Sen:
Sen,
Uçan bir kelebeðin kanatlarý kadar ince,
Kuþkonmaz çiçeðinin yapraklarý kadar Narin,
bazense, bir obsidyen taþý kadar sertsin.

Sen,
Atlarýn, dört nala koþarken bile basmaya Kýyamayacaðý bir çiçeksin.
Sen,
Deniz kabuðundan duyulan denizin sesi,
Martýlarýn çýðlýðýsýn.

Sen,
Tam vaktinde öten horozun o melodik sesisin.

Sen,
Zakkum çiçeðinin,
Zehrini anýmsatmayan o mis kokususun.

Sen,
Benim tualimdeki mutluluk resmisin.

Ve sen,
Evrenin bana bahþettiði en güzel þeysin.

Not: bu þiiri kendi ruhuma (Benliðime) yazdým.