Nasýl bir sevdanýn lahzasýnda yanmaktayým
Kalbime hasreti zerk ederek nefesimi daraltan, ruhumu esaret içinde býrakan, anmaktayým
Hangi þerabý içsem, serabýn sahrasýnda eðleþip periþanlýðýma nazar etsem aðlarým
Nerde bu vicdaným, sinemi daðlayan yadettiðim solmayan þarkým, ah yine hicrandayým



Artýk sukunet istiyor aklým, durmayan yaþým
Afakýmý hýçkýrtan bin hüzün içinde katmerleþen sancým, suhuma ýsrýrap yaþatan tacým
Nerdesin, hangi iklimin nidasýnda aðlayansýn, ruhunun bizarlýðýnda yaþayanmýsýn
Gel gör artýk bu betbin halimi, dinmeyen melalimi, içimi titreten ve eriten hasretini, ansýn



Bak laleler soldu, dallar yapraklarýný býraktý
Umman sinemde durmayan bir firaktý, sessizliðin ne kadar elem bahþeden bir meraktý
Ne zaman kalemi alsam, kitaplarýn sayfalarýna dalýp uzleti kalbime taþýsam neler olacaktý
Onca afatlar kalbim için ne muazzam bir farktý, dinmeyen dalgalar misali aðtatan aþktý



Ýþte soldum heran gidiyorum, nereye biliyorum
Boðazým kuruyor, içim burkuluyor, nazarlar hicran içinde ðeriþanlýk yaþatýyor eriyorum
Hangi dalý tutsam, topraðýn sessizliðinde ki manayý sinemde yaþasam sukut ile aðlýyorum
Daðlarýn yamacýnda þimdi ne arýyorum, uçsuz buçaksýz vadilerde yadederek hýçkýrýyorum



Ne kadar içim sýzlasa, gözlerim yaþýna kansa
Sakýn sen bu benbinliðime þahit olma, üzülüp biran bile aðlama, süruru kalbinde yaþa
Bir virane mesabesinde lisan-ý halimi yadederek hasretin içime býratýðý firkatin aþkýný anla
Her ikidünyanýn saadetini sevdanýn vecdiyle, inþirahýn kadriyle kalbinde ki ülfetle yaþa



Mustafa CÝLASUN