Bilmem hangi küçük, kambur, cýlýz kara derili insanlarýn ülkesindeki maden ocaklarýndan tonlarca kayaç çýkartýldý. Bu dev kaya kütleleri madenin iki kilometre ötesindeki esrarengiz tel örgülü laboratuvarlara taþýndý. Orada iþe yarar-yaramaz diye ayýklandý. Ýþe yarayanlar koca aðýzlý öðütücü makinelere, iþe yararmayanlar cehnnemin dibine. Cevherli kayaçlar, canavar diþli makinelerde bayat krakerler gibi çýtýr çýtýr parçalandý. Afiyetle öðütüldü sonra. Metal canavarýn kýçýndan dökülen toz toprak yýðýný asite bulandý.(sülfürik asit!) Kesif bir uranyum konsantresi aðýr aðýr doluþtu, özel korumalý tüplere. Ayrýþtýrýldý, arýlaþtýrýldý; Bi'þeyler bi'þeyler yapýlýp külçe kalýplar haline getirildi, uranyum.

Bilmem hangi iri, þiþman, kalýn enseli insanlarýn ülkesindeki santrallere taþýndý, uranyum. Ufuklara kadar yayýlan tesislerde zenginleþtirilip nükleer yakýt elde edildi. Basýnçlý sulu reaktörlere giren yakýttan; insan emeðinin bilmem kaç milyar katý enerji çýkýþý oldu. Misyonunu tamamlayan uranyum daha fazla iþe yaramaz oldu. Fazlalýk haline geldi. Yeryüzündeki diðer atýklar gibi o da atýk depolarýna gönderildi. Atýklar sýkýþtýrýldý; asfaltlanýp betonlandý. Saklamak için hazýr hale getirildi.

Bilmem hangi saf, melül, boþ bakýþlý insanlarýn ülkesindeki yetkililer; bu atýklarý para için aldýlar. ( Dikkat edin, alýþ-veriþ deðil, alýþ-alýþ) Derin çukurlar kazdýlar, daðýn baþýnda. Ýçinde fýkýr fýkýr uranyum parçacýklarý bulunan beton kalýplarý çukurlarýn içine yuvarladýlar. Çukurlarý örttükten sonra çekip gittiler. Unuttular, orayý.

Günler geçti aradan. Felaketler oldu. Seller, depremler. Erezyon, heyelan. Yerin altýndaki dehlizlerde; tepelerinden kýlcal kökler sarkan ve tetikte duran çakýl taþlarýnýn sessizliðinde isyankar bir çatýrdama duyuldu. Tüm solucanlar durdu, baþýný çevirdi. Tüm böcekler antenlerini titretti, korkuyla. Ve tüm aðaç kökleri ucuna kadar gerildi. Bir göz aralandý, derinlerde; yeþil gösteriþli bir ýþýkla parýldadý. Ýçi gýcýklanan, kaþýnmadan duramayan, uranyum çocuklar fýþkýrdý o gözden. Ýçeride tutulmanýn hýncýyla dört bir yana saçýldýlar. Topraklardan süzülüp kaynaklara sýzdýlar. Ýnce sakin suyla yol aldýlar. Güneþi görebildikleri ilk delikten yer üstüne týrmandýlar. Özgürce ýþýdý, uranyum çocuklar. (Alfa, beta, gama) Akarsulara karýþýnca hýzlandýlar. Kayalara çarpa çarpa aktýlar.Bir baraj gölüne birikip dinginleþtiler. Usulca salýndýlar. Bazen bir balýðýn aðzýndan girip dýþkýsýndan çýktýlar. Beklenmedik bir akýntý. Uranyum çocuklar, þehrin içme suyu þebekesine daldýlar bilmeden. Kilometreler boyunca pvc borularda sürüklendiler. Fýrýl fýrýl dönen bir su sayacýndan geçip musluðun aðzýna ulaþtýlar. Bir sürahiye doluþtu, uranyum çocuklar; masanýn üzerinde duran iki bardaða ayrýþtýlar sonra. Suyun bir bardaðýný Aysel Haným, diðer bardaðýný Gürsel Bey içti. Uranyum çocuklar Aysel Haným'ýn akciðerine, Gürsel Bey'in de karaciðerine yerleþti. Orada bir süreliðine dinlenmeye çekildiler. (Yalnýzca bir süreliðine ama; fazla deðil.)

* * *

"Ben de kansermiþim, akciðer hem de"

O kadar hissiz ki Aysel; Gürsel kafasýný kaldýrýp sözün doðruluðunu tartma ihtiyacý duyuyor. Gözleri yalanlamaz Aysel'i hiç. Öyle yine. Kahredici bir doðru. Sadece bakýyor, Gürsel. Uzak bakýþlarýný Aysel'in cevapsýz gözlerinden toparlayamýyor.

Kýkýrdamaya baþlýyor, Aysel, burnunu titrete titrete. Karnýndan gelen garip seslerle gülüyor.

"Ne oldu, Aysel?"

"Yeniyetme bir kýzken, Türk filmleri seyrderken, hatýrlar mýsýn hani, adam kanser olurdu hep -kadýn ya da, her neyse- Sevgilisi ortada kalýrdý adam kanserden ölünce. Kendime her filmde ayný soruyu sorardým: Ya iki taraf da kanser olursa? Ortada kim kalacak?"

Gürsel de kýkýrdamaya baþladý istemsiz.

" Evet ya, ne olur iki taraf da kanser olursa?"

Ýki kanadý kýrýk kuþ, yalpalamadan uçabilir mi bir çizgi boyunca. Yan yana. Bitiþe yaklaþan iki aþktan bir umut doðar mý? Ýki aþýk öleceðini bile bile aþklarýný taþýyabilirler mi geleceðe? Ýki ölüm bir yaþam eder mi?

Baðbozumu Aysel'in suratý. Süsleri yerlerde sürünen bir parti sonrasý.

"Ama seni seviyorum ben"

" Ben de seni, Aysel."

Ayný filmlerdeki gibi salya sümük.

" Aðlýyorsun, Gürsel, yakýþýyor mu hiç?"

Kendisi de aðlýyor. Filmlerdeki gibi yine.

"Ama sen de öleceksin, yakýnda. Ya benden önce ölürsen sen, o zaman ben, ben ne yapacaðým , hem de bu kanser halimle."

Sonu olmayan insanlarýn aþklarý daha bir hastalýklý oluyor. Yoksa sonu olmayan aþklar mý insanlarý hasta ediyor? Ne iþe yarar aþk, eðer yok olacaksa insan yakýnda. Aþk yaþatýr; sürdürebilmektir aþk. Oyalanma mýdýr yoksa aþk, yok olacaksa insan; kitap okuma, mola yerinde bir sigara yakma; gözlerini kapatýp hülyalara dalma; oyalanma. Belki müptezel bir çaba; sabah uyandýðýnda solmaya mahkum salon çiçeklerini direþkenlikle sulama.

Birkaç gün sonra, Aysel, ýþýldayarak geliyor Gürsel'in yanýna. Aðzýndan burnundan neþe fýþkýrýyor.

"Ne oldu?"

"Kemoterapiden vazgeçtim" diyor Aysel. Sanki kanseri yenmiþ de tedaviye ihtiyacý kalmamýþ.

"Neden?"

"Karaciðerine zarar veriyor."

"Anlayamadým, Aysel. Senin akciðer kanserinle benim karaciðerim arasýndaki ilintiyi çýkartamadým."

Ödevini sektirmeden yapan talebeler gibi maðrur, Aysel.

" Doktorunla görüþtüm bu gün. Dokularýmýz bire bir uyuþuyormuþ -ne büyük tesadüf deðil mi, ayný filmlerdeki gibi- Hani senden önce ölürsem, benim karaciðerimi sana verecekler. Organ nakli için tüm belgeleri imzaladým bugün. Kurtulabileceksin yani."

Aþk iþte.

Ertesi gün, Gürsel, eþofmanlarýyla çýkageliyor. Nefes nefese ve kýpkýrmýzý.

"Hayrola?"

"Senin akciðerlerini saðlýklý tutmaya çalýþýyorum."

Ýkisinden biri önce ölecek ve bu ölüm diðerini yaþatacak. Bu kadar basit bir denklem. Ölüm eþittir yaþam. Eþitliðin hangi tarafýna kim geçecek? Kim yaþamaya razý olacak aþkýnýn ölümüyle. Aþk yaþatýr demiþtim ya; bu bir istisna. Aþk ölmektir burada; ölmek ise yaþatmak.

"Dur bakalým" diyor Aysel. Paradoksun varlýðý ciðerine batmýþ nihayet; uyanmýþ. "Þimdi sen olmayacaksan eðer ve ben yaþayabileceksem bu yüzden; senin ciðerlerinle soluk alacaksam yani, ne anlamý kaldý yaþamamýn. Kafam karýþtý bak þimdi. Yani senin ölümün yaþamama neden olacak. Midemi bulandýrdýn, Gürsel, kusmak istiyorum."

"Sen baþlattýn, Aysel, ayný þey senin karaciðerin içinde geçerli, hem. Sen önce ölürsen ben yaþayacaðým; kabullenemem, bunu. Senden önce ölmeliyim."

Ýki hýzlý bakýþ. Vahþi batýnýn en hýzlý kovboylarýnýn silahlarýný çekmeleri ayný anda.

" Ýntihar etmeyeceksin, deðil mi Gürsel?"

" Ya sen, Aysel, sen eder misin?"

Bir zamanlama meselesi artýk hayat. Saniyeleri dakikalarý ömrün boþ kalan taraflarýna sýðýþtýrma, zorla týkýþtýrma. Kapýsýný zorlayan guguk kuþlarý.

"Öldürürsen eðer kendini, Aysel, ciðerini asla kabul etmem. Ya da ne gerek var caným, ben de kendimi öldürürüm olur biter iþte."

Hayatta tutma paktý aslýnda bu. Yine de ölecekler, onlar da biliyorlar ya!

Bir gün iþinden dönen, Aysel (hala çalýþýyor, Aysel, çalýþýnca Gürsel'e sakladýðý karaciðerin daha zinde kalacaðýný düþünüyor) karþýlaþtýðý manzarayý çok radikal bulur. Hayatýnda tek damla alkol almamýþ karaciðer kanseri Gürsel Bey krallar gibi sofra kurmuþ, yanýnda aslan sütü rakýsýný büyük büyük yudumluyor. Kafasý da iyi.

Sinirlenmesi gereken Aysel Haným, suratýna kocaman bir gülücük yapýþtýrmamak için yanaklarýný kemiriyor. Kocasýnýn boynuna atlamamak için ona kadar sayýyor sessiz sessiz. Seviþ krizi geçince:

"Ne yapýyorsun, Gürsel, karaciðer kanserisin sen. Ýçki yasak sana. Biliyorum çabuk ölmek için içiyorsun. Hani intihar etmeyecektik, Gürsel, ne oldu sözüne?"

"Yanýlýyorsun, Ayselciðim, biricik aþkým benim. Gel þöyle yanaþ yanýma otur. Ýntihar etmemek için yapýyorum bunu. Senin için, senin için."

" Sarhoþsun sen! "

" Sen deðil misin? Yazýk!"

Arabanýn önüne bir engel çýkýyor, farzet. Mesela besili bir kedi. Frene bassa þöför, yine de çarpacak kediye. Yavaþ çarpacak. Kedi hemen ölmeyecek. Asfaltta tüyleri sýyrýla sýyrýla sürüklenecek ve sonra kedinin bel kemiði arabanýn tekerleklerini zýplatacak. Önce ön tekerler, sonra arka tekerler. Kedi hepsini hissedecek. Ama þöför kediyi gördüðü an gaza bassa, hýzla çarpsa. Ne mutlu bir infaz. Böyle düþünüyor iþte Gürsel.

Aysel yerinde durur mu hiç? Misillemesi hazýr. Akciðer kanserli Aysel Haným, Gürsel bey'in karþýsýna dikiliyor. Aðzýnda pipo. Baþýnýn yukarýsýnda þekerli duman bulutu. Piponun aðzýný sýkýþtýrdýðý diþlerinin arasýndan deliþmen gülücükler sýzýyor.

Ne bu, ölüm yarýþý mý sevgi yarýþý mý? Kim daha çok sevecek, kim daha çok ölecek sevdiði için. Aþk iþte. Hastalýk.

Birileri durdursa þunlarý.

Birbirini takip eden günler. Gürsel hergün bir bardak erimiþ iç yaðý dikiyor kafaya. Bir þiþe sek þarap (itöldüren). Yatmadan önce bir buçuk adana. Kahvaltýda balýk yaðýna ekmek bandýrýyor. Aysel de ayný. Günaþýrý üç paket light sigara (daha zararlýymýþ, öyle diyor) Nargile, pipo. Katran çamuru akciðer.

Birileri durdursa þunlarý.

Arasýra uyunýyor, uranyum çocuklar. Tüm organizma dikkatkesiliyor. Bütün hücreler büzüþüyor. Damarlarda koþuþturan bilmem kaç milyon alyuvarýn hepsi birden esriyor. Sinir demetlerinden kayýp giden kývýlcýmsý uyartýlar birbirine girip hedeflerini þaþýrýyor. Esniyor, geriniyor, uranyum çocuklar. Eþeleniyorlar. Þöyle bir etrafý kolaçan edip tekrar uykuya dalýyorlar.

"Saçmalýyoruz" diyor Aysel. Hastalýktan bir deri bir kemik. Aðzýnda burnunda kurumuþ kan pýhtýlarý. Son yakýn; hem Aysel'e, hem Gürsel'e.

Gürsel, aðzýnýn kenarlarýnda sürekli sarý-yeþil sývý. Derisi kýzýl oyuklarla kaplý.

" Ben her an senin benden önce öleceðin korkusuyla yaþayamam, eðer bu ölüm beni kurtaracaksa. Gürsel, buna bir son vermeliyiz. Pes ediyorum ben. senin ciðerinle yaþamak istemiyorum."

" Öyle ya, Aysel, Bak þuraya ya iki ya üç günlük ömrümüz kaldý. Biraz daha sabretsek bari."

" At yarýþý mý bu Gürsel?- kim daha önce ölecek- Aþkolsun yani."

Ayný gün, Aysel Haným ve Gürsel Bey, organlarýný birbirine baðýþlamaktan vazgeçerler. Yalnýz vasiyetlerine bir þart koydururlar. Aysel Haným'ýn saðlam karaciðeriyle, Gürsel Bey'in saðlýklý akciðeri ayný hastaya verilecek. Aþklarý böyle yaþayacak, yani; baþka vücutlara entegre olmaya çalýþan organlarla.

Çok geçmedi, uranyum çocuklar, isyan etti. Yeþil alevler saçýp yanardað gibi patladýlar. Acý sarý safraya bulamaç oldular. Mide çeperlerini eritip, yemek borusuna týrmandýlar. Köpük köpük olup çeneden aþaðý aktýlar. Ya da. Alveol keseciklerine doluþup siyaha çalan garip bir renge boyadýlar kaný. Bronþlarla somurulup sýcak kakaolu muhallebi kývamýna gelince nefes borusuna çýktýlar. Sonra kaynar muhallebi tenceresi yere yuvarlandý. Þaap diye duvarlara yapýþan yarý katý-yarý sývý (plazma diyorlar) muhallebi soyut resmini çizdi aþkýn: kan kýrmýzý (siyahtý aslýnda)

Ölümü hýzlandýrsa aþk, bir intihar mýdýr acaba? (öleceksin nasýl olsa, aþýk olmaya ne gerek var þimdi) Ya da birincil vazifesi midir ölüm aþkýn? (eðer aþýksan öleceksin sevdiðin için kaardeþim)

Birbirine koþut iki ýssýz selvi mezarlýkta, el ele tutuþmuþ iki mezar taþý, birbirine dolanmýþ iki kefen þimdi Aysel ile Gürsel.

Biri onlarý çoktan durdurdu.

Tüm uzuvlarýndan önce çürüdü Aysel Haným'ýn akciðeri ve Gürsel Bey'in karaciðeri. Böbrek, kalp, barsak. Hepsini sollayýp geçti. Önce renkleri deðiþti ciðerlerin; akciðer karardý, karaciðer açýldý. Küçülüp tostoparlandýlar. Bir avuç organ posasý kaldý, geriye. Sýkýlmýþ portakal, haþlanýp süzülmüþ mercimek, karnýbahar saplarý. Uranyum çocuklar; kapý dýþarý edilmiþ süt kokan bir evlat ne kadar özgürse o kadar hür iþte. Yine topraktan aþaðý süzülme, yine kaynak sularý falan filan. Lanetli kanserojen bir döngü. Bana ya da sana iliþmedikten sonra uranyum çocuklar, ne önemi var bunun? Nasýl olsa kendilerini feda edecek birileri bulunur.(bkz. Aysel ve Gürsel) Aþklarýný da.

Ýlle de bir son istiyorsanýz eðer, anlatayým. Aysel Haným'ýn saðlam karaciðerini, Gürsel Bey'in saðlýklý akciðerini ve onlarýn yüce aþklarýný birleþtirdiði þanslý hastayý merak ediyorsunuzdur. Onlarýn vasiyetleri tabii ki kabul edilmedi. Etik mi metik mi öyle bir þey varmýþ. Ýki kiþiyi birden yaþatmak varken, hem akciðeri hem de karaciðeri sakat bir hastayý beklemek nedenmiþ. Aþk da neymiþ hem!