Gönül þarimiz aklýma geliyor birden
Mýsýr seferine çýkmak zorunda kaldýðý bir gaileden, neden gönlü aðlardý pek akledemem
Kanadý kýrýk bir kuþ misali, nefesi sadýk hakikat timsali olarak niye harap haldeydi bilsem
Nazar ettiði feraseti, kalbinde münbitleþen inþirah hallerini hakkýyla suskun hicrana versem



Neden yazdýðý mektuplara cevap gelmezdi
Bin hüzün içinde nefesini, halinin dirliðinden beklerdi, refikasýna tesselli için ne derdi
Niçin kerimesinden meraký gidermesi için hasretin bizarlýðýnda gönlünü hasrederek giderdi
Ne gün biter, ne ay tefekkürle vuzuha erer, ne yýl suskun ve sancýlý kalbime aþkla çare ekerdi



Nazar ettiðim resimler, hicranla müsaviler
Neden fakirlik içinde kalmýþlardý miskinleþen gönüller, asýrlar bu halimize ne söylerler
Neden tefrika sinemizde filizlendi, nefsanilik denen illet her yanýmýzý kuþattý, alay ederler
Medeniyet telakkisinde dile gelen ne varsa, bizi bizden arileþtirenmidir taltif edilen teraneler



Neden gönül aðlar, içini burkar ve elem baþlar
Neden unutuldu en ulvi lisanlar, edebi manada rafta bekleyen feryatta ki binlerce kitaplar
Hangi lahzanýn þevki ve sürurundan feyz alarak ibret sunan yüzlerse unutulan o sanatlar
Niçin ruhun lisaný anlaþýlmaz kalbin yegane sahibin nazargahý olduðunun farkýna varýlmaz



Aþk, vecdin yakarýþý ve kalbin haykýrýþýdýr
Sabrýn sülbünde manalaþan ardýr, kanaat içinde saklanan ummandýr, nefsin için nizamdýr
Ýnsan niye yaratýlmýþtýr, her vakit korkuyla nefeslenmek nekadar ihsandýr, sürur niye hazdýr
Her müjdenin bir akýbeti vardýr, hikmeti hangi akýl, izan sahiplerinin kalbinde anlaþýlacaktýr



Mustafa CÝLASUN