“Kol kýrýlýr yen içinde kalýr” durumu deðil bu. Çoktan yýrtýlmýþ yen ve býrak kolu kemikler bile çýkmýþ dýþarý. O kemiklerin yerine oturtulmasý bir de kaynamasý var sýrada. Hiçbir zaman eskisi gibi olmayacaðý da malum üstelik. Bir anlýk düþüncesizlik ve ardýndan gelenler. Bazen hatalar affedilir. Bazen de hatalarý affetmek, insanlara aðýr gelir. Oysa ki; affetmedikçe üstümüzde birikenler bizi ezdiði gibi, enerjimizi de tüketir. Peki hangi hatanýn affedilip, hangisinin affedilmeyeceðine karar veren içimizdeki hangi sesdir? Bu kararý, kendisine bile dillendirip, dillendirmemeye insan neye göre karar verir?

Düþüncelerimi duymamak için müziðin sesini sonuna kadar açtým, yine de onlardan kaçamadým. Gözleri, kulaklarý kapatmak, bilginin girebileceði her yolu týkamak gerçeklerden kaçýþ için yeterli deðil. Duyulan bir söz, hiç duyulmamýþ gibi zihinden silinemiyor, “ Sen bunu duymamýþ say “demek yetmiyor. Kýrýlan bir vazonun yapýþtýrýldýðýnda eskisi gibi olmadýðý gibi, bazý þeyler de geride býrakýlamýyor.

Ali Yerli Bey’ in önerdiði gibi su gibi olmak lazým aslýnda, sadece insanýn kalbinin deðil, baþka þeylerin de su gibi olmasý lazým.Olumsuz duygular ruhu istila ettiðinde kýrýldým ya da incindim demek yerine bulandým demeyi seçtiðinde kazanan kiþinin kendisi ve yýkýlmayan iliþkileri olacak, dünyanýn dönüþü durmayacak. Yeni bir adým, yine bir adým daha kolay atýlacak. Ýnsanýn kendi içinde yarattýðý hastalýklardan kendini arýndýrma yolu açýlmýþ olacak.

Yeri geldiðinde zihin de su gibi olmalý. Ancak suyun baþý boþ býrakýlmamalý, su bulduðu her delikten içeri girer. Küçük yaramaz bir çocuk gibi ýsrarlý, tutarlý ve kararlýdýr, yayýlmak doðasýndan kaynaklanýr. Hiçbir engel tanýmaz önünde, en ufak hatayý affetmez, her türlü fýrsatý kullanýr, ulaþýr emeline. Gizli-saklý tanýmaz, doðru-yanlýþ ayýrmaz. Sadece doðasýný yaþar, su bencildir demek gereksizdir, duygulardan bi haberdir. Bazen zevk verir bazen ise acý. Aslýnda doðru kullanýldýðýnda, iþini yapmasýna engel olunmadýðýnda, gerçekler göz ardý edilmediðinde, gerekli tedbirler ihmal edilmediðinde, yararlý ve karlýdýr.

Ýnsanýn kendine yapacaðý en güzel yardýmlardan biri ki bu ayný zamanda olgunluðun iþaretlerinden biri; insanýn kendine raðmen, kendini aþmasýdýr. Ve herkes kendi yolunu, kendi bulmalýdýr. Reçetesi yok bu iþin, her sorun kiþiye özel ve çözümü kiþinin içinde saklý.Yeter ki doðru çözümün sesini duyabilsin ve onun gereklerini yerine getirmeyi kolaya kaçmadan gerçekleþtirsin.

Duygular yönlendirir çoðunlukla insaný, bazen göz önünde olan, bile bile tercih edilen duygular, bazende zihnimizin, yüreðimizin derinliðinde kök salmýþ, onlarýn farkýnda olmadýðýmýz için bizi yöneten duygular. Ýþ onlarý görebilmekte, duyabilmekte, bize kazandýrdýklarýnýn ve kaybettirdiklerinin farkýna varabilmekte. Ve ne istediðine karar verip, ona göre kendini yeniden programlayabilmekte. Ah, bir de terzi kendi söküðünü dikebilse…

Suçluluk duygusu ile kývranmak ve harekete geçmemek... Neden kendine eziyet ediyorsun, kimden ve nasýl, neyin intikamýný aldýðýný sanýyorsun?Korkma artýk kendinden ve diðer her þeyden!

Yaþam seni çaðýrýyor her an, her dakika! Yardým her an yanýnda. Bazen duysan da onun “Bana Katýl” diyen sesini, korkak kulaklarýn kapatýyor kendini ve elinin tersi ile tepmiþ oluyorsun en güzel þeyleri. Korkularýn; engellerindir yaþam sevinçlerinin!

Kaçýp gidiyor ömrün ellerinden ve sense rüzgara kapýlan uçurtmasýný kaybetmiþ çocuk gibi aðlýyorsun sadece onun peþinden. Kaldýr baþýný ve yakala uçurtmanýn ipini, yeniden dalgalandýr göklerde uçurtmaný. Sýký tut bu sefer hayatýn ipini elinden kaçýrma! Hayal Et, Ýste, Dene, Baþar Baþarama ama Yine De Yaþa!

Bil ki; en büyük korkun engeller, baþkalarýna zarar verecek bir þeyi, fýrsat olarak görmeni. Fýrsatý deðerlendirmek için yapman gerekenlerden kaçýnma. Korku hakim olduðu için kararlarýna, yapýp yapamayacaðýný düþünme, farkýna vardýðýn an atla üzerine, bir fýrsatý daha kaçýrma!

Yaþa Hepsini, Tüm Duygularý, Aný, Anýnda Yaþa! Hisset; sevinci, acýyý, hüznü, kýzgýnlýðý, kýrgýnlýðý, haksýzlýðý, adil olmayý, þaþkýnlýðý. Kýrýl,Yýkýl, Düþ, Kýr Duvarlarý ve Yeniden Doð, Yeniden Yaþa, Yeniden Baþla Hayata. Deneyimlerinle var olursun, acýlarýnla büyür olgunlaþýr kendini bulursun.

Zamaný geldiðinde, yaþam kýrýklýklarýnýn karþýsýnda kalbinin, zihninin, ruhunun ve benliðinin cam gibi kýrýlmasý yerine, Ali Yerli Bey’ in dediði gibi “Su Gibi Bulanmasýný” deneyimleyeceksin, deneyimlerin sayesinde.

Kalbindeki, zihnindeki, ruhundaki yaralar belki de yeniden kanamayacak ya da en azýndan kanadýðýnda doðru pansuman yapmayý öðrenmiþ olacaksýn yaralarýna.

Ve en önemlisi de Prof. Dr. Kemal Sayar’ ýn da dediði gibi “Yaralarýndan Ýbaret Olmadýðýný” hatýrlayacaksýn. Hayatýn içinde piþecek ve yeni yaralardan korkmanýn hayatýna taþýdýðý zararlar yerine; yaþam acýlarýný yeri geldiðinde yenmenin keyfine varacak, yeri geldiðinde yaþam acýlarýna yenilmenden aldýðýn derslerle yola devam etmeyi bileceksin.

Merak etme yaþam yolunda yalnýz deðilsin. Tercih edip, sevgini ve senin için önemini onlara hissettirdiðinde, sevdiklerini iyi gününde de kötü gününde de imkanlarý ölçüsünde, yanýnda bulacaksýn. Yandýðýnda, yýkýldýðýnda, yaþamýn yükü aðýr geldiðinde kollarýna, bazen bir telefonla bazen bir mesajla sevdiklerinin yükünü hafifletmeye çalýþtýklarýnýn farkýna varacaksýn. Kiminin omzunda aðlayacak, kimine sarýlacaksýn. Kimi ile bazen bir bakýþla, bazen bir mimikle anlaþacaksýn. Sevildiðini hissedecek ve içini dökerken karþýndakine, belki sana uygun olan çözümü, kendin bulacaksýn.

Korkularýndan korkmamayý baþarmak, sadece senin elinde. Korktuðun halde cesur davranmayý tercih edip uygulayamadýðýn takdirde, yaþam kýrýklýklarýn çoðalacak gitgide. Yaþadýðýn mutlu anlarýn bile, bazen deðeri gözünde azalacak. Kendinden baþka suçlunun olmadýðýný bilmenin verdiði suçluluk içinde, baþkalarýný suçlamaya ve gerçeklerden kaçmaya devam ettiðinde, kendi yarattýðýn kýsýrdöngü kaosun içinde yok olup gideceksin günün birinde. Sona yaklaþtýðýnda ; kýrýlmamak, kýrmamak adýna yaþanmadan yaþlanýlan, hiçbir yerde esamesi okunmayan, zaman zaman, söyleyecek sözü, anlatacak anýlarý, akýtýlacak gözyaþlarýnýn yanýnda atýlacak kahkahalarý da olmayan biri olduðuna yanacak, iþin iþten geçtiðini o zaman anlayacak boþ kollarýna bakakalacaksýn.

Ölmedikten sonra hiçbir zaman çok geç deðil. Güven kendine ve bir adým at ileriye. Unutma, mutlaka senin hayatýnda da, tökezlediðinde seni tutmak ya da sýzýlarýný azaltmak için bir iþaret bekleyen en az birisi var. Sýfýr hatayla hiç yaþamamýþ olmaktansa, binbir hatanýn yanýnda bazý baþarýlarla hayatý tamamlamakta fayda var.

Didem Duruöz