Seyfi bir gün istanbuldaki bir arkadaþýnýn düðününe gitmek için yola çýkar ve 4-5 saat sonra hapse girmenin eþiðinden kurtulduðu ve bir daha asla geri dönmek istemedi o büyük þehre varmýþtý. Aklýna yaptýðý hatalarýn yanýnda nasýl eðlendiðide geldi çünkü Seyfi eðlenceyi çok severdi ve eðlenirken para harcamasýnýda. Her türlü pis iþi yapmýþtý hemen hemen ve sonra aklý baþýna gelip köyüne dönmüþtü ve köyündede pek doðru durmuyordu ama yinede bu þehirde yaptýklarýnýn onda birini bile yapmýyordu.

Fazla oyalanmadan adresteki düðün salonunu bulup düðüne iþtirak etmiþti ki eski arkadaþlarýndan birkaç tanesiyle karþýlaþtý. Bu duruma hazýrlýklý deðildi Seyfi, nasýl davranmalýydý o eski arkadaþlarýna, sonuçta onlarý geride býrakýp temiz bir sayfa açmýþtý kendisine, baþladýðý yere dönmüþtü, þimdi tanýmamazlýktan da gelinmezdiki ne derlerdi sonra, adamýsýn sen derlerdi, daha baþka neler derlerdi ve sarýlýp kucaklaþtýlar sanki iki kardeþ yýllardýr birbirlerini görmemiþ gibi. Muhabbet muhabbet üstüne derken dört kiþi olmuþlardý, dört eski arkadaþ. Düðünden sonra Seyfi’nin arkadaþlarýndan birisi gecenlerde bir yere gittim harika bir mekan, hazýr Seyfi’de varken hadi eðlenelim biraz, deðince Seyfi olmaz diyememiþti, çünkü iþin içinde eðlence vardý, içki vardý, muhabbet vardý, eski arkadaþlar vardý. Bir taksiye binip pavyon tarzý içkili bir mekana varmýþlardý, içeri girmiþler masalara oturmuþlar birkaç birayla baþlayýp devamýný getirmiþlerdi. Masaya gelen kadýnlar, içkiler derken, mezeler derken saat ilerlemeye baþlamýþtý iyice. Kafayý iyiden bulan Seyfi tuvalete gitmek için masadan kalkan arkadaþýnýn hala geri dönmediðinin farkýnda bile deðildi ve bu arkadaþý masadaki diðer bir arkadaþýný aramýþ o arkadaþýda benim acil gitmem lazým annem hastalanmýþ deðip acele ile fýrlamýþtý. Böylece masada Seyfi ve bir arkadaþý kalmýþtý fakat saat iyiden ilerlemiþ gece yarýsýný geçmiþti ki masada kalan son arkadaþýda Seyfi ben artýk gideyim evde haným beni bekler deyip cebinden bir 50 lira çýkartýp Seyfi’ye uzatýr Seyfi tamam dostum ben hallederim deðince parayý tekrar çýkardýðý cebine koyup kendine iyi bak deðip mekandan ayrýlmýþtý. Bunun üzerine Seyfi kendi baþýna kalýnca hesabý istemiþ, garson hesabý getirip masanýn üzerine koyup baþka bir masayla ilgilenmek üzere dönünce hesaba bakmýþ ve hesabýn üstüne parayý koyup üstüde bahþiþ olsun deyip kalmýþ ve yavaþ yavaþ çýkýþa yönelmiþ kapýdan çýkmasýna birkaç adým kala arkadan bir garson;
- Bakarmýsýnýz beyefendi sanýrým bir yanlýþlýk oldu’ deðince arkasýna dönüp garsona ne var der gibi kafasýný sallayýnca garson;
- Hesapta bir yanlýþlýk var kasaya kadar gelirmisiniz’ deðince Seyfi garsonun peþinden kasaya yönelmiþ kasaya vardýklarýnda hesabýn onun býraktýðý paranýn yaklaþýk on katý olduðunu duyunca gözleri açýlmýþ kelimenin tam anlamý ile, önce bir zihnini yoklamýþ acaba cebimde okadar para varmý diye sonra ceplerini ve cüzdanýný ama hesabý ödeyecek paranýn yarýsý bile yokmuþ bunun üzerine beraber geldiði arkadaþlarýný aramýþ fakat hepsi bir bahane buluvermiþ Seyfi’ye. Seyfi soðuk terler dökmeye baþlamýþ bunun üzerine inceden inceye çünkü o bu alemlerin nasýl iþlediðini çok iyi biliyordu. Garsonlar hesabý ödeyemeyeceðini anlayýnca Seyfi’ alt kata indirmiþler kimliðini alýp bir senet imzalatmýþlar ve eþek sudan gelene kadar bir güzel sopa atýp parayý bul gel deðip salývermiþler sokaða üstündeki bütün parayý ve cüzdanýnada el koyup.
Seyfi yabancý bir memlekette ne yapacaðýný bilmeden ve yediði dayaðýn etkisen hala çýkamamýþ bir faziyette caddelerde dolaþýrken aklýna Ýstanbul’da komiser olan dayýsý aklýna gelmiþ. Dayýsý ama ondan sadece üç-dört yaþ büyük ve öyle birinci dereceden dayýsýda deðildi ama yapacak ve aklýna gelen tek þey buydu fakat cebinde telefon edecek bir tek kuruþ bile yoktu ve dayýsýnýn telefon numarasýný bilmiyordu, telefonunda kayýtlýydý ama telefonunuda almýþlardý. Çaresiz ilk önce kardeþini arayýp numarayý alacak ve dayýsýný arayacaktý gecenin ikisinde. Birkaç esnafa derdini anlatmaya çalýþtý ama sarhoþ halini görenler kapý dýþarý atývermiþlerdi hemen ama baþka çaresi yoktu bütün yüzsüzlüðü ile o telefonu edene kadar devam edecekti. Birkaç denemeden sonra insaflý birine denk gelmiþ olacak ya Seyfi’nin haline acýmýþ olacak ki telefonunu kullanmasýna izin vermiþ ve kardeþini aramýþ telefon numarasýný alýp dayýsýný uykusundan kaldýrýp baþlamýþ derdini anlatmaya yalvara yakara. Dayýsý orasý bana çok uzak deðip orada görev yapan bir arkadaþýna haber vermiþ, vermiþ vermesine ama ne Seyfi o polisi tanýyor nede o polis Seyfi’yi. Orada bekleme baþlamýþ dayýsýn sözüne güvenip ama beklediði her dakika sanki bir asýr gibi geliyormuþ, zaman bir türlü akýp geçmiyor ve sanki o kiþi hiç gelmeyecek gibi geliyorken bir devriye arabasý onun yanýnda durup Seyfi senmisin deðince kalbi sevinçten yerinden çýkacakmýþ gibi heyecanlanmýþ bir þekilde evet deyivermiþ. Seyfi devriye arabasýna binip onu dövdükleri, kimliðine el koyduklarý ve senet imzalattýrdýklarý yere doðru yola çýkmýþlar ve her þey birazdan sona erecek diye sevinçli bir þekilde mekana varmýþlar ve senedi, cüzdanýný alýp doðru otogara hareket etmiþler. Dayýsýnýn arkadaþý bir bilet alýp cebinede biraz para koyup otobüse bindirmiþler fakat bizim Seyfi ön kapýdan binip biraz otobüste oturduktan sonra arka kapýdan çýkmak istemiþ ve tam yere inince dayýsýnýn arkadaþý yanýnda bitivermiþ ne kadar dil döktüysede otobüs kalkana kadar polisler orada beklemiþ, çünkü dayýsý biliyormuþ yiðeninin ne yapacaðýný ve Seyfi’nin otobüsü kalkana kadar orada bekleyin demiþ.

Seyfi o günü anlatýrken bütün ýsrarlarýma raðmen bir yudum içki koymamýþtý aðzýna ve üstüne sigarayýda býraktým dediðinde beni garip bir gülme krizi tutmuþtu, niye gülüyorsun abi dediðinde.
- Ulan Seyfi biz seni döverdik böyle bir hayra yol açacaðýný bilseydik hemde þöyle evire çevire’ deðince masadaki herkes gülmeye baþladý benimle ve Seyfi’yle birlikte ve baþladý Seyfi baþka bir macerasýný anlatmaya. Amcasýnýn arabasýný alýp nasýl polisleri peþine takýp köþe bucak kaçtýðýný. Bizim Seyfi akýllanmaz belki ama son macerasý bam baþka onuda baþka bir sefere inþallah.