Özlemiþim kokunu,
Dokunuþlarýný,
Beni sýcacýk saran sevgini.
Çok uzun zaman oldu
Buluþmayalý...

Nasýl geçmiþ o günler,
Anlatmam zor.
Ýçimdeki o boþluk,
Hiç dolmamýþ.
Sensiz var olmuþum
Ama öznesi olmayan
Devrik bir cümle gibiymiþim.
Þimdi anlýyorum.

Halbuki seninle
Akardým nehir romanlar gibi.
Çað lardým Alp lerde.

Yine kavradý ellerin tüm parmaklarýmý,
Býrakýyorum kendimi;

Esrarlý bir kedi misali
Gezdiðim her yerde beni izleyen
Yeþil gözlerine,
Büyüleyici bakýþlarýna.

Hazýrým
Tüm cümleleri eksiksiz kurmaya.

Çünkü artýk tanýyorum
Hem kendimi
hem de seni.

Mutluluðun ne olduðunu
ve
Ne olmadýðýný
biliyorum.

Sevgiyle aþkýn farkýný
Aslýnda ayrýlamazlýðýný
görüyorum.

Zaman bilge bir öðretmen oldu.
Geçmiþim
Geçmiþimiz
Bugünü doðurdu.
Bu sancýlý doðumdan
Aþkýmýz sapasaðlam çýktý.

Müteþekkirim tüm acýlara.
Sevgimi yolluyorum
Beni acýtanlara.

Artýk iþbilir bir sarraf gibi
Biliyorum deðerini
Kendimin
Senin
ve
Alp lerde Çað layan
Nehir romanýmýzýn...