Sanki sessizliðin lehçesinden sus diyorlar
Kalbinin suskun çýðlýðýný dinleyip, an ve zaman için tefekkür etmemi iþaret ediyorlar
Bazen günyüzüne çýkýyorlar ve bazende hasretin firkatleþtiði bir anýn vecdini bekliyorlar
Sakýn yeis içinde nefeslenme derken, sabrý ve kanaati ruhun idrakinden dinlememi istiyorlar



Neden anlamadan ve dinlemeden yargýlýyorlar
Sinemi bizarlaþtýran ahýmý hiç gale almýyorlar, siyim siyim akan gözyaþýný görmüyorlar
Niçin hak ve hukukun her nefes için zarurat olduðuna inanmýyorlar, takiyeler kuþanýyorlar
Kalp kimin, nefes hangi hakikatin nasibinden emanet edilen gerçeðindir,mahçup olmuyorlar



Demek ki anlamak zorundayým, niyazdayým
Kalbimin inþiraha eriþmesi için azimle bizar gönlümü ummanýn sessizliðine býrakmalýyým
Kimseden bir þey ummadan, semadan inen rahmet misali kalbimi aþký hasretle yýkamalýyým
Þuur ve idraki ruhumun suskunluðundan okumalýyým, kalbimin sayfalarýna ne yazmalýyým



Yine gönlüm hüzün içinde, böyle bir demde
Dinlediðim naðmeler hangi derdi þehrediyor ahengin sürur bahþeden masum tellerinde
Neden ruhum hicran ile bir bütünlük içinde, lal olan dilim kalbimin hüzün sahnelerinde
Merakýma mucip olan mahçubiyetim sinemin sessizliðinde, iltica etme vakti ona secdelerde



Gönlüm susmuyor, gözlerim kapanmýyor
Sualler dirliðim için muhakemenin azmini iþaret ediyor, mukallitlik adýna durma çýk diyor
Akýl ve irade senindir, kalp en ulvi payendir, fikretmek tefekkür için azimettir diye ekliyorlar
Aldanma keyfiyete kalbi bizarlaþtýran taranelere ve hangi gönül nefsi halvette sual ediyorlar



Mustafa CÝLASUN