Ellerimin yazdýðý vedayý aðýrlayamadý yüreðim
Gözlerimin sakladýðý sevdayý anlatamadý sana dilim
Ne ben gidebildim senden
Ne senin kabullendiðin veda gerçekti sevdiðim
Ýkimiz de yüreðimizle kandýrdýk kendimizi
Ýkimiz de sözcüklere anlattýramadýk sevdiðimizi…
Konuþtuk sandýk her buluþtuðumuzda
Oysa sustuðumuz heceleri duyuramadýk biz
Kucaklatamadýk yüreklerimizi
Anlayamadýk hiç birbirimizi
Elle tutulur bir þey yoktu sence aramýzda
Ýþte biz en çokta burada eksiktik sevdiðim
Elle tutulamayacak kadar büyüktü yüreðimdeki sevgim
Bir beden büyük geliyordu sen üzerine tuttuðunda
Hüzünlerim bulaþýr diye deneyemiyordun da
Hep yakýným derken uzaktý düþlerin bana
Ýþte içimi bir de bu acýtýyordu sevdiðim
Dilinden çýkanlar kadar gerçek olsaydý keþke söylediklerin
Þimdi böyle hüzünlü bakmazdým sana
Þimdi gözlerimi kaçýrmazdým konuþtuðumuzda
Aþk bitiyordu þiirler yazdýkça
Atýyorum içimden zannediyordum satýrlar azaldýkça
Uzun þiirlerimin sebebi de sendin
Sen gitmeyesin diye hiçbir þiiri bitiremedim…