ÇALINIR MI ÞARKISI AÞKLARIN HALA
ÝÞRETTE MECNUN, VÝTRÝNDE LEYLA

1
Ýlkin
seni sürdüm göðsüme
saat kýrdým
gülümsedim
ve sade yüz bilerek Yusuf'u
çoðalttým aynalarý
yetmedin
çoðalttým seni
"z"siz anlamlandýrmalarýn görkemi kadýnlar
yatak serip sevindiler
zaten
romanlardan sýzmýþlardý medya yüreðime
yani amorf yüzlerine ruj sürüp
sarkan yüreklerini gerdirerek
zorunlu Polyana
zorunlu sen oluyorlardý boyuna
yine de tutup hangisini öpsem
dudaklarýma bir eksik tad
bir artýk hüzün býrakýyorlardý
seni deðil...

2
Akrebin kýskacýnda saltanat süren ben
kýskacýnda saltanatýn
akrepleþtim.

Þehvetin ayrýntýlarýnda belirginleþiyordu kadýnlar
rahimlerinde katledilen çocuklarla güzelleþiyorlardý
yani boyuna dudak olmak öpülmek için
þeffaf
afilli bir silahtý
toplu kýyýmlarýnda çocuklarýn
ve ben
çýplak yanlarýndan esinlenerek
rahimleri mezar
yüzleri gülüzar analarýn
romana zorluyordum yaþamý
öyle gizemli
öyle zarif
katlettim çocuklarý
ne varki gregor samsa’lar kaynýyordu þehir
bunun için kimse
hiç kimse
farketmedi beni
kýskacýnda saltanatýn
akrep/leþtim...

3
Sonra öðrendim
yüz deðildi Yusuf
roman deðildi yaþam
yoktun sen...