Ve gençler ellerinde mýzraklarla,
koþtular yaþlý adamý öldürmek için!...
Hepsi geri çekildi ateþin etrafýnda,
ateþin etrafýnda dans ettiler,
ateþ ile dans ettiler,
ve yaþlý adam,
þapkasýný çýkardý.
Bu dans ölüm dansýydý,
onun için.

Vabahat tüneli, kral Vordak milattan önce 400 küsürlü zamanlarda, Koyu Ateþ kabilesinin, düþmanlarý olan Kýzgýn Kurtlarý ortadan kaldýrmak için, emir eri, veziri ve ayný zamanda piri olan Süleyman'ý çaðýrýr çadýrýna. Süleyman! O Süleymandýr ki daðlarý delmiþ, vücudunun her yerine baðlý zincirleri kesmiþ, atlý sürahilere baþ kaldýrmýþ, kýzgýn kurtlara diþ göstermiþ, yiðit Süleyman'mýþ, büyük Süleyman'mýþ. Gönlünün kaydýðý kral Vordak'ýn kýzý Valan'a aþýk olmuþ ya Süleyman, iþte bir kahramaný ne mýzraklar, ne oklar öldürebilir, ama onu aþkýndan ayýrýrsanýz hangi cesur at onu sýrtýnda taþýyabilir? Kral Vordak'ýn yanýna çýkmýþ Süleyman, “ne arzulardýnýz kralým” demiþ boynunu büküp, Kral Vordak “Vabahat tüneli”...

**

-”Vurun taþlarý! Vurun onlara! Öyle ses çýksýn ki, Tanrýlar rahatsýz olsun, rahatsýz olsun ki, gelip bize yardým lütuflunda bulunsun, bulunsa ya hemen yenelim kanlarý zehirli kurtlarý.”

Taþlar bir yerden, diðer yere, balyoz sesleri göðe yükseliyor adeta gökler gürülder gibi, bin iþçi vuruyordu taþa, vuruyordu kayaya büyük ulu Vabahat tüneli için. Süleyman elinde ceylan derisine ucu yanýk murçla kazýnmýþ kabartmalarýyla geldi, Gotan'ýn yanýna, Gotan öyle kaptýrmýþ ki kendini bu heyecana görmedi Süleyman'ýn kapýdan içeri giriþini. Süleyman, büyük komutan! Saygýya önem verir, saygý gösterdiði kadar, saygý görmekte ister. Gotan'da kimmiþ, iþçilerin baþýnda, elinde kýrbaç vuruyor çalýþmayana! Koskoca Süleyman, kral Vordak'ýn mührü ile girmiþ içeri, bu densizin yaptýðýna da bak! Ayaða bile kalkmamýþ. Baþý vuruluca, gözü oyuluca densiz! Süleyman'ýn giriþini gören çadýr bekçileri ayaklarýný bir sertlikle vurmuþtur ki, sanki içlerine yýlan girmiþte can havliyle sýçrýyorlarmýþ yerlerinden... Bu ses bile fayda etmemiþ ya bu densiz, aptal Gotan'a, Süleyman bu durur mu cezasýz? Kýlýcýný çekmiþ, askerler iç çekmiþ adeta, demiþler içlerinden Gotan þimdi ölecek, öldürmemiþ Süleyman, bu densiz, bu aptal, bu iþe yaramaz pislik torbasý Gotan'a ihtiyacý varmýþ Süleyman'ýn! Nasýl olur?! Bu saçmalýk nasýl olabilirmiþ, mümkün deðilmiþ bu ama olmuþ, ihtiyacý olmuþ bu sefil Gotan'a, iþçilerin baþýna gaddar mý gaddar, leþ kokulu, iðrenç bir canavar gerekmiþ o da Gotan'dan iyisi olamazmýþ!. Kýlýcýný çekip, Gotan'ýn diz kapaðýnýn arkasýna sürmüþ kýlýcýný, deride kimmiþ koca kýlýca karþý koyacak? Hayýr efendim ben yýrtýlmam diyecek? Yýrtýlmýþ, hemde öyle yýrtýlmýþ ki, Gotan baðýrmýþ avazý çýktýðý kadarýyla.
“Bu ne densizlik!?” diye kükremiþ Süleyman, Gotan dizinde ki acý bile, Süleyman'a olan korkusunu bastýramamýþ, çökmüþ, bükmüþ ya boynunu, demiþ affedin büyük Süleyman ya da þuracýkta vurun kellemi. Süleyman itmiþ Gotan'ý yere demiþ ki görkemli bir ses ile “Bugün kýlýcým, yeterince soysuz kanýna deydi, bir kýlýç için fazla, hele senin gibi birinin kaný.”

Gotan'ý baðýþlamýþ orada, sebebi basit, soysuz Gotan düþer düþmez açmýþ konuyu ulu Vabahat tünelinden, hani ulu kral Vordak'ýn istediðinden. Süleyman kýlýcýný sapýna koymuþ, sormuþ soysuza, “Son haberler nedir” soysuz kalkmýþ cevap vermiþ Süleyman'a, o pis aðzýyla, “iþçiler tembel, böyle giderse Dük yýldýzý Batumu geçmeden bitiremeyiz.” Süleyman bir sinirlenmiþ ki, avýný sýrtlanlara kaptýran aç aslandan beter! Siniri yetmemiþ çýkarmýþ kýlýcýný, kýlýç çýktý mý illede kan dökülecek! Gitmiþ çadýr bekçilerinden birine saplamýþ kýlýcý, ölmüþ zavallý bekçi hemen oracýkta. Süleyman üzülmüþ kýlýç çadýra saplanýnca, ama elden ne gelir, çadýr bekçisi vermiþ son nefesini dünyaya. Diðer bekçi korkmuþ, su gibi ter akmýþ yüzünden adeta, Süleyman dönmüþ tekrar soysuz Gotan'a demiþ o haþmetli sesiyle “Bu gece bitecek bu tünel!” soysuzun sesi yükselmiþ çadýrda, yankýlanmýþ cihanda, “Nasýl? Bizden imkansýzý istiyorsunuz haþmetli Süleyman, bu dediðinizi Tanrýlar yapabilir ancak.” Süleyman'a yanlýþ cevabý vermiþ, bilet diðer çadýr görevlisine kesilmiþ, boþa ter akýtmamýþ çadýr bekçisi, onunda sonu gelmiþ. Çekmesiyle kafasýný vurmasý bir olmuþ çadýr bekçisinin. Dönmüþ haþmetli Süleyman soysuz Gotan'a o haþmetli sesi tekrar yükselmiþ çadýrda, “Bu gece biterse, söyle tüm iþçilere þenlik var, kadýnlar, þaraplar, dönen kuzular... bu gece bitmezse, onlardan akacak kan var, kýlýçlar, oklar, mýzraklar! Eðer bu gece bitirmezseniz bu tüneli, sen dahil hepinizi bir daða kapatýr o daðý ateþe veririm. Ancak sesinizi Tanrýlar duyar ve kurtarmazlar sizin gibi soysuzlarý!” Evet kurtarmaz Tanrýlar soysuzlarý, soysuzlar Tanrýlarýn gözünde bir hiçtir, soylulara köle olmak için doðmuþlardýr, töre vardýr bunu koruyan, kanun vardýr bunu yazan, çalýþýrlar doðar doðmaz, haklarýný isterlerse vurulur kafalarýný tez. Haþmetli Süleyman, çýkmýþtýr soysuzun çadýrýndan, kendi ulu çadýrýna doðru giderken, çadýra birini girdiðini görmüþ ve zehirleyeceklerini düþünmüþ, usulca yaklaþmýþ çadýra, on altý yaþlarýnda kývýrcýk saçlý bir oðlan, elinde bir torba, o pis elleriyle haþmetli Süleyman'ýn yemeklerine dokunmaya nasýl cüret edebilir? Çekmiþ kýlýcýný Süleyman, soysuz görmüþ duymuþ bunu, kalkmýþ ayaða yutkunmuþ iki defa, içeriye aniden melekler kadar güzel bir kadýn girmiþ, kokusu çiçekleri, saçý ilk baharý, gözleri yazýn yýldýzlarýný andýrýyormuþ adeta, bu güzel kadýn destursuz ne diye girmiþ haþmetli Süleyman'ýn çadýrýna? Bir anda kapanmýþ ayaklarýna Süleyman'ýn, “ey haþmetlim affedin onu, bir cahillik etmiþ, baðýþlayýn onu, ne olursunuz onun kirli kanýný akýtmayýn çadýrýnýza, vurmayýn baþýný kardeþimin, canýmýn, o yadigarýdýr ailemin, kimseye zararý olmaz, dokunmayýn ona” Süleyman aþýk olmamýþ ama bu sefil kadýn hoþuna gitmiþ. Kýlýcýný koymuþ kýlýfýna, çok sert bir tokat atmýþ çocuða, aðzý kanamýþ çocuðun aðlamýþ, Süleyman'ýn çadýrýnda. Süleyman çocuða “çýk dýþarý” demiþ. Çocuk beklemiþ ablasýný, ablasý farkýnda olacaklarýn, Süleyman tutmuþ kolundan çýkmayan bu cahil gencin, atmýþ dýþarý çadýrdan, demiþ muhafýzlara “götürün bunu buradan!” çocuk baðýrýrken “abla” diye kolundan tutup sürüklüyormuþ diðer soysuzlar. Süleyman dönmüþ çadýra, ablasýnýn gözünden bir damla yaþ gelmiþ, Süleyman'ýn bakmýþ yüzüne, canýný baðýþlamýþ kardeþinin, þimdi zaman ödeþmedir diye, soyunmaya baþlamýþ kýz Süleyman örtmüþ perdeyi...

Akþam olmuþ iþçiler yorgun, meþaleler yanýyor, iþçiler almýþ haberi, verememiþler kararýný haberin, bu haber þimdi kötü mü yoksa iyi mi? Vurmuþlarda vurmuþlar, kelle korkusu, haþmetli Süleyman durur lafýnýn arkasýnda, ziyafette var ölümde ona göre çalýþmalý soysuz iþçiler. Kazmýþlarda kazmýþlar. O sýrada arýyormuþ genç adam ablasýný, Süleyman'a kaptýrdýðý. Bakmýþ her çadýra, her araya bulamamýþ onu. En sonunda toplamýþ cesaretini çýkmýþ Gotan'ýn karþýsýna, sormuþ “ablam nerede?”, demiþ Gotan “ne oldu ablana?” Süleyman'a meze oldu benim yüzümden, kan sýçramýþ Gotan'ýn yüzüne öyle vurmuþ ki gencin yüzüne, demiþ sen nasýl haþmetli Süleyman'a, ismiyle hitap edersin? Çökmüþ genç yalvarmýþ demiþ “affedersin!”, “yalvarýrým deyin nerededir ablam?” demiþ Gotan unut ablaný sefil hayvan! “Nasýl olur o benim ablam?” haþmetli Süleyman geride kadýn býrakmaz, aþký haþmetli Valan'ýn kulaðýna kuþ uçamaz, vurmuþtur baþýný iþini gördükten sonra orospunun. Genç bir hýþýmla sýçramýþ üstüne Gotan'ýn vurmuþ da vurmuþ Gotan'a, gürültüyü duyan Süleyman girmiþ odaya, kaldýrmýþ sefil genci tek koluyla, atmýþ köþeye demiþ “sefil çocuk, senin derdin ne? Sabah ablan kurtardý seni ama artýk o da yok kim kurtaracak seni?” gözlerinden yaþ gelmiþ gencin, ablasý ölmüþ, sormuþ Süleyman'a, “ölüsü nerede?” demiþ Süleyman, “solduðun havada, çoktan götürdüler yakmaya, kül olup karýþtý rüzgara”, genç dayanamamýþ bunlara, soysuzun yüreði parlamýþ saldýrmýþ koca Süleyman'a, Süleyman kýlýcýný çekmiþ tek hamlede indirmiþ soysuzu. Soysuz bu soysuz! Haþmetli Süleyman'ý, devletini, memleketini satmýþ düþmana, hain soysuz! Kýzgýn Kurtlar pusu kurmuþ her bir yana, birbir indirmiþ iþçileri, geriye kalan bir kaç süvari.. Gotan teslim olmuþ, demiþ “yapabilirim iþ birliði” vurmuþlar hainin kafasýný, demiþ celladý ihtiyacýmýz yok kaný bozuklara. Süleyman'ýn etrafýný sarmýþlar, Süleyman'ý yakalamýþlar, baðlayýp esir altýna almýþlar. Kralýn piridir bu, veziridir bu, evladýndan önemlidir Süleyman. Demiþler krala, kýzýn Valan çok güzel, oðlumuz Karta ister. Baþýna vurmuþ kral, ne yapacaðýný bilmiyor, kabul etmiþ teklifi çünkü halk isyan ediyor. Ýsyan bastýrýp karanlýk günlerden kurtaracak bir kiþi var o da Süleyman. Takas etmiþler Valan'ý, Süleyman karþýlýðýnda, takas ayný zamanda olmuþ, görmüþ Valan'ý, Süleyman. Görmüþ gözlerinde ki yaþý, kollarýnda ki baðý, belinde ki kýrmýzý þalý. Anlamýþ o anda, aðlamýþ Süleyman, melekler aðlamýþ onunla, yiðit Süleyman, geçmiþ ülkenin baþýna, tüneli baþka yerden yaptýrmýþ, asker toplayýp, orduyu kalkýndýrmýþ, en sonunda sefere çýkmaya hazýrmýþ. Valan'ý kurtaracakmýþ, gitmiþ soysuzlarýn inine, sarmýþ etrafý, cenk etmiþ cengaverler at üstünde. Yenmiþ Süleyman soysuzlarý, girmiþ çadýra kurtaracakmýþ aþký Valan'ý. Girmiþ ölüsünü görmüþ Valan'ýn, soysuzlar biliyormuþ bu destansý aþký, öldürmüþler Valan'ý. Süleyman ant içmiþ intikam alacaðýna, öpmüþ dudaklarýndan Valan'ý o sýrada hain bir hançer saplanmýþ sýrtýna, Süleyman yýðýlmýþ yere, öldürmüþ askerler haini, kurtaramamýþlar yiðit Süleyman'ý. Süleyman ölmüþ, Vabahat tüneli olmamýþ, Kýzgýn Kurtlarýn baþý olan yaþlý adam ölmüþ, ateþ etrafýnda dansý yapýlmýþ. Valan ölmüþ, devlet yýkýlmýþ. Dans bitmiþ, ateþ sönmüþ.