Hastalýk insana Rabb’inin üstün gücü karþýsýndaki aczini hatýrlatýr. Ýnsan, gözle görünmeyen mikroskobik bir virüsün bedeninde meydana getirdiði zayýflýða engel olamadýðýnda, aczini ve Allah’ýn yardýmýna ne denli muhtaç olduðunu daha iyi kavrar.
Saðlýklý olan, aðrýsý acýsý olmayan insan genellikle saðlýðýnýn deðerini tam anlamýyla bilemez. Sýk hastalanmayan, dolayýsýyla aðrý ya da acý çekmeyen insan hep o þekilde saðlýklý yaþayacaðýný zanneder. Ancak ani bir hastalýk durumunda saðlýklý olmanýn büyük bir nimet ve lütuf olduðunun bilincine varýr.

Ciddi ve zorlu bir hastalýkta insan, ölümü ve ahireti daha çok düþünür. Tedavisi zor bir hastalýða yakalandýðýnda ya da bir organýný yitirdiðinde insan bunu kötü bir olay olarak deðerlendirebilir. Oysa bu hastalýk dert ya da musibet olarak deðil, yalnýzca Kendisine yönelmesi için Allah Katýndan bir nimet olarak verilmiþtir.

Hastalýk, insanýn Allah’a olan duasýný ve yakýnlýðýný artýrýr. Örneðin iyileþme süresi uzadýkça insan, ölümü daha fazla düþünmeye baþlar ve gönülden Allah’a yönelerek saðlýk vermesi için dua eder.

Allah’a tam olarak teslim olmamýþ kiþi, belki hastalýðý vesilesiyle güzel özellikler kazanabilir. Geçici ve sonlu dünya hayatýndaki sýkýntýlara sabretmesi karþýlýðýnda, sonsuz yaþamýnda nimetlere kavuþmayý umut edebilir.

Geleceði için yaptýðý planlarýn her zaman tasarladýðý þekilde gerçekleþmesini bekleyen bir insanýn, bir hastalýkla karþýlaþtýðý anda tüm yaþamý alt üst olur. Çünkü yaptýðý planlarda hastalýk ya da kaza gibi bir olayýn yeri yoktur. Her gün binlerce kiþinin baþýna gelebilecek bu gibi olaylarla kendisinin de karþýlaþabileceðini hiç düþünmemiþtir.

Aniden ihtimal dýþý böyle bir olayla karþýlaþan kiþi isyankar bir tutum içine girebilir. "Neden benim baþýma bu geldi?" gibi düþüncelerle kadere imana uygun olmayan bir davranýþ sergileyebilir. Kur’an ahlakýndan uzak yaþayan kimseler, hastalýk ya da kaza anýnda tevekkül edemez, yaþadýklarý olaya hayýr gözüyle bakamazlar.

Oysa insan birçok acizliðe sahiptir. Çabuk hastalanýr, gözle görülemeyen bir virüsün etkisiyle günlerce hasta yatabilir. Hatta grip, soðuk algýnlýðý gibi sýradan hastalýklar dahi insanýn vücut direncini ciddi anlamda güçsüzleþtirebilir.

Birçok insan, baþýna gelen hastalýðýn nedeni olarak yalnýzca virüsleri veya mikroplarý görür. Oysa hastalýða neden olan her mikroorganizma, Allah’ýn sebep olarak yarattýðý varlýktýr. Ve hiçbiri baþýboþ deðildir; Allah’ýn kontrolündedir. Bir virüs tesadüfen insan bedenine girmez. Hastalýðý meydana getiren, tedaviyi yapan doktoru ve ilacý yaratan, onlarý þifaya vesile eden Yüce Allah’týr.

Ýnsan ne yaparsa yapsýn kaderinden tek bir aný bile deðiþtiremez; çünkü kader bir bütün olarak yaratýlýr. Hastalýklar, musibet gibi görünse de sonu hayýrla bitecek geçici imtihanlardýr. Önemli olan sonsuz güç sahibi Allah’a ve O’nun yaratmýþ olduðu kadere teslim olarak, zorluk ve hastalýk anlarýnda güzel ahlak göstermektir.

Hastalýk anýnda dua eden, Rabb’ine tevekkül eden ve O’ndan þifa bekleyen insan, kullandýðý ilaçlar etki etse de etmese de bunda bir hayýr olduðunu bilir. Hastalýðý iyileþmiyor gibi görünse de, o kiþi sabrý, tevekkülü ve gösterdiði güzel ahlak özellikleri sebebiyle Allah’ýn hoþnutluðunu kazanabilir.

Allah, ilacý, hastalýðýn iyileþmesi için sebep olarak yaratýr. Hastalýðý iyileþtiren ilaç olsaydý, ayný tedavi þeklinin uygulandýðý tüm hastalarýn iyileþmesi gerekirdi. Bu, ilacýn yalnýzca bir sebep olduðunun kanýtýdýr.

Fiziksel bir rahatsýzlýkla karþýlaþmak, güzel ahlak göstermek için bir imtihandýr; hastalýðý da, þifayý da yaratan yalnýzca Allah’týr. Kuþkusuz mümin, din ahlakýný teblið edebilmek için Allah’tan saðlýk ister, hastalýða dua etmez. Ancak hastalandýðýnda, ardýnaki hayýr ve hikmeti düþünür, sabreder. Hastalýðý þükür, ecir kazanma ve Rabb’ine yakýnlaþma fýrsatý olarak görür. Allah’a olan sevgisini -hastalýk dahil- O’ndan gelen her þeyden hoþnut olarak kanýtlar. Hastalýðýn getirdiði eksikliði musibet olarak deðil, sonsuz ahireti için rahmet olarak görür.

Bediüzzaman, hastalýklarýn Allah’tan bir hediye olduðunu söyler. “Ey hastalýktan þikâyet eden biçare adam! Hastalýk bazýlara ehemmiyetli bir hazinedir, gayet kýymetli ilahi bir hediyedir. Her hasta kendi hastalýðýný o çeþit hayal edebilir. Madem ecel vakti belli deðil; Cenab-ý Hak, insaný mutlak ümitsizlik ve mutlak gafletten kurtarmak için, korku ve ümit ortasýnda, hem dünya ve hem ahireti muhafaza etmek noktasýnda tutmak için, hikmetiyle eceli gizlemiþ. Madem her vakit ölüm gelebilir; eðer insaný gaflet içinde yakalasa, ebedî hayatýna çok zarar verebilir. Hastalýk gafleti daðýtýr, ahireti düþündürür, ölümü hatýrlatýr, öylece hazýrlanýr. Bazý öyle bir kazancý olur ki; yirmi senede kazanamadýðý bir mertebeyi yirmi günde kazanýyor.

Madem hastalýklarýn böyle menfaati var, ondan þikayet deðil tevekkül, sabýr ile, belki þükredip, ilahi rahmete itimat etmektir.”

Hastalýklarýn, hem dünyanýn geçiciliðini hem de Allah’ýn sonsuz gücünü kavrayabilmemiz açýsýndan birçok hikmeti olduðu gerçeðini kalben kavrayabilmemiz ve zorluk anlarýnda güzel ahlak sergileyebilmemiz çok önemlidir.

"Ki beni yaratan ve bana hidayet veren O’dur; bana yediren ve içiren O’dur; hastalandýðým zaman bana þifa veren O’dur; beni öldürecek, sonra diriltecek olan da O’dur."(Þuara Suresi, 78-81)