“Celis-i halvetim, varým, habibim mah-ý tabaným

Enisim, mahremim, varým, güzeller þahý sultaným “Anlamý:

"Benim birlikte olduðum, sevgilim, parýldayan ayým,

Can dostum, en yakýným, güzellerin þahý sultaným." diyerek baþlayan, bir Kanuni masalýdýr, Hürrem. Bakýþlarýndaki ahu edayý, Kanuni’nin gözlerine býrakan. Tatar güzelinin, sözlerinden ellerine dokunan hayallerinde ki intikamý, aþkýn yaþanýþýdýr, sarayýn gölgesinden akseden. Gülümseyen gözlerinin arkasýndadýr, getirildiði topraklarýnda kalan.

Rus topraklarýnda bir Yahudi kýzýdýr, Roksalan'a. Hürrem adýnýn anlamýný, gülen gözlerinden alan Roksalan, sevdiklerini arkasýnda býrakarak kaçýrýlmýþtýr, Ukrayna topraklarýndan. Polonya sýnýrlarý dâhilinde, bir kente getirilen Roksalan yani Anastas’ya, güzelliðiyle dillere destan bir kýzdý. Bu krallýðýn sýnýrlarýnda aldýðý, özel ve düzeyli saraylý eðitimiyle göz doldurduðu gibi, gönül doyuran kadýnlar arasýna girdi. Kýrým haný tarafýndan Osmanlý topraklarýna getirilen Anastas’ya, burada Osmanlý sarayýna hediye edildi.

“Sevgiden kelimeler sarayýn duvarlarýnda

büyülü bir sesle Roksalan diyor,

attýðý adýmlar iz sürümünde

bastýkça taþlara aþk dileniyor.” A. GÜL

Haremde cariye sýfatlandýrýlmasýyla bulunan kýzlarýn arasýna girdi. Ama görmüþ olduðu eðitim ve görgü onun sarayda duyulmasýný saðladý. Gülüþüyle güzelliðiyle ve sözleriyle gönülleri fetheden Roksalan, Osmanlý celali padiþahý ve ülkeler fetheden Süleyman Sultan’ýn kalbini bir anda fethetmiþti.

“Cariye asýllý esaret zinciri,

Sultanýn odasýnda gülümseyen özgürlük.

Hassasi duygularýn zamane tavrýna

Dudaklarda kaybolan sözler hürriyet.” A. GÜL

Muhabbetleri öylesine artmýþtý ki padiþahla, sultan onun sesini iþitmeden uyuyamaz, olmuþtu. Kanuni'nin gözdesi Mahidevran Hatun bu durumu fark etmiþti, sarayda ki herkes gibi. Ama nafile! bir kere kalpten kalbe giden sesler, durdurulmuyordu artýk. Yüreðinin en özel gözüne öylesine yerleþmiþti ki Anastas’ya Kanuni artýk onu gülen yüzüm yani Hürrem’in diye sevmeye baþlamýþtý.

Hayatým hasýlým,ömrüm, þarab-ý kevserim, adnim

Baharým, behçetim, rüzum, nigarým verd-i handaným

Anlamý:

Hayatýmýn, yaþamýmýn sebebi Cennetim, Kevser þarabým
Baharým, sevincim, günlerimin anlamý, gönlüme nakþolmuþ resim gibi sevgilim, benim gülen gülüm,

Gecelerine ýþýk olan Hürrem gündüzlerine de yetmiyordu, Cihan padiþahýnýn saraydan ayrýlsa aklý Hürrem de kalýyordu. Gönül buya ömründe bir defa aþký saadeti yaþar der gibiydi ruhani sesi sultanýn.

Ayaklarýna köle olmuþtu, elleri elerine deðmese uyuyamaz, olmuþtu. Gözlerindeki söz cývýltýlarý olmasa, nefes alamaz olmuþtu. Dudaklarýndan dökülen kelimeler, gamze gamze dökülmese yüreðine yüreði atmaz olmuþtu. Bir padiþah ve cariye var mýydý, onlar gibi aþký hürmetlice yaþayan. Yasaklar içinde özgürce bakýþlarýnda taþýyan.

Ýkisinin de hayatlarý dünya ya mal olmuþtu. Ýkisi de birbirine ve ikisi de imparatorluðuna mal olmuþtu. Kanuni ve Hürrem aþký artýk açýk bir þekilde kulaktan kulaða yayýlýyordu. Sarayýn gözdesi Mahidevran sultan entrikalarý da bununla baþlamýþtý. Hürrem’i Kanuni’ye yaklaþtýrmak istemeyen Mahidevran padiþahýn etrafýndan ayrýlmadýðý gibi Hürrem’in de haremdeki sevgisini sarsmýþtý.

Harem cariyeleri ikiye bölünmüþtü. Bazýlarý Mahidevran Hatun’un kýþkýrtmasýna bile gerek duymadan neden padiþah Roksalan’yý seçti diye karþýsýna geçmiþti. Bazýlarý Mahidevran hatuna olan sevgilerinden. Kalan kýsýmsa Hürrem’e olan sevgilerinden onun yanýnda yer almýþlardý.

“Padiþah kalbinde þiirli güzel

Bakýþlarý sultana mühürlü güzel

Acýsý yüreðinde derin olsa da

Teninden aþk akan gönüllü güzel” A. GÜL

Ýmparatorluk fetihlerle sarsýlýrken saraydaki entrikalar saraya perde olmaya baþlamýþtý. Kimse kimseye güvenmiyordu. Taraflar birbirlerine olan güvenlerini yitirmiþlerdi. Buna raðmen iki aþýk kimsenin sözlerine bakmadan, birbirlerinin gözlerinde kaybolup yaþýyorlardý.

Ve Hürrem artýk Kanuni'nin gülen yüzü olduðu gibi gözdesi de olmuþtu. Ve Osman’ý sarayýn da bir padiþahla ilk nikâh kýydýran cariye olarak Osmanlý tarihine adýný yazdýrýyordu. Padiþahýn önce odasýna sonra gözlerine sonrada gönlüne giren Hürrem artýk Osmanlý sultaný "Hürrem Sultan" olmuþtu.

Kanuni, Mahidevran hatun ve oðlu Mustafa’yý Bursa’ya gönderdi. Kanuni zamanýnda hýrslarýna yenik düþen Hürrem Sultan, geçmiþte yaþadýklarýnýn hýncýný çýkarmak için, Osmanlý’dan intikam alýrcasýna entrikalar yapmaya baþladý.

“Sýcaktýr haremin cilveli fýsýltýlarý

Kadýnsý düþlerin ardýna sýðýnan anlarla, ansýzýn.

Dudaklarýnda ýslanan sevdanýn izleridir,

dudaklara dokunan gizleri, ansýzýn.” A. GÜL

Sessiz bir koþuþturma vardý, sarayýn koridorlarýn da. Sanki her taþ her basamak yalan dolan içinde kývrýlýyordu. Kanuni öylesine baðýmlý bir hale gelmiþti ki Hürrem Sultan'a, oðlu Mustafa’yý bile öldürtmeyi baþarmýþtý. Oysaki Mustafa yeniçeriler tarafýndan, çok sevilen bir þehzadeydi. Kanuni’ye oðlunun onun yerine geçmek için planlar yaptýðýna dair söylentiler olduðuna inandýrdý. Ve oðlu Mustafa öldürttü.

Hürrem Sultan, kýzý Mihrimah Sultaný sýrf müttefik olmak için, veziri azam Rüstem Paþa’yla evlendirdi. Oysaki Rüstem Paþa çok yaþlý biriydi ve kýzýnýn mutsuzluðunu da sebep olacaðýnýn bile bile zoraki bir evlilik yaptýrttý. Hürrem Sultan’ýn tükenmeyen hýrsý günden güne artýyordu. Bu hem kendi sonunu, hem de Osmanlýda ki saray düzeni bozulmasýna sebep oluyordu.

“Soðuk bir gecenin içine saklandýðým saniyeler,

Ellerim üþüyor, bedenim titriyor

Akýl aralarýmda bir firari düþünce, gitme kal diyen, kalma git diyen.

Arsýz bir çaresizliðin güzergahýn da, zamana rest çekiyorum aný anlayan anlarýmda

Yüreðimde Hürrem sancýsý, bedenimde Kanuni’den kalma bir beste.

Bezgin bir inilti Mahidevran’ý anlatan

Ýftiradan yürüyüþlerde son perde aralandý artýk

Soðuk çökmüþ her yerine sarayýn ben ayazdayým” A. GÜL

Hürrem Sultan gitgide yorgun ve hasta düþmeye baþlamýþtý. Sarayýn iþleri, içindeki hazýmsýz hýrsý, entrikalarý onu yýpratmýþtý. Kanuni’nin gözleri önünde, erimeye baþlamýþtý. Bu durum cihan padiþahýný çok üzüyordu. Gözyaþlarýný tutamýyordu. En iyi hekimleri getiriyordu, ama hazin son artýk ellerini uzatmýþtý, Sultan’ýn ellerine.

Kanuni ölene kadar gözlerini Hürrem’inden ayýrmamýþtý. Ýçine akýttýðý gözyaþlarý artýk, acýsýyla yakýyordu kalbini. Kalbindeki Hürrem yankýsýný çýkaramýyordu, derin ve iz býrakan düþüncelerin de. Sevdiði kadýn yolculuðuna hazýrlanmýþ toplamýþtý heybesini. Ve daha genç ve güzel bir kýz iken geldiði Osmanlý sarayýndan, Osmanlý’ya tarih yazdýran adýyla gidiyordu Süleymaniye’de ki muhitine. Ruhani bir aþkla saplandýðý aþkýný devletlerin üzerinde yaþadýðý aþkýný býrakamýyordu Kanuni. Eli ayaðý Hürrem Sultan’la gömülmüþtü, topraða.

Hürrem; taht uðruna çevirdiði entrikalarýn, sonucunu göremeden hayattan ayrýlmýþtý. Oðlu Selim’in Sultan oluþunu görmeden, gözlerini kapamýþtý hayata. Sultan Selim annesinin ölümünden sonra tahta geçince, annesi tarafýndan öldürülen Þehzade Mustafa’nýn annesi Mahidevran’ý maaþa baðladý. Oðlunun ölümüyle yýkýlan kadýn, onun mezarýnýn yanýna Bursa’ya gitmiþ ve orada kalmýþtý. Fakir ve parasýz bir hayattan sonra, Selim’in yüreðindeki merhamet bunu kaldýramamýþ ve yardým elini uzatmýþtý, Mahidevran.

Ve bu büyük aþkta, ölümün ellerine býrakmýþtý kendini. Ýki sevgilinin saray hareminde baþlayan þiirsel aþklarý, savaþ meydanlarýna kadar nam salan sevdalarý, uhrevi alemde de devam etmek için onlarý bekliyordu artýk. Ölümsüz bir hikaye olarak, Kanuni sultan Süleyman’ýn kalbine aþkýný nakþeden, Hürrem gözlü güzelin, hayata kattýðý anlam için onlara teþekkür ederim.

SELAM VE DUA ÝLE