I
Yorgundu...
Çantasýndan çýkardýðý tek anahtarla kapýyý açtý. Ayakkabýlarýný çýkarýp attý nerede olduðunu bilmediði bir köþeye. Pencereleri haftalardýr yanmayan sokak lambalarýna bakan odaya girdi. Tek tük geçen arabalarýn farlarýyla cadde bir an ýþýyor, sonra tekrar karanlýða gömülüyordu. Pencerenin önünden çekilip köþedeki eski berjer koltuða býraktý kendini. Eski þeyleri severdi. Günlerce aramýþtý bu eski þeyi. Bulduðunda çocuklar gibi sevinmiþ, eve getirdikten sonra saatlerce oturmuþtu o koltukta. Þimdiyse oturduðu koltuðun hangisi olduðunun ayrýmýnda bile deðildi. Duvardaki noktalardan her hangi birine bakýp, hiçbir þey düþünmeden saatlerce oturmak istiyordu. Telefonun sadece bir an iðrenç gelen sesiyle sýyrýldý duvardaki noktadan. Açmamalýydý. Noktalar göz kýrpmaya baþlamýþlardý bile. Açmayacaktý... Yalnýz kalmak istemiyor muydu? Telefon ýsrarla çalmayý sürdürüyordu. Ancak sesinin iðrenç geldiði o an artýk çok uzaktý. Bir anlýk bir kararla telefona atýldý, hýzla kaldýrdý ahizeyi, nedenini bilmediði bir heyecanla, sesinin titrediðini hayretle ayrýmsayarak,
-     “Alo...” dedi.
-     “Ýyi akþamlar. Mustafa’yla görüþebilir miyim?”
-     “Burasý Mustafa’nýn evi deðil. Yanlýþ numara.”
-     “Pardon. Yanlýþ çevirmiþ olmalýyým. Rahatsýz ettim. Ýyi akþamlar.”
Ahizeyi yerine koydu. Yatak odasýna girip, üzerindekileri çýkardý. Yataðý açtý.
Soðuktu...
Koskocaman, iki kiþilik bir karyola...
Soðuktu...
Yattý...
Soðuktu...

II
Yorgundu...
Otobüs boþtu neredeyse. Yaðmur çiseliyordu. Mayýs’tý... Bahar gelmiþti. Baharýn geliþini baðýrýr gibi, bir açýp bir kapýyordu gökyüzü. Otobüsten indikten sonra, eve varýncaya kadar daha da çok yoruldu sanki. Her taraf buram buram toprak kokuyordu oysa. Ne de severdi toprak kokusunu... Saatlerce yürürdü yaðmur altýnda. Saçlarýndan süzülen sular, ensesinde toplanýrdý. Anahtarýný çýkardý küçük yeþil çantasýndan, sonra da çamurlu ayakkabýlarýný. Eskiden hiç çamur olmazdý ayakkabýlarý. En azýndan o öyle sanýrdý. Kanepeye attý kendini. Noktalar hala orada, dün gece býraktýðý yerde duruyordu. Sanki daha da çoktular ve neden daha da siyahtýlar önceki geceden?.. Sanki daha da yorgundu ve neden daha da güçsüzdü bir önceki geceden. Telefon da çalmadý. Kalktý... Soyundu... Yataða girdi.
Hala soðuktu yatak...
Her gün bir önceki günden soluk, her gün bir önceki günden gri ve her gün bir önceki günden farksýzdý. Ve yine soðuktu yatak...
Noktalarsa artýk her yerdeydiler...

III
Yorgundu...
Apartmana girdi, ýþýðý yakmadan merdivenleri týrmandý. Kapýnýn kilidini, alýþkanlýðýnýn getirdiði seri devinimlerle açtý. Ayakkabýlarýný, parmaklarýnýn ucuyla çýkarýp, ayakkabýlarýnýn bir önceki gece býraktýðý çamur izinin üzerine býraktý. Telefonun yanýna çömeldi. Montu hala sýrtýndaydý. Yeni gelmiþ deðil de, gitmek üzereydi sanki... Ahizeyi aldý, rastgele bastý tuþlara...
-     “ Alo....”
-     “....................”
-     “Alo... Alo.........”
-     “.........................”
-     “Alo... Cevap versene allahýn belasý...”
Ne söyleyebilirdi ki kim olduðunu bile bilmediði bir sese, kendine bile cevap veremiyorken?...
-     “Cevap versene... Alooo....”
-     “.......................”
-     “Sapýk!...”
Ahizeyi yerine koydu. Dudaklarýný gerdi yanaðýna doðru. Gülümsemeye çabaladý, beceremedi... Gözleri doldu. Noktalarý çoktan unutmuþtu. Yataða uzandý, örtüyü bile açmadan. Uzandý soðuðun ortasýna. Zaman gece yarýsýný aþmýþtý. Kim bilir kaç zaman kýmýldamadan oturmuþtu telefonun baþýnda. Telefon çalsýn istemiþti. Sadece istemiþti.
Lanet olasý yatak hala soðuktu...

IV
Yorgundu...
Kapýyý açtý. Ayakkabýlarýný çýkardý. Yüzyýllardýr ayný þeyleri yapmýþ ve yapýyor olmanýn bezginliði vardý gözlerinde ve ellerinde. Yaþam baþ döndürücü bir hýzla akýyordu çevresinde. Sanki yapacak hiçbir þey kalmamýþtý.

V
Yorgundu...
Kapýyý açtý. Ayakkabýlarýný bile çýkarmadan, odasýna yöneldi. Çekmeceden çýkardýðý bir kaðýda kocaman harflerle;
     “YORULDUM...
     ÇOK YORGUNUM YAZDI...” yazdý.
Kütüphanede duran ve eline nereden geçtiðini hatýrlayamadýðý küçük yeþil kum saatini çantasýna attý. Kapýyý dahi çekmeden kaçarcasýna çýktý evden...

VI
Yorulmuþtu...
     Yorulmuþtum...
          Yorulmuþtuk...
               YORMUÞLARDI...............................................................................................................................................................
mayýshazirandoksansekiz