Samimi inanan insanlar, tüm iþlerini Allah’ýn hoþnutluðunu kazanmak için yaparlar, her adýmlarýný Allah’ýn razý olacaðý yönde atarlar. Karþýlarýna çýkan zorluklardan dolayý yýlgýnlýða kapýlmaz, Peygamberimiz(sav)’i örnek alarak Kur’an ahlâkýný uygulamaktan yana hiçbir zaman taviz vermezler. Yaþamlarýný þekillendiren yalnýzca Yüce Allah’ýn hoþnutluðudur. Kur’an’da, “Binasýnýn temelini, Allah korkusu ve hoþnutluðu üzerine kuran kimse mi hayýrlýdýr, yoksa binasýnýn temelini göçecek bir yarýn kenarýna kurup onunla birlikte kendisi de cehennem ateþi içine yuvarlanan kimse mi? Allah, zulmeden bir topluluða hidayet vermez.” (Tevbe Suresi, 109) ayetinde bildirildiði gibi, binalarýný ‘göçecek yar kenarýna’ deðil, Allah rýzasý üzerine kurarlar.

Çünkü iman edenler, Rabbimiz’in " Onlarýn etleri ve kanlarý kesin olarak Allah’a ulaþmaz, ancak O’na sizden takva ulaþýr. Ýþte böyle, onlara sizin için boyun eðdirmiþtir; O’nun size hidayet vermesine karþýlýk Allah’ý tekbir etmeniz için. Güzellikte bulunanlara müjde ver.." (Hac Suresi, 37) ayetiyle bildirdiði gibi, yaptýklarý ibadetleri Allah Katýnda deðerli kýlacak olanýn, kalplerindeki niyetleri olduðunu bilirler. Bu nedenle de samimiyetle hareket etmeye titizlik gösterirler.

Mümin zorluk durumunda dahi þevkini yitirmez, zorluklardan olumsuz etkilenmez. Sýkýntý ve zorluklarýn, Allah’ýn kendisini imtihan etmek ve eðitmek için dünya hayatýnda yarattýðý imtihanýn bir parçasý olduðunu bilir. Ýmtihan için yaratýlan olaylarla yüzleþme zamanlarýnda sabýr ve tevekkül gösterir. Býçak bedene saplanýr, acýyý ruh çeker; insan tam tevekküllü olursa acý duymaz. ‘Maddeye olan baðýmlýlýktan’ kurtulup Allah’a yakýn olduðunda insan, tüm sýnavlarýný nezaket ve sabýrla karþýlar.

Andolsun, Biz sizi biraz korku, açlýk ve bir parça mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle imtihan edeceðiz. Sabýr gösterenleri müjdele. (Bakara Suresi, 155)

Yüce Allah "...Nefisler ise ’kýskançlýða ve bencil tutkulara’ hazýr (elveriþli) kýlýnmýþtýr..." (Nisa Suresi, 128) ifadesiyle, müminleri nefislerinin bencil tutkularýna karþý uyarmýþ ve güzel ahlakta kararlýlýk göstermelerini buyurmuþtur. Allah’ýn tavsiye ettiði Kuran ahlakýný yaþayan insan, kendisinden çok diðer insanlarý düþünen ve elindekini paylaþan özverili biri haline gelir. Kararlýlýðýný her zaman korur, koþullara göre deðiþmez. Kötü sözle dahi karþýlaþsa, her zaman için ’sözün en güzelini’ söyler. Mümin duruma göre deðiþik karakter sergilemez, oturmuþ bir kiþiliði vardýr.

Yaþanan sýkýntýlar ya da musibetler nedeniyle üzülmemek ve gevþememek, Yüce Allah’ýn Kuran’daki buyruðudur. Hz Ýbrahim ateþe girdiðinde ateþ ona dokunmamýþtýr? Bedene acý gelen, ruha tatlý gelir; ecir alýr çünkü. Allah Kuran’da, kararlýlýkla teslimiyeti yaþayan ve yolunda sürekli þevk içinde olan müminin üstün olduðunu haber verir:

Gevþemeyin, üzülmeyin; eðer (gerçekten) iman etmiþseniz en üstün olan sizlersiniz. (Al-i Ýmran Suresi, 139)

Ýnsanýn “varým” diyebilmesi çok önemlidir. O zaman ruhunu terbiye etmesi, ‘takva elbisesi’ ile donanmasý gerekir.

Ey Ademoðullarý, Biz sizin çirkin yerlerinizi örtecek bir elbise ve size ’süs kazandýracak bir giyim’ indirdik (var ettik). Takva ile kuþanýp-donanmak ise, bu daha hayýrlýdýr. Bu, Allah’ýn ayetlerindendir. Umulur ki öðüt alýp-düþünürler. (Araf Suresi, 26)

Doðru yolda ilerlerken eksikliklerimizi düzelttiðimizde takva sahibi oluruz. Yüce Allah bu yolda yarýþ koymuþtur; hayýrlarda/takvada yarýþ. Allah yolunda yapýlan bu rahmani yarýþta ‘son durak’, -Allah’ýn sakýnan kullarýna vaadettiði ve onlar için hazýrladýðý sonsuz cennet olacaktýr.

"Bu mu daha hayýrlý, yoksa takva sahiplerine va’dedilen ebedi cennet mi? Ki onlar için bir mükafat ve son duraktýr." (Furkan Suresi, 15)