Nezaretteydim, suçsuz bir ahvalin kadrindeydim
Kimi dinlesem, kolluk kuvvetinin celalatini anlaya bilsem hiç gam olmayacaktý vecdimden
Apartopar almýþlar ve kelepþeyi bileklerime takarak soluk soluða býrakmýþlardý
Demek ki nefsi mudafada bulunmam suç telakki edilmiþ yapýlan þikayetle görevler verilmiþti



Dayak mý yemeliydim, gecenin karanlýðýnda görünmemeliydim
Dinletemedim, üç kiþi saldýrmýþ, kim olduklarý dahi anlaþýlmadan kavga baþlamýþtý
Her ne kadar darp edilen bizzat ben olduysam da þikayet etmedim, elhak merak etmiþtim
Nihayet gücümüz nispetinde ve elimizden geldiði ölçüde korunmaya çalýþýrkende üzmüþüz



Memurlar birþeyler yazdýlar, o an ayakta kalmamý saðladýlar
Bir hýnç içinde temaþa ediyorlar, þikayet edenleri taltif ederek keyifli bir þekilde aðýrlýyorlar
Boðazým kurumuþtu, etrafýma bakýndým, bir bardak su aradým, hayli sýkýlmýþtým oyalýyorlar
Ýmzala þunu diye emrettiler, ne yazýlmýþtý bakmama izin vermediler, güvenmiyorsun dediler



Haydi kalk nezaretete kalacaksýn diye, ezayý ikram ettiler
O an ne yapmalýydým pek kestiremiyordum, zihnimin tarumarlýðýnda nefesleniyordum
Annem, babam duymasýnlar istiyordum, birçare adýna umut içinde Hakka iltica ediyordum
Demek ki külli iradeden nasibimiz gün yüzüne çýktý diyerek kendime teselleme getiriyordum



Nezarethane çok pisti, penceresi demirli, camlarý kýrýktý
Ne kadar soðuk varsa bizzat bizimle beraberdi, üç beþ çulsuz garipler o an yerlerdeydi
Neydi suþlarý bilmiyordum, solgun ve bitap hallerini fark ediyordum, uyku halindelerdi
Sanki kolluk kuvvetleri hakimdi, diledikleri nispette dayak ve iþkenceler bizler için revaydý



Aç ve susuzluk adýna herþey yanýmýzdaydý, kim zanlýydý
Hak ve hukuk vesayet içinde soluyanlar içim mi vardý, hakký gasp edenler zamanýydý
Yargýlama erki ne kadar þeffaftý, birçok yargýcýn ihtiyaçlarýný dahi zenginlere ýsmarlanmýþtý
Heyhat demek bize kalmýþ, acziyet içinde bulunmak ibrtet için sýnavmýþ, çile kime adanmýþtý



Sahaha yakýn bir zamandý, polis jopuyla içeri daldý
Nazarlarý çok manidardý, yargýlamadan önce elden geçirmek onlar için sanki vuslattý
Yerde yatan garipleri tekme tokatla fevkalade birþekilde hýrpaladý, daha sonra bana baktý
Birþeyler arýyor, baþlamak için fýrsat kolluyordu, hayli þiþman ve talimsiz olan bir varlýktý



Jopu kaldýrdý, vurmak için yeniden suratýma baktý
O an ve kalbime düþen zamanda hýncým artmýþ, gözüm karamýþtý, konuþmak kalmýþtý
Sakýn ha, asla böyle birþeye yeltenme, þayet zanlýysam dahi hüküm verme dedim durakladý
Hakkýmý bir yerde býrakmam, elimden gelen neyse ardýma koymam diyerek gözlerine baktým



Vazgeçmiþti, gömleðini düzelterek nezaretten çýktý
Fakat diðer zanlýlarý öylesine dövmüþtü ki, içimin parçalanmasý neleri yaþatmýþtý
Yýl 1978, sabah nihayet bin sabýrla vuzuha ermiþti, periþanlýk içindeydik yanýmýza kar kaldý
Haydi gidiyoruz diye seslendiler ve bir arabaya bindirerek adliyeye götürdüllerini anladýk



Epey zaman bekledik, nihayet vakti saati gelmiþ ki içeriye alýndýk
Karþýmda hayli yaþlý bir hakim vardý, adeta uyku halinde ki nazardý, hiç birþey sormadý
Kol hareketiyle kolluk kuvvetine demek ki anladýðý lisanýyla meramýný anlattý, kapý aralandý
O an suçsuz olduðum anlaþýldý kanatiyle, mütereddit birþekilde polise baktým ki alaycýydý



Cezaevine gideceðiz, þimdi evinizden yatak yorgan alýnacak dedi
Ýçim kan aðlamýþtý, annem ve babama nasýl anlatýrdým, içinden çýkýlmaz bir hal almýþtý
Ne yapmalýydým, hak ve hukuk adýna nelere sahiptim farkýnda mýydým, umutlar solmuþtu
Bir tarihte yaþanýþmýþ olaydý, aylar sonra beraat ettim, nihayet masumluðum anlalýþmýþtý



Mustafa CÝLASUN