Fransa’nýn en saygýn gazetesi “Le Monde”a göre Mübarek’in yerine gelen ve 1995 yýlýndan beri Genelkurmay Baþkaný görevini sürdüren Orgeneral Muhammet Tantavi, ABD ve Ýsrail’in has adamý. Tantavi 1967 Altýgün ve 1973 Yom Kipur savaþlarýnda yer alýyor . Ancak, orta kademe subaylara göre Tantavi “Mübarek’in köpeði” konumunda.

Sivillere göre ise Tantavi geçiþ döneminin yöneticisi, sürekli baþta kalmayacak. Ama demokratik reformlar uygulanmaya konmazsa rüya sona erebilir. Müslüman Kardeþler örgütü parti kurmak istiyor ve seçimlerde en güçlü taraf görünüyor. ABD Mýsýr ordusuna her sene 1.3 milyar dolar veriyor. Bu geçiþ dönemi uzarsa ordu bölünebilir. (13 Þubat 2011 tarihli “Le Monde” gazetesinden derlenmiþtir)

Ýmdi, cahil cühela taifesi öðrensin diye baðýra baðýra tekrar söylüyorum: Her isyan, her ayaklanma devrim deðildir molla! 31 Mart gerici kalkýþmasý, etnik isyanlar, Þeyh Sait ayaklanmasý devrim miydi?

Halkýn demokrasi istemesi de devrim deðildir. ÝÖ 500 tarihinde Atina’da demokrasi vardý, halk meclisi vardý. Devrim miydi bu?

Devrimler sistemi, ekonomik düzeni ve sýnýfsal statükoyu deðiþtirir, alt üst eder. Mýsýrda deðiþen tek olgu Mübarek’in gitmesidir. Tahrir meydanýnda toplananlar Mübarek’in gitmesini istemiþtir. Mübarek gitmiþtir. Yerine gelen komutan Mübarek’in sað koludur. Mübarek görünürde girmiþtir. Sistem olduðu gibi duruyor. Yani þirket CEO’sunun veya Yönetim Kurulu Baþkaný’nýn deðiþmesi, ölmesi ya da ISO 9000 kapsamýnda daha katýlýmcý (!) bir yönetime geçilmesiyle nasýl ki düzenek deðiþmezse, Mýsýr’daki durumda deðiþmemiþtir molla! Neden?

Çünkü, Mýsýrdaki isyan ulusal/milli ve radikal deðildir. Çünkü arkasýnda ABD-Ýsrail-AB trilojisi vardýr. Triloji asla ulusal/milli hareketlere izin vermez. Çünkü bunlar küreselleþmeye engeldir. Dünya Müslümanlarý eziliyor diye tepiþenlerin de arkasýnda bu triloji vardýr ve bilerek/bilmeden onlarýn çýkarlarýna hizmet ederler.

Devrim ulusun sanayisini geliþtirir, korur, millileþtirir. Atatürk yabancýlarýn elinde olan tüm sektörleri millileþtirip Türk yatýrýmcýlara devretmedi mi? Þimdi ise tam tersi yapýlmýyor mu? Her þey yabancýlara satýlmýyor mu? Sonunda satacak donumuz bile kalmayacak ve kapitülasyon döneminden daha beter bir hale düþeceðiz.

Ýmdi, deniyor ki: “efendim millileþtirme ve koruma olursa yabancý yatýrýmcý gelmez, ülke batar”. Hadi caným sende. Atatürk devrinde ülke mi battý? Ýþte bu nedenle Atatürk kötülenir, Kemalist ordu darmadaðýn edilir, ulusumuz etnik ve dinsel guruplara ayrýlarak parçalanýr. Buna “ileri demokrasi” deðil dense dense postmodern dinci faþizm veya saksofon demokrasisi denir. Elindekini avcundaki sata sata hazýrdan yiyen bir ülke sonunda ne olur? “Hazýra dað dayanmaz” diye atasözümüz yok mu bizim?

Mýsýr ordusunu 1967 ve 1973de aðýr yenilgiye uðramasýnda Tantavi benzeri komutanlarýn ABD ile gizli ittifak halinde olma olasýlýðýndan kuþku duymak gerekir. Mýsýrlý askerler ne kadar kahramanca savaþsalar savaþý kazanmalarý mümkün deðildi. Çünkü ordunun tüm lojistik bilgileri düþman elindeydi. 1976 Altýgün savaþýnda Mýsýr ordusu yerinden kýpýrdayamadan felç edildi. Haberleþmesi kitlendi, Mýsýr Hava Kuvvetlerine ait tek bir savaþ uçaðý kalkýþ bile yapamadan hangarlarda Ýsrail füzeleriyle yok edildi. Tanklar, askeri araçlar arýzalanýp yollarda kaldý…

Kuþkusuz ayný þeylerin gelecekte Türkiye’nin baþýna gelmemesi için þu an bir neden göremiyorum !

SAKSOFON DEMOKRASÝSÝ
Günümüzde demokrasi finansal, endüstriyel ve ekonomik bakýmdan en güçlülerin at koþturduðu, liberal (!) ve denetimsiz bir ortamda, küresel egemenlerin her istediklerini rahatça yaptýklarý, her istediklerini seçtirip iktidarda getirdikleri tiyatrovari, göstermelik bir saksofon demokrasisine dönüþmüþtür.

Bu göstermelik saksofon demokrasisi toplumdaki en gerici, en çaðdýþý, en cahil unsurlarýn önünü açarak, yýkýcý virüslere ve öldürücü mikroplara özgürlük vermek, karþý devrimleri oluþturmak ve ulus devleti yýkmak için kullanýlan bir araç olmuþtur.

Mýsýr’daki anti-laik, anti-ulusalcý Müslüman Kardeþler örgütünü Ýngiltere’nin kurduðunu, ABDnin yýllardýr desteklediðini saðýr sultan bile duydu, sokaktaki en bön adam da biliyor. El Baradey de küresel güçlerce desteklenen bir lider deðil mi?

Bu durumda akla takýlan soru þudur: Peki ABD eski saksofoncularý niye tasfiye ediyor?

Efendim çünkü kapitalist düzende zamaný geldiðinde yönetici deðiþikliðine gidilmesi –þirketlerde görüldüðü gibi- stratejik bir süreçtir. Yöneticilerin baþarýlý olup olmamasýndan çok saksofonu kimin en iyi çaldýðýna bakýlýr. Çünkü böylece hem yeni umutlar ve beklentiler tazelenir, hem de esas patrona daha canla baþla sakso çekeceklerin önü açýlýr !

Görünen o ki Türkiye en zayýf ve kýrýlgan yerlerinden parçalanmaya baþlamýþtýr. Önce Güneydoðu, sonra da Kýbrýs … Tabi Mýsýr’daki bu ayaklanma ülkemizdeki etnik bölücüleri çok memnun etmiþtir. Çünkü onlar da böyle bir beklenti içindeler. Ayaklanma çýksýn, kargaþa olsun, Türk yurdu ve ordusu parçalansýn…

ABD Fas, Tunus, Ürdün, Mýsýr ve Türkiye’deki eski saksofoncularý tasfiye ederken ya da þirket söylemiyle “iþine son verirken” kendine uygun yeni saksofoncularý da öne sürecektir. Yani bu durumda, Mýsýrdaki gibi bir koçan devrimi bizde de baþlayabilir. Tek farkla: Toprak kaybederiz, Kýbrýs ve Güneydoðu elimizden gider. Ama unutulmasýn ki biz çok iyi davul ve zurna da çalarýz !

Not: Tabi bu Arap ülkelerinde baþlayan sürecin domino etkisi yaratarak Libya, Suriye, Ýran gibi ülkeleri de sarsmasý kaçýnýlmazdýr. Bu baðlamda Triloji görelim ne eyler, ne eylerse güzel eyler (!)