Saftým, tertemizdim
Ne söyledilerse
Ýnandým
Ne söyledilerse
Harfiyen yaptým

Yalan kötüdür, dediler
Yalan söylemedim

Kimsenin malýnda mülkünde
Gözün olmasýn, dediler
Yan gözümle bakmayý
Aklýmýn uçundan bile geçirmedim

Haram yeme
Hakkýn olmayana tenezzül etme, dediler
Tenezzül etmek þöyle dursun
Elimin tersiyle ittim

Büyüklerine inan, sözlerine itimat et, dediler
Bir gün olsun
Acaba demedim

Devletine, milletine hayýrlý bir evlat ol dediler
Yüreðimle, bileðimle çalýþtým

Gün geldi büyüdüm

O güne kadar görmeyen gözlerim gördü
Utandým…

O güne kadar kavrayamayan beynim kavradý
Ýðrendim…

Daðlarýn tepesine çýkýp haykýrdým:
Pislikler!..

Sesim evrende döndü dolaþtý
Sonra, bana bir yanýt olarak döndü:

‘Çok safsýn yavrum, çok saf!..’

Yýkýldým..