Öncelikle hak ve hakikatin manasýndan uzaklaþma

Ne kadar tespih çekersen çek, secde ederken neden kalbinden uzaklaþýyor mühkem edep anla
Þayet bir hukun varsa gerekçeler tarafýndan akledilmiyorsa aþk senden uzaktýr sakýn aðlama



Her fýrsatý senin çýkarýn için bahþedilmiþtir sanma
Ýnsan sevgi ve muhabbetin þiarýdýr sen onun lisanýndan hiç anlamasanda, yine uzaklaþma
Mühlet gayret ve niyetin nidasýnda umuttur kimseyi yargýlama, yargýç zaten var, aldanma
Nedenleri hiç merak etmeden, insaný zafiyetleriyle kabul etmeden muhabbet kalbidir inanma



Gözler görür, kalbin fark ettirir, edep erdemdir
Ýnsan kemale erdikçe muhteremdir, nefesin kime ait olduðunu yakinen bilir, tevazu iledir
Tekebbür kalbi lekedir, ruhi elemdir, aklýn ahenksizliðidir, nefsinin dem bulduðu bir payedir
Aczin ve muhtaçlýðýn ne demek olduðunu idrak etmeyen bir gönül, bu gerçeði ne kadar bilir



Nehir bir ömür gibidir, aþkýn esininde berekettir
Akan su niye temizdir, sukunet içinde olmak fikretmek için gerekçedir, aþkýn ta kendisidir
Azim ve niyet sadakat için vadedilen akittir, evvel ahir kimin için nizam edilen bir gerçektir
Kahretmek sabrý ve kanaatin ilminde nefeslenmemek delalettir, ruha eziyettir, kalbi badiredir



Kim neye bedeldir, avýný bekleyenler kimdir
Kandýrmak, kazan dibinde nara atmak fakirliktir, insan edebiyle ve aklýyle bütünleþendir
Rüzgar seslenir, daðlarýn suskun halini aþýklar bilir, derdin sahibine kim iltica edip filizlenir
Kul umut içinde nüveleþen nebat gibidir, kurumuþ toprak kalbi tariftir yaðmur ümit içindir



Mustafa CÝLASUN