Tüketim kültürü, kapitalizm kültürü, materyalizm kültürü, bencillik kültürü, açgözlülük kültürü.. Çaðýmýza hakim olan kültürü tanýmlarken bütün bunlarý söylemek yanlýþ olmaz.. Bütün bunlarýn ötesinde ve belki de bütün bunlarýn nedeni ya da sonucu olacak biçimde, egemen kültürün adý bence yalnýzlaþma kültürü..

Bu çaða iletiþim çaðý diyenler oldu. Bu çaða uzay çaðý diyenler oldu. Ama hiçbiri bu çaðýn gerçek anlamýný karþýlmaya yetmedi. Bu çað bence kelimenin tam anlamý ile Yalnýzlýk Çaðý..

Diyeceksiniz dalga geçme.. Bütün dünya kocaman tek bir sokaða dönüþürken bu söylediðin ne saçma bir þey.. Haklýsýnýz ama yanlýþsýnýz. Bir daha düþünün. Bu zamanýn insanýnýn ne kadar yalnýz olduðunu, ne kadar yalnýzlaþtýrýldýðýný düþünün..

Yalnýzlaþtýrýlýyoruz. Kasýtlý olarak korku, endiþe, paranoya, düþmanlýk tehditleri ile köþeye sýkýþtýrýlýyor ve diðerlerine karþý sürekli uyarýlýyoruz. Kalabalýklarýn içinde yalnýzlaþýyoruz, tenimizin en kuytusuna kabul ettiðimiz sevgililerimizle bile - o anda bile aramýzda duvarlar yükseliyor.. Sürekli olarak güvende olmadýðýmýz bize söyleniyor ve daha çok güvenlik için daha çok kapana kýstýrýlýp kýsýtlanýyoruz. Korkutuluyor, ürkütülüyor, oldubitti ile git gide daha kalýn duvarlarla çevrilip birbirimizden uzaklaþtýrýlýyoruz. Her þey bizim güvenliðimiz için. Yersen..

Korktukça kabuðumuza çekiliyoruz, yalnýzlaþýyoruz. Yalnýzlaþtýkça daha çok korkuyoruz.

Bu zinciri kýrmak zorundayýz. Yalnýzýlýðýmýzýn ördüðü duvarlarý kýrmak zorundayýz. Kabuklarýmýzdan kafalarýmýzý dýþarýya çýkarmalý, diðer insanlara bakýþlarýmýzý kaldýrýp cesurca gülümsemeye baþlamalýyýz. Aksi takdirde bütün bu adalar misali yalnýzlaþmanýn ucunda hepimiz tek tek kaleler gibi düþeceðiz.

Cesur olmak zorundayýz. Bugüne kadar bize telkin edilen, bombardýmanýna tabi olduðumuz öðretileri ve kalýplarý kýrýp atmak zorundayýz. Mesela, özel hayatýmýz elbette asla ödün vermememiz gereken bir alandýr ama güvenlik adýna kendimizi sýmsýký kapatýp gizlersek, bu defa da baþka bir tuzaðýn içine saplanýp kalacaðýz; Bir baþýmýza kalacaðýz, bunu da unutmayýn.

Size hayatýnýzýn bütün özel ayrýntýlarýný gidip internetten yayýnlayýn demiyorum.. Bütün özel fotoðraflarýnýzý ve en derin gizli düþüncelerinizi dünyaya haykýrýn da demiyorum.

Benim dediðim þu; Aðlamayan bebeðe kimse emzik vermez. Derdinizi söylediðiniz vakit duyanlarýn içinden biri size ilaçla gelecektir. Ýçteki karmaþayý aþmanýn yolu bir çift dost kulaktan geçer. Birbirimizi tanýdýkça daha az korkacaðýz, korkunun asýl kökü bilinmeyenden gelir. Bilmediðin þeyden en çok korkarsýn.. Aklýn sana olmayan þeyleri gösterip oyunlar oynamaya baþlar, var olmayan bir dehþetin pençesinde hasta bir paranoyanýn kollarýnda kývranýr durursun.. Boþluðun içinde kendine kendi canavarlarýný yoktan var edersin. Kendi korkularýný kendin var edersin. Düþmanýný kendin yaratýrsýn.

Yalnýzlýk denizi tarafýndan kuþatýlmýþ adadan kaleler halini almýþ insanoðlu yaþamýn doðasý gereði dýþarýya çýkmak zorunda. Yaðmuru, karý, rüzgarý, kavuran güneþi, fýrtýnayý göze alýp cesurca hayatýný sürdürebilmek için güvenli evinin duvarlarý dýþýna çýkmak zorunda. Cesur olmak ve hayatý korkakça deðil, insana yaraþýr bir cesaretle yaþamak zorundayýz. Bilmek, öðrenmek, tanýmak ve paylaþmak zorundayýz. Kendimizi anlatmak, diðerlerini dinlemek zorundayýz. Bizim gibi olanlarla buluþmalý, bizim gibi olmayanlarý daha yakýndan tanýmalý, uzak olanlarý yakýn etmeliyiz. Bunun aksi yaþamak deðilki.. Hepimiz bir adaya dönüþüp kafalarýmýzý bir kaplumbaða gibi kabuklarýmýza çekersek bu nasýl bir dünya olacak? Aynen þu anda yaþadýðýmýz bir dünya olacak..

Yalnýzlýk.. Zamanýmýz insanýný kuþatan bu engin deniz.. Yalnýzlýk tatlý bir yoldaþtýr kimi zaman.. Kimi zaman da çekilmez lanet bir ifrit.. Bazen ondan kurtulmayý deliler gibi istersin sonra zaman gelir bir bakarsýn ondan vazgeçmeye hiç mi hiç gönüllü deðilsin; Sevmiþsin bile.. Alýþmýþsýn onun arkadaþlýðýna. Baþkasýyla yapamaz olmuþsun. Sadece o seni anlayýp tatmin edebiliyor olmuþ..

Tuzak.. Yalnýzlýk uyuþturucu gibi baðýmlýlýk yapar. Yalnýzlar kolay kolay vazgeçemez yalnýzlýktan. Zor bir sýnavdýr yalnýzlýðý aþýp birilerinin sýcaklýðýna yeniden dokunabilmek. Risklidir birine yaklaþmak.. Acý vaadi hep oradadýr, ama ödül de..

Korkudan korkmayýn. Acý çekmekten korkmayýn. Ýncitilmekten korkmayýn. Ama.. Yaþamak fýrsatý varken yaþamamýþ olmaktan, iþte bundan hem de deliler gibi korkun..

En sonunda þunu ifade etmek istiyorum, konumun özünü buraya son kelimelerimle döküyorum; Kendinizi paylaþmaktan korkmayýn çünkü insan paylaþtýkça çoðalýp büyür..