Uyandýðýmýz her yeni gün Allah’ýn O’na yönelmemiz, yakýnlaþmamýz ve hoþnutluðunu kazanmamýz için lütfettiði bir rahmettir. Bir günü sýradan bir 24 saatlik süre olarak deðerlendirmek yanýlgý olur. Önündeki 24 saati, Allah’ý hoþnut edebileceði bir süre olarak deðerlendirmesi, insanýn zamaný kendi lehine olacak þekilde kullanmasý oldukça önemlidir.

Ýnsan yaþadýðý her günü, yeni bir baþlangýç, yazýlacak olan yeni/boþ bir sayfa gibi kabul etmeli ve üzerine elinden geldiðince fazla sayýda salih amel eklemeye çalýþmalýdýr. Bu çabanýn sonunda sayfasýnýn Allah rýzasýný kazanmasýna vesile olabilecek güzelliklerle dolduðunu görmesi, vicdani açýdan kiþiye huzur verecektir. Ertelemeden, vaktinde yapýlan her ibadet ve her salih amel müminin kazancýdýr. Gösterdiði teslimiyet, yaptýðý iyilikler; tümü, inanan insanýn karþýlýðýný Allah Katýnda bulacaðý kendi lehine olan davranýþlardýr.

" Kim salih bir amelde bulunursa, kendi lehinedir, kim kötülük yaparsa, artýk o da kendi aleyhinedir. Sonra siz Rabbinize döndürüleceksiniz." (Casiye Suresi, 15)

Bediüzzaman’ýn bu konudaki tefekkürü þöyledir: "Ey nefis! Bil ki dünkü gün senin elinden çýktý. Yarýn ise senin elinde sened yok ki, ona mâliksin. Öyle ise hakikî ömrünü, bulunduðun gün bil. Hiç olmazsa günün bir saatini, ihtiyat akçesi gibi, hakikî istikbal (gerçek gelecek, ahiret) için teþkil olunan bir sandukça-i uhreviye olan bir mescide veya bir seccadeye at. Hem bil ki: Her yeni gün, sana hem herkese, bir yeni âlemin kapýsýdýr." (Sözler, s. 246, (yeni tanzim, s. 431))

Yüce Allah, insanlarýn Kendisine yönelmeleri için çeþitli olaylar ve ortamlar yaratarak hatýrlatmalarda bulunur. Yaþanan sýkýntý ve zorluklar da bunlardandýr. Bir Kur’an ayetinde, "Görmüyorlar mý ki, gerçekten onlar her yýl, bir veya iki defa belaya çarptýrýlýyorlar da sonra tevbe etmiyorlar ve öðüt alýp (ders çýkarýp) düþünmüyorlar" (Tevbe Suresi, 126) ifadesiyle, yaþanan musibet ve belalarýn hatýrlatma olduðu haber verilir.

Zor zamanlar, içinde yaþadýklarý gaflet halini fark etmeleri ve Allah’a yönelerek baðýþlanma dilemeleri için insanlara tanýnan büyük fýrsatlardýr. Allah’tan uzak yaþayan kiþi, bu zorlu zamanlarda Rabb’i karþýsýndaki aczini anlar. Ardýndan vicdanýnýn sesini dinlediðinde ise, hatalarýný fark eder ve kendisini düzeltmeye gayret eder. Sürekli bencil tutkularýný doyurma çabasý içindeki nefsin, zor zamanlarda sesi pek duyulmaz olur; duyulan Allah’ýn ilhamý olan vicdanýn sesidir. Yaþadýðý zor anlarda kendisini Rabb’ine daha yakýn hisseden insanýn, O’na içten yönelmesi kolaylaþýr. Allah her þeye gücü yetendir; her þey Allah’tan gelir, tüm musibet ve belalar ancak O’nun dilemesiyle sona erecektir. Ýþte baþýna gelen her bela, bu gerçeði kavrayan insan için tevbe etmeye ve Allah’a yönelmeye bir fýrsattýr.

Yaþadýðýmýz günden eksilen her saat, her dakika, hatta her saniye ölüme, yeniden diriliþe ve Allah huzurunda verilecek hesaba yaklaþtýrýr insaný. Bu ilerlemeyi yavaþlatmaya, durdurmaya ya da geri çevirmeye kimse güç yetiremez. Bütün insanlarýn izleyeceði yol budur ve her geçen gün bu kaçýnýlmaz sona doðru akar.

"Ey insan, gerçekten sen, hiç durmaksýzýn Rabbine doðru bir çaba harcayýp durmaktasýn; sonunda O’na varacaksýn." (Ýnþikak Suresi, 6)

Ýnsan Rabb’ine duyduðu aþký kanýtlamasý için tanýnan fýrsatlarý deðerlendirmeli, her yeni gün O’nun doðru yoluna yönelme çabasý içinde olmalýdýr. Umulur ki Rabb’i onu bu çabasý karþýlýðýnda sonsuz kurtuluþa ulaþtýrýr…