birazdan
bir býçak inecek yüreðine rüzgarýn;
dinginleþecek,
masmavi bir çarþaf olup gerilecek
ve
en yangýn haliyle
kýzýl bir güneþ
denizin koynuna girecek...
çýrpýnacak deniz,
kuduracak,
kayalara vuracak kendini
dalga
dalga...
.
iþte
ben,
bir yunus yarasýyým bu anlarda
kan
revan efkarým;
dilimde
bir balýkçýnýn
aþka dair
yorgun bir türküsü;
sigara deðmiþ gibi yakar...
.
sen gelirsin yine aklýma;
düþlerimi götürürsün
tutup elinden,
bir çocuk gibi...
seni düþlerim,
sana düþerim...
...
bir keman çalýnýr bir yerlerde,
soyup kekeme derisini dilimin
sana bir þiir okurum
en þaþkýnýndan...
bir bardak þarap,
/sen;
yalýnayaklý bir çocuk,
rüzgara karþý duran./
kulaklarýný
en umutlu harflerimle öperim,
þarabý
dudaklarýndan içerim
dolanýp beline...
güneþi
senin gözlerinde batýrýrým,
yunuslar oynatýrým pýrýltýlarýnda
þen þakrak..
sesinin gölgesinde uyumak sonra
sarýlýp boynuna,
diþlerinde öpmek
samanyolunu
utanmadan
ay ýþýðýndan...
.
güneþi kaçýrýyorum
koynundan denizin,
sana getiriyorum...
varsýn kesmesin rüzgar,
varsýn beklesin deniz,
kudursun dalga dalga...
...
dilimde
en diri türküler...
...
a&m