dünden kalmýþ kahpe bir gece

zulamda çýkardýðým vefalý sigaram

etrafý bürüyen mahkum bir türkü

kostantin sokalarýnda esir düþmüþ yüreðim

arkamda sahte timsah göz yaþlarý

dost deðim kancýklarýn bana çevirdikleri namlusuyla kahroldum namkör sevdalara esir düþmüþ yüreðimle ve yoldaþým olan yýldýzlarla

kirlenmiþti masum olan geceler

kirlenmiþti dillerde söylediðimiz türküler


kirlenmiþti rahmet yaðdýran yaðmurlar ve yine yaðdýrýyordu


bende anlamý derin olan yere

bir isyan çýðlýklarýyla derbeder ederken geceleri

alçak bir rüzgar savururdu gözlerinin o yosun kýyýsýna

bir bakýþýnla sarmaþýk olan yüreðim filizlendi

benzememiþtin yüreðimdeki kapalý kýyýlarda açan sevgili

benzememiþtin elbisesi yýrtýlmýþ sevdalara

benzememiþtin yosma kokulu sevdalara

benzememmiþtin dost dediðim kancýklara

bir merhabayla

bir sýcak iklimlerdeki sözlerinle

bir asil duruþunla

bir asi çarpýþan sevdanla

benzemedin ey kalbime giren kutsal sevgili