!




Neden sürgün bir nefesin serancamýnda hicraný anayým
Ruhumun sessizliðinden tebarüz eden hüzünle saiklerine uzanayým, muhabbetle yanayým
Uzanan dünya emellerinde bizar kalayým, hakikati ancak tefekkür mü sanýp aldanayým
Ne vakit aþký þehrine mudrik nefeslerin vecdinde bulayým, gönlümü hasrederek hýçkýrayým



Yýllar bir bir geçiyor, nefes akleden için neler söylüyor
Hangi divanenin umutlarý sevdanýn fecrinde seceyle müsavileþiyor, gözyaþlarý ne diyor
Kalbim burukluðun meylinde neden inliyor, þimdi hüzün sinemde bereketlenip filizleniyor
Hangi kuþa baksam, daðlarýn yamaçlarýnda susuz kalan canlýyý hicranla ansam acý veriyor



Bahtýn telakkisinde ki teslimiyet akýl ve idrakýn iledir
Gerekçesiz ne kadar heba edilen nefes varsa beyhudelik lahzasýnda vaktini bekleyen ferdir
Umut kalbin en ulvi vecdidir, inayet ve ihsan mukallitlik içinde gizlenmiþ bir aþkta deðildir
Evla olan ilimle ihdas edilen azimet içindeki gayrettir, niyetin halisliði nefsin için suhulettir



Muhtaç olan hangi nefesi görsen sahipsiz deðildir
Kalbinin inþirahý için bizzat içinde gizlediðin faziletin telakkisinde ki umudun ecridir
Nefsanilik ruhunla ilintili deðildir her türlü melanet bizzat aklýnýn tercihinde ki badirendir
Düþünmeden, fikretmeyi hak edecek ilme eriþmeden gönlü hasretmek asla bir sevda deðildir



Aþ tuzzsuz olursa, letafet ramý neye gerekçelidir
Bela ve musibet hangi gönlü bekleyen vaktin ihdasýnda ki fedrettir, kalbin niye ahenksizdir
Neden zulm ile abat olan bvekleyen hesabý bildiði halde adavet içinde ki esareti istemektedir
Hak ve hakikat yalýn aklýn fark ettiði bir niþanmýdýr, öðrenmeden nefeslenmek ne fakirliktir



Mustafa CÝLASUN