Yüce Allah, insaný üstün özelliklerle ve kusursuz sistemlerle yaratmýþ, ancak “…insan zayýf olarak yaratýlmýþtýr. (Nisa Suresi, 28) ayetiyle Kur’an- Kerim’de haber verildiði üzere ona acizliðini hatýrlatacak birçok eksiklik vermiþtir. Rabbimiz dileseydi, insaný eksiksiz olarak da yaratabilirdi. Ancak bu acizliklerin yaratýlmasý da bir hikmet üzeredir ve Allah’ýn merhametinin göstergesidir. Çünkü acizlikler dünya hayatýndaki imtihanýn bir gereðidir ve insana Rabb’imizi hatýrlatýr.


Ýnsan ne kadar aciz olursa imtihaný o kadar mükemmel ve güzel olur, insaný Allah’a o kadar yaklaþtýrýr. Örneðin Rabbimiz dileseydi insanlarý da çiçek gibi güzel kokacak þekilde ya da sabah yüzünü yýkamasýna gerek kalmayacak kadar temiz yaratabilirdi. Ancak insan temizlenip bakým yapmadýðýnda, kirli, kötü bir görünüme ve kokuya sahip olmaktadýr.


Ýnsan ne doðacaðý ne de öleceði zamaný ve yeri belirleyemez. Yaþadýðý sürece baþýna gelebilecek hiçbir olay konusunda da bir bilgisi yoktur. Hiç ummadýðý bir anda tüm hayatýný deðiþtirebilecek olaylar yaþayabilir ve hiçbirini kontrol edemez. Yalnýzca tedbir alabilir, ancak aldýðý tedbirler de onu koruyamayabilir.


Her an insan bir virüs bedenine girip onu yataða düþürebilir, hatta ölümüne sebep olabilir. Hastalýklar da insana acizliðini ve Rabb’imize muhtaç olduðunu hatýrlatýr. Mikroskobik bir virüsün kendi bedeni üzerinde meydana getirdiði zayýflýða engel olamayan insan, böyle anlarda Yüce Allah karþýsýndaki acizliðini hatýrlar ve tek þifa verecek olan Þafi Allah’a yönelir, O’na sýðýnýr.


Bu konuya Bediüzzaman Said Nursi þu sözleriyle dikkat çeker: “Hem hastalýk, insandaki acizliðini zayýflýðýný hatýrlatýr. O acizliðin lisanýyla ve zayýflýðýn diliyle haliyle ve sözleriyle bir dua ettirir. Cenab-ý Hak, insana hadsiz bir acz ve nihayetsiz bir za’f vermiþ. Ta ki daimi bir surette ilahi dergâha sýðýnýp istesin etsin, dua etsin.” …

Diðer yandan, yaþadýðýmýz dünya içeriden ve dýþarýdan da yüzlerce tehlikeyle doludur. Göktaþlarý, karadelikler, kuyruklu yýldýzlar dýþtaki tehlikelerden yalnýzca bir kýsmýdýr. Güçlü çekim alanlarýyla, çevrelerinde bulunan herþeyi yutan karadelikler, kendilerinden çok büyük yýldýzlarý, hatta galaksileri dahi kendilerine çekebilirler. Dünya da bu sonsuz boþluk içinde, her an bir karadeliðin etki alanýna girebilir. Uzayda büyük çarpýþmalar ve dev patlamalar olmakta, dünyadan milyonlarca ýþýk yýlý uzakta gerçekleþtiðinden insan bu olaylarý kendisinden uzak görmektedir.

Dahasý, dünyanýn derinliklerinde binlerce derece sýcaklýkta magma tabakasý ve ayrýca dünyayý dýþtan kuþatan atmosfer vardýr. Atmosfer koruyucu bir tabakadýr, ancak son derece kuvvetli ve yýkýcý etkileri olan þiddetli rüzgârlar, fýrtýnalar ve tayfunlar burada gerçekleþir.


Dünyada sýk sýk mal ve can kaybýyla sonuçlanan doðal afetler gerçekleþir. Depremler, yanardað patlamalarý, seller, yangýnlar kýsa bir süre içinde canlýlarý yok edebilir ve büyük hasarlara yol açarlar.


Ýnsan, hiç beklemediði bir anda bu tehlikelerden biriyle karþýlaþabilir, övündüðü ve gurur duyduðu fiziksel bir özelliðini ya da mallarýný yitirebilir. Kiþinin, hiçbir þey kontrolünde deðilken, gökten yere her iþi evirip çeviren Rabbimiz karþýsýnda acizliði nedeniyle boyun eðmeyip, büyüklenmesinin akýlsýzca bir davranýþ olacaðý çok açýktýr.

O ülkeler halký, geceleri uyurken, onlara zorlu azabýmýzýn gelmeyeceðinden güvende miydiler? Ya da o ülkeler halký, kuþluk vakti eðlenceye dalmýþken, onlara zorlu-azabýmýzýn gelmeyeceðinden güvende miydiler? (Veya) Onlar, Allah’ýn tuzaðýndan güvende mi idiler? Allah’ýn bir tuzak kurmasýndan, hüsrana uðrayan bir topluluktan baþkasý (akýlsýzca) güvende olmaz. (A’raf Suresi, 97-98-99)

Yüce Allah her olayý sebep-sonuç iliþkisi içinde yaratmýþtýr ve bu yüzden bütün doða olaylarýnýn bilimsel birer açýklamasý vardýr. Üstün güç sahibi Allah, tüm bu olaylarý sebepsiz olarak da kolayca yaratabilirdi, ancak bilimsel sebepler, yaþanan olaylara mantýklý bir açýklama getirir. Bu nedenle pek çok insan bu olaylarý Yüce Allah’a deðil, sebeplere baðlar. Oysa Rabbimiz bu olaylarý sebep kýlarak, insanlara acizliklerini gösterir. Ve bütün bunlar aklýný kullanabilenler için birer düþünme ve öðüt alma vesilesi olur. Yüce Allah Kur’an’da birçok ayette uyarýlarda bulunur.

Yoksa gökte olanýn üzerinize ’taþ yaðdýran (fýrtýnalý) bir rüzgar’ göndermeyeceðinden emin misiniz? Siz o takdirde Benim uyarmam nasýlmýþ bilip-öðreneceksiniz. (Mülk Suresi, 16-17)

Yüce Allah verdiði musibet ve belalarla insanlara ölümün yakýnlýðýný gösterir, dünyada varoluþlarýnýn nedenlerini ve amaçlarýný hatýrlatýr. Rabb’imiz bu olaylarla aslýnda insanlara merhamet etmektedir. Çünkü zorluklar, hem onlarý yaþayan insan, hem de þahit olan kiþiler için dünya hayatýnýn geçiciliðini ve her an sona erebileceðini kavramalarý içindir.


Ýnsan hiçbir bela ve musibeti kendisinden uzak görmemelidir. Bu felaketleri, zarar gören kiþiler de bela gelmeden önce muhtemelen kendilerinden uzak görmekteydiler. Her insan dünyada yaþayacaðý ortalama 60-70 yýl için, sonsuz hayatýný feda etme yanýlgýsýndan kurtulmaya çalýþmalýdýr. Çünkü ‘o gün’ herkes Kahhar olan Allah’ýn huzuruna çýkarýlacaktýr.


Sahip olunan bütün imkan ve özellikleri veren Allah’týr ve dilediði anda da hepsini geri alabilir. Yok olacak þeyler peþinde hýrsla koþarak yaþanan dünya hayatýnýn, ahiretteki sonsuz hayat yanýnda hiçbir deðeri yoktur.


Bu konular üzerinde derin düþünen insan, dünyanýn geçici ve eksikliklerle dolu bir mekan olduðunu ve Yüce Allah’a karþý aczini fark eder, acizliðinden kaynaklanan hatalarý için Allah’tan baðýþlanma diler, tevbe eder. Ýnsanýn kendi acizliðini kavrayabilmesi, Yaratýcý’sýnýn üstünlüðünü ve gücünü gereði gibi takdir edebilmesine, O’na muhtaç olduðunu anlayabilmesine, dolayýsýyla gerçek kurtuluþuna vesile olabilir.


Rabb’imiz insanlara sayýlamayacak kadar fazla nimet verir. Ýnsan durmaksýzýn nefes alýr, her organý mükemmel çalýþýr, kalbi vücuduna sürekli kan pompalar. Ve bunlarýn hiçbirinin iþleyiþinde insanýn bir rolü yoktur. Ancak insan yemek yemeden, su içmeden, uyumadan yaþayamaz. Bütün bu mucizevî sistemleri sonsuz güç sahibi Allah idare eder. Ancak çoðu kiþi inatla yüz çevirerek þeytanýn sisteminde yaþamaya devam eder.


Yüce Allah, “ Gevþemeyin, üzülmeyin; eðer (gerçekten) iman etmiþseniz en üstün olan sizlersiniz.” (Al-i Ýmran Suresi, 139) ayetiyle müminin üstün olduðunu bildirir. Mümin, Rabb’i karþýsýnda aciz olduðunu kabul ettiði için üstündür.