Bir ben var içimde, sanki derinliðimin haþyet sunan vezninde
Ne kadar akil bir nefes olmak için cehdimle dirensem de, içinde gizlenen sýr var bilmesem de
Nereye dönsem, gönlü hasredecek bir aþk için ömür kumaþýmý arileþtirsem, gam var içimde
Neden vakitler sürurla açmaz bu sinemde, kalbim ibretin derdinde, aklým merakýn kavlinde



Nerde bir gül görsem hasreti var, laleler kalbime neler söylüyor
Dallarý terk eden yapraklar içimi titrertiyor, vuslat hangi lisanýn vecdiyle aþký bekliyor
Gecenin bir vaktinde, gün aðarmaya namzet iken sela sesi geliyor kulaðýma, neyi ima ediyor
Biran gözler yaþarýyor, uykum sanki bir firari misali tenimi terkediyor, peki, nereye gidiyor



O an nefesim kifayet etmiyor, ne bir heves ne þevk refakat ediyor
Hangi mizanýn rahlesi sineme an ve zamanýn beklenen bir vaktini haþyetiyle zerkediyor
Nerde kaldý o umutlarým, ruhumla manalaþan bin bir korkularým, hangi aþktan bahsediyor
Kalbimi kuþatan umutlar mý, taltif ederek büyüttüðüm emeller niye ruhuma gam veriyor



Yaþamak için muhakkak avcý mý olmak gerekiyor, aþk ne istiyor
Nasýl bir sevdanýn ramýnda hakikatle yüzleþen gönlüm ah ederek, firket için çok titriyor
Hangi resme baksam bin hüzün içinde “ben” dedirten bu eþkalimle alay ederek sessizleþiyor
Neden kabirler içimde büyüyor ölüm denen muazzam ibret sahnesi izanýmla o an yüzleþiyor



Nerde býrakmýþtým akþamdan sabaha kalan nice avuntularýmý
Ruhuma periþanlýðýn lahzasýný ilga eden çýrpýnýþlarýmý, hýrs ve umursamaz yobazlýðýmý
Anlamak için aþký, feda olmayý kalbi olarak deruhte olmayý gerektiriyor, fakat aymazlýðýmý
Nasýl bir asfata ki aklým ermiyor, tercihlerim niye bir keder zerkediyor, irfan duyarsýzlýðýmý



Mustafa CÝLASUN