Ýnanmalýydým, o vakit kalbi bir nazardýn
Ülfeti sunan cenahtýn, edebi kuþanan candýn, naiflik içinde soluyan bir heyecandýn
Demek ki samimiyet bu kadar net ve halis bir ikametgahmýþ dedim ve sana yakýnlaþtým
Nihayetinde meramýný anlayacaktým ve derd-i gamýnda yol alýp yoksa bir deva mý olacaktým



An sahneleþerek vaktinde perdelerini açýyordu
Ne kadar merak yetisi varsa, zihnime ve sineme hucum ediyordu, fasýla baþlýyordu
Ürkek bir tavýr içindeydin, hayli çekingen biriydin, gözlerimden niyet-i asliyemi okuyordun
Suallerle derinliðin ikliminde nefeslendirdin, mazi ve ati için fevkalade eminlik sunuyordun



Yavaþ yavaþ bir sýðlýðý iliklerimde yaþadým
Oysa sen yýllarýn hor ve hakir gördüðü nisaydýn, imkanlarý ellerinden hoyratça alýnandýn
Sanki nazdýn, sazendenin hicranýydýn, mýzrabýn dem bulduðu sedasýydýn hala anlaþýlmadýn
Neydi aklýn ve vicdanýn derd-i gamý, anlama muhtaç maslahatý dinmeyen sancý ve korkularý



Ne kadar suçlanýrsan, o kadar masumsun sen
Topraðýn bereketi, baþaðýn aðýdýsýn elhak bu hakikati sabýrla ve kanaatle nefeslensen
Yüreðimde dinmeyen sýzýyý aþk ve þevkin süruruyla görsen evet, suçlu olduðumu söylesen
Hukukun ne demek olduðunu sabýr ilminde gösterip burukluðun acýsýný kalbim için dilesen



Ýman akidedir, kalbi sesiyle ulvi bir tastiktir
“La” derken, illallah'ý beyan ederken, zalimliðin ne demek olduðunu bilmek beyanýdýr
Safsata ve kandýrmaca lafazanlýðý onun lahzasýnda bulunmamaktýr, aþk ki bir gül-i nihaldir
Sevgi, muhabbetin sadakat ve vefanýn feyzi esinidir, aldatan bizzat sahtekarlar kimin eridir



Mustafa CÝLASUN