KUYUDAN BAÐIRAN ADAM

Gözlerin geliyor aklýma ellerin yüzün sonra
Deli oluyorum gülümsüyorsun
Kendimi güç bela tutuyorum büyüklenmemek için
Bir þey var biliyorum bir þey var o yok iþte
Bir çöl mü desem bir dað baþýmý orda bir kuyu
Kimsesiz bir kuyu sersefil bir kuyu
Ýçine düþüyorum

Þehirde gölgemi çoðaltýyorlar boyuna beni azaltýyorlar
Seni düþünmekten mutlu oluyorum bazen bazen kýrýk bir aynaya dönüþüyorum
Tenimde bir aðýrlýk bir aðýrlýk nükleer silahlara benzeyen
Sen geliyorsun aklýma yüzün yok da davetin var sanki sýrf
Senin aðýrlýðýn ekleniyor tenime bir de
Sudaki sabuna ben mi özeniyorum o mu bana bilmem
Gece gibi mi desem saçlarýn gibi mi bir kuyu
Ýçine düþüyorum

Ne kadar çaba sarfediyorlar þehrin eliþi tanrýlarý bir bilsen
Nasýl da yýrtýnýyorlar ter döküyorlar bir bilsen
Seni et olarak iliþtirebilmek için gözlerime
Bakýþlarýmý derinde bitirmek için orda baþlatýp
Bir an bakýp iðreniyorum senden
Aðlýyorum sonra yalvarýyorum vallahi bu sen deðilsin diye
Senin ellerin olacaktý yoo böyle deðil anlamlý
Senin yüzün olacaktý kezzaplara dayanýklý böyle deðil
Ya gözlerin nerde manalar devþiren aðlatan güldüren bunlar mý
Þehir gibi mi desem bir kuyu
Ýçine düþüyorum

Ýçim titrek ellerim titrek saçlarým titrek elbiselerim titrek
Elimi cebime atýyorum para çýkýyor elim çýkmýyor bir türlü
Varsýn olsun diyor bir adam tükürüyorum suratýna
Sürekli tabutlar üretip adýna gökdelen diyor birileri
Seni boyuyorlar süslüyorlar incik boncuklar içindesin
Elimi atýyorum incik boncuk geliyor elim boyalý sen gelmiyorsun bir türlü
Bana vakit öldürmekten baþka bir iþ býrakmýyorlar bir de seni
Mezar gibi mi desem makina baþýnda bir adamýn yüreði gibi mi bir kuyu
Ýçine düþüyorum

/Üþümekten baþka iþim yok artýk
Üþüyorum
Sürekli
Sürekli üþüyorum/