dostum hasta
nasýlda gülümsemiþti
baharla yaz arasý
sarmýþtý yüzbin kere
yaprakla dal arasý
þu eylülülün dehþetimidir bilmem
solduruyor günden güne dostumu
yýldýrýmlarmýdýr korkusu yaðmurmu karmý
kavuþmadan baharlara kollarýný kýrarmý
yeþilim korkum oki
soluk benzinde geçmiþ mazin var
nasýlda söyleþirdin rüzgarla
sevgide aþk sendin
güneþi serin verendin
dostunu dinleyendin
çýðlýklý duydum sesini
vakit tamam deyip sallanýyorsun
hani demiþtin'ki..
yoksa
yoksa gidiyormusun
sen kime çektin bilmemki
göðe ulaþmak varken
el açýyorsun topraða
hele dur bakalým
umutsuzluða kapýlma
kýþlar burda sakin geçer
dehþetlide yaðmaz yaðmurlar
bunlar diþini gösteripte ýsýrmayanýndan
sabýr biraz sabýr dostum
kollarýný budarým köklerini sularým
gerekirse bir kiriþe baðlarým
dost dediðin acý günde lazým
az kahrýmý çekmedin hani
söyleþmek varken kuþlarla
kurulup beni dinledin
biraz umut biraz direnç
kýþý unut yazý unutma
günlerimiz var görecek
bir yanda sen bir yanda yýldýz
kolumda deniz
denizde kim diyeceksin
öyle deðil bu baþka
sevgilim yeni dostum
dostumuz
günlerimiz var görecek
þunun þurasýnda üç dört ay
hani kimin kimsen olmasa
git git diyeceðim
ben varým biz varýz
bir seslensen duyarýz
umuda düþkünüm bilirsin
biz dayandýk sende dayan
kapat gözlerini diren
yaþamaktýr bilirsin en büyük erdem.