Bardaðýn buðusuna bulutlardan inen melekler hayran kaldý zambaklarý andýran ellerine. Düþüme, hep ellerin girdi,suretin yerine. Sen çay perisi bi misil gül misal. Ben yokluðunun ateþinde tutuþan özge hâl.Behemahal seni düþünüyorum...



Adýný sudenazdan busenaza çevirdim. Nerden bakarsan bak nazsýn serapa. Yaðmurlarýnda ýslanmak isterdim en çok. Çöllere düþtüm. Dilim damaðýma yapýþtý. Sen giderken kara kýþtý. Kaç bahar oldu dönmedin. Oysa en çok nisana ve erguvanlara yakýþýrdý nefesin. Nerdesin gül yaðmurum nerdesin...



Ýstanbul'la seni birlikte görmek isterdim erguvan mevsiminde. Nasip olmadý bir türlü. "Felek her türlü esbab-ý cefasýn toplayýp geldi." Cefa, sefa, vefa kelimeleri kaynaþtý ruhumda. Ruhum alev alev. Mesken tutamadým sensiz Ýstanbul'u. Pulsuz adressiz mektuplar gibi dolanýp durdum...


Ah benim umudum! umutsuzluðum. Kerbela susuzluðum.
Þimdi özetini çýkarýyorum yokluðunun. Bir gün ölüm kapýmý çalacak biliyorum. Karacoðlan'ýn dediðini tekrarlýyorum. "Ölüm ile ayrýlýðý tartmýþlar elli dirhem fazla gelmiþ ayrýlýk..."


Ellerin, içime iþledi. Ýçimde zambaklar açtý hasret renginde. Ve ellerim boþ üþüyor. Ben titriyorum hasretinle.Bir zeytin tanesinin siyahlýðýnda gel. Suyun berraklýðýnda gülümse. En önmelisi, yine bir acý çay demle. Çayýný bölüþ benimle


Þayet gelmeyeceksen iklimime. Ayn, Þýn ve Kaf'dan müteþekkil tek hece tek kelime. Ellerin girsin yeter düþlerime. Zambaklarý kýskandýran ellerin...
Ankara,25.01.2011 Ý.K