý, tevekküllü, kararlý davranýr; dahasý þevki artar. Güzel bir sabýrla sabrettiðinde Allah’ýn rahmeti ve hoþnutluðuyla ödüllendirilmeyi arzular.

Ancak en dikkat çekici olan; hiçbir iftiracýnýn amacýna ulaþamamýþ olmasýdýr. Bundan sonra da baþaramayacaklardýr. Çünkü Allah daima yolunda çaba gösteren samimi kullarýný inkârcýlarýn attýklarý iftiralardan temize çýkarmýþtýr.

Ey iman edenler, Musa’ya eziyet edenler gibi olmayýn; ki sonunda Allah onu, demekte olduklarýndan temize çýkardý. O, Allah Katýnda vecihti. Ey iman edenler, Allah’tan sakýnýn ve sözü doðru söyleyin. (Ahzab Suresi, 69-70)

Günümüzde de inkârcýlarýn çabalarý ayný þekilde sonuçsuz kalacaktýr. Çamur atýldýðýnda müminin üzerinde asla iz kalmaz; çünkü atýlan pisliklerden onu temizleyip arýndýran Rabb’idir.