Senin gölgende isminin ziyasýyla aydýnlanacak yollarda yürüyebilmekti en büyük arzum.
Soluksuz geçen zamanýn, akýp durulmayan ýrmaklarýn suretine davet ederken ruhumu
Ýçimi delik deþik eden boþluða isim veremezken hayal ada-m- da geysülerini okþarken
buluyorum kendimi.
Gece benim gibi ýssýz ve yalnýz ,yaðmur yaðýyor bardaktan boþanýrcasýna ,ýlýk rüzgar eþliðinde
yaðmalanýrken duygularýmýn çölünde.
Sel baskýnlarýna maruz kaldý kalbim .

Öyle bir baskýn ki seni en ücra hücrelerimden bile sökmek istedi.
Direndim ,býrakmak istemedim ellerini.
Gözlerim gözlerinin müebbet almýþ mahpusuyken.Nasýl kaçardý sensizlik zindanýndan.
Hasret ,acý,hüzün ve ne varsa sana dair içimde renksiz bir uçan balon hemde kocaman.
Tutamadýðým da, elimden kaçtýðýnda yalnýzlýðýn kýskacýna takýlmýþ oluyor.
Ýþte bu yüzden üzgün ve biçare umut taþýyan bulutlarým.
Bir bavul dolusu kýrgýnlýðým ve mutsuzluðum var , vuslatýmýzý yakýp kül eden .
Yastýðým taþ kesilmiþ,avuçlarýmda tel örgüler.
Kimliðinde adýn artýk ayrýlýk yazýyor. Resimlerim hasret kokarken
Sevdam eþittir ayrýlýk.Eþittir sancýlara gebe sürgün yarýnlar.
Kan rengi günlerin ,acýtan gülüþlerin ,gönlümü daðlayan bakýþlarýn ve benim içimi
kemiren umarsýz yanlarýn var.
Yeþeren dallarýmý kýran bir fýrtýnaydýn sen.
Kayýp kentimin saklý incisi desem örneðin sana .
Gözlerimi kýrpmaktan hep korksam mesela .
Ýtiraf etsem sonra, düþersin diye kýrptýðýmda.
Yollarýna düþerim ,buhar olup siluetine karýþýrým .
Ýnce sýzýlarýmla yoðrulurum.Niceliklerimizde kalmaz sonrasýnda .
Senli-benli laubaliliðimiz çoktan aþmýþtýr sýnýrlarýmýzý .
Ýçten içe yanýyorsa insan ne çýkar.Ne çýkar ki tüm yollar uçurum kenarýnda son bulsa.
Göz bebeklerime kör düðümler atýlýyor bilesin.Attýðým her adým sana deðil saplýyor bataklýða.
Nilüfer çiçeði olup açýyorum orada , adýmý yazýyorum tarihe.
Nihil oluyorum ardýndan ,suküna gömülüyorum sessizce.
Oysa narin ruhumda nice söyleyemediðim kýymýklý sözlerin var

Söylemesi zor ama hala ilk gün gibi seni seviyorum…

emine göl yýlmaz