Terimizdir evet
akan kan
þehrin saydam putlarýný besleyen damarlardan
akýdýr alnýmýzýn,
ve bu obur
bu doymak bilmez iþtahasýyla sayýlar
çocuk kanýna muhtaç
saydam býçaklar imal etmededir
fahiþe yorgunluklarýnda aklýn
kývranýp duran gelecek
fabrika bacalarýndan taþan isyan aþkýna
pazularýmýzdan kan
yüreklerimizden sevda çekmededir ehramlarýna
saydam þýrýngalarýyla
belledik...

Kolay olmadý hiç bir þey
sabýr kavruk
ümit halsizdi boyuna uyarýlmaktan,
ten yitirmiþti bilmecesini,
firari kelimeler istilasýnda lügatlerimiz
mana kalasýný
ve þahane çaðrýsýný aþkýn
çökertmiþti çoktan,
çökmüþtü hüzün
bir karabasan
yahut bir kabus anlamýnda,
nereye gitsek
hangi sevgilinin eþiðinde aðlasak
orada buluyordu bizi
bir býçak cazibesini kazanarak,
doðurmak kaygusu çatlatýyordu kristal kürelerimizi
emsalsiz yalnýzlýklarýmýz bile
ayný terzi elinden çýkmýþ elbiselerimiz kadar yetersizdi,
parmak uçlarýmýz ýþýldýyordu hala
gür sakallarýný kazýtsa kübalýlar
uzakdoðulular kýrsa yemek çubuklarýný
rahatlardýk
rahatlardýk belki,
yalvardýk bunun için
'þarap verin bize
bize
unutmak verin
gittikçe yabancýlaþýyor ayaklarýmýz topraða
havanýz gittikçe buz
suyunuz baldýran
dayanmak verin'
tavsiyelendi sabýr
mühürlendi dudaklarýmýz
kalp;pompa,,,
beyin;bilgisayar,,,
ne kadar uðraþsa görüntüleyemiyordu ruhlarýmýzý
en zarif
en adil
radarlar,
romansýya zorlanan hayallerimiz
ve þehvet büklümlü kaygularýmýzla
plastik ortak bir yüzün
fotoðraflarýný çekiyorduk boyuna
boyuna insan olmak için
çehrelerimize,
oysa
ne yama kabul etmeyen urbalarýmýzýn estetik yamyamlýðý
ne muttasýl taranýklýðý saçlarýmýzýn
ölüme karþý
ne ýslýk çalýþýmýz ürpererek aynalarýmýzdan
sevecen ve kudsi heybetleyebiliyordu yaþamý
intiharlardan.

Kesiversek parmak uçlarýmýzý
rahatlardýk
belki...

Ey! bir iþaretin sýcaklýðýnda eriyen kadranlarý saatlerimizin
Ey! sebil çeþmelerden akan efsunlu sular
Ey! harap yapýlarda küskün duruþu
     ve rahmi çaðrýsý güvercinliklerin
ve çifte kilitli barýnaklarýmýzda bile bizi bulan
     bitmez tükenmez telaþý karýncalarýn ey!
yüreklerimizi ipotek ettirerek kotardýðýmýz
anlýk hazlarda
yani en muhkem kal'alarýnda dahi þehrin
mýzraklayan bizi ey!
kolay-olmadý-hiç-bir-þey
ko-lay-laþ-tý-rýl-dý
bunu böyle belledik
     böyle bilendik.

Ve bir sabah
yöneldik kapýsýz köþküne aþkýn
yararak göðüslerimizi
bir mukaddes hançer çýkardýk
patladý patlayacak þakaklarýmýzda zaman
vakit yok
azdýrdýk yaralarýmýzý
aðladýk ve çoðaldýk
kölelerine býraktýk masivayý
duyargalarýmýz göklere uyarlý
alýnlarýmýzda mühr-ü besmele
aþk belleyip çocuklarý
yürüdük
þehirler üstüne,
meðer ihtiþammýþ saydamlaþtýran
istila ve intiharlarý
ve meðer aþk sürülünce yaraya
afyon tarlalarýnda kutsanan
kudsileþen dünya
kusarmýþ zemheri yüzünü
aynalara
öðrendik...