Bütün avlara umutla baþlanýr. Hiç av’ a gidip te elim boþ döneyim diyen birine rastlamadým, ya da bana denk gelmedi böyle biri. Ýþte bizde bu umutla yola koyulduk. Dün akþam çiseleyen kar sabahleyin her yaný sarmýþtý ama bu bizi yolumuzdan etmedi. Manavýn Ramazan, defineci Hýdýr ve birde ben. Arkadaþlarým küçüklükten avcý. Bir acemi benim içlerinde. Sabahýn ilk ýþýklarý kasabayý yalamaya baþlamadan buluþtuk. Meydanýn sað yanýna düþen kahvenin ilk müþterileri bu sabah bizdik.
-Hayýrdýr öðretmen bey dedi kahveci. Yolculuk mu var. Tatillerde benim ilk minibüsle Akþehir’ e gittiðimi bildiði için ilk aklýna gelen buydu.
-Yok dedim bu sefer av için.
-Ne avý dedi merakla kahveci.
-Bilmem dedim ne olursa artýk. Lafýmýn arkasý gelmeden av arkadaþlarým çeþmenin yanýnda belirmiþlerdi bile. Yerimden kalkýp yolun yarýsýnda karþýladým onlarý.
-Gelin birer bardak cay içelim diyorum ama onlar yola biran önce çýkmak istiyorlar. Haklýlarda ne kadar erken davranýrsak o kadar iyi. Kasabanýn içindeki toprak yoldan kara bata çýka yürüyoruz. Önce bir yokuþu týrmanýyoruz. Yokuþun sonunda geri dönüp baktýðýmýzda tüm kasabanýn bir pamuk tabakasýný andýran karýn altýnda maket ya da oyuncak gibi kaldýðýný görüyoruz. Tuhaf bir duygu sanki bizler bire dev kasabada elimizi uzatýp alt üst edeceðimiz bir yazboz tahtasý gibi. Manavýn Ramazan
-Ne daldýn hocam diyince,
-Hiç diyorum bu kasabayý kar altýnda ilk görüþüm onu seyrediyorum diyorum.
-Daha ne güzel manzaralar göreceksin bu ne ki diyor bu kez hýdýr. Güneþ iyice kendini belli ediyor. Yaz günlerindeki kadar etkili olmasa bile ýþýklarý içimizi ýsýtmaya yetiyor güneþin. Tekrar yola koyuluyoruz. Kasabadan ayrýlýp yarý orman yarý ova bir alana giriyoruz. Eli ile uzaklarda bir yeri iþaret ediyor arkadaþlarým.
-Ýþte þurada avlanacaðýz diyorlar. Gözümü kýsýp gösterdiklere yöne bakýyorum ama onlarýn gördüðünü ben göremiyorum. Kar gözlerimi kamaþtýrýyor. Güneþ kendini gösterse bile üþüyorum. Birden yön deðiþtiriyoruz.
-Þurada kahvaltýmýzý yapalým sonra yola koyuluruz diyor ramazan. Doðru söze ne denir uyuyoruz. Ovanýn baþlangýcýnda eski bir köprünün ayaklarýndan birine sýðýnýyoruz. Bir adam boyunda ancak var köprünün yüksekliðinin ama soðuktan korumaya yetiyor bizleri. Yýkýk köprünün taþlarýndan sýzan buz sarkýtlarýný görüyorum. Etrafýma daha dikkatli bakýnýnca köprünün ayaklarýndaki kesme bir taþta bir kuþ kabartmasý dikkatimi çekiyor.
-Angut kuþu diyor, hazineci. Bir yandan bana bunu söylerken öte yandan sýrt çantasýndan eli yüzü isten iyice dönmüþ bir çaydanlýk çýkarýyor.
-Angut kuþunu bilir misin diyor. Cevap vermemi beklemeden karnýmýzý doyururken anlatýrým diyor. Yerden iki büyük kaya parçasý bulup bir ocak yapýyor çabucak.
-Bak þu köþede yazdan kalma kuru dallar var verin onlarý da ateþ yakalým diyor.
Ateþi yakýyoruz. Bir yandan çayýmýzý içip öte yandan içleri peynir zeytin dolu ekmeklerimizi yemeye baþlýyoruz. Gözüm yine kabartýya takýlýyor ister istemez.
-Yýllar evvel yaþlý bir avcý yaþarmýþ buralarda. Yaz kýþ demez her mevsim ava çýkarmýþ. Bir gün yine böyle bir karlý kýþ günü ava çýkmýþ yaþlý adam. Yine buralara düþmüþ yolu. Beyaz karlar üstünde kýrmýzý lekeler hareler görmüþ. Kan izlerini takip edince epey ilerde çalýlarýn dibinde angut kuþuna rastlamýþ. Ondan önce ava çýkan avcýlar yaralamýþ ama her nasýlsa ölmemiþ kuþ. Avcý acýmýþ kuþa iyileþtirmiþ onu. Yarasýný sarmýþ sarmalamýþ. Kuþla adam dost olmuþlar. Ýyileþtikten sonra kuþu serbest býrakmýþ adam. Uçmuþ gitmiþ kuþ.
Günlerden bir gün yine ava çýkmýþ adam. Her yan yine kar dümdüz. Nere çukur nere dere belli belirsizmiþ yine. Epey dolaþmýþ adam yorulmuþ. Gittiði yeri bastýðý topraðý bilemez seçemez sezemez olmuþ. Toprak diye bastýðý yer bir dere yataðýymýþ. Epey bir yüksekten yere düþmüþ adam. Ayaðý kýrýlmýþ. Ne yapacaðýný düþünmüþ kara kara. Bir yandanda buradan kurtulursa bu iki yakayý bir köprü ile birbirine baðlamaya söz vermiþ. Epey bir zaman geçmiþ ne gelen var ne giden. Etrafýna bakýnmýþ korku ile. Bir dala tünemiþ angut kuþunu görmüþ birden.
-Git arkadaþlarýmý bul beni kurtar demiþ kuþa adam. Kuþ adamý anlamýþ gibi uçmuþ diðer avcýlarý bulmuþ. Ama bir ateþin etrafýnda ýsýnan avcýlara yanaþmaya cesaret edememiþ. Bir ara fýrsatýný bulup ateþten yanan bir dalý alýp hýzla kaçmýþ kuþ. Yanan dalý yaþlý adama getirmiþ. Adam o yanan korla diðer dallarý yakmýþ. Hem ýsýnmýþ hem de diðer avcýlara iþaret yollamýþ. Bir süre sonra adamýn yaktýðý ateþin dumanýný gören arkadaþlarý kurtarmýþlar yaþlý adamý. Adam bir daha ava çýkmayacaðýna söz vermiþ. Birde öteki sözünü yerine getirmiþ. Þu gördüðün köprüyü yaptýrmýþ. Angut kuþuna olan vefasý yüzünden taþlardan birine senin gördüðün kabartmayý yaptýrmýþ.
-Bu hazinecinin sözlerine inanma hocam yine uyduruyor diyen ramazaný duymuyorum bile. Aklýmda angut kuþu ve yaþlý adam. Karnýmý doyurup evime dönmek istiyorum.