Toplumda, çoðunluðun yaþam þeklinin, uyduklarý ve uyguladýklarý kurallarýn doðru olduðu gibi bir inanýþ hakimdir. Kurallarýný toplumun koyduðu, adeta bir din gibi benimsenen bu yaþam þekli ‘çoðunluða uyma’ mantýðýdýr. Bu ‘din’in mensuplarýnýn, toplumun çoðunluðunu oluþturuyor olmasý, diðer insanlarý da yanlýþ yönlendirir. Oysa Kur’an “…Ancak insanlarýn çoðunluðu inanmazlar. (Hud Suresi, 17) ayetiyle, çoðunluðun yanlýþ yolda olduðunu haber verir.


Yüce Allah insanlara, haksýz çoðunluðun hevalarýnýn koyduðu kurallara uymamalarýný ve Kur’an ahlakýný uygulamalarýný buyurur. Ancak birçok insan, vicdanýnýn sesine deðil, onaylamýyor da olsa çoðunluðun yaþam tarzýna ayak uydurmanýn zorunlu olduðunu düþünür. Onlara göre, toplumun her bireyi bu kurallarla yaþamak zorundadýr. Din dýþý olan bu mantýða insanlar, adeta hak dinin gereðiymiþ gibi uyarlar.


Kur’an ahlakýný gerçek anlamda kavramamýþ olan kiþilere göre; Allah’ýn buyruklarý dýþýnda da insanlarýn uymasý gereken bazý kurallar vardýr. Ýnsan sosyal bir birey olduðuna göre bu kurallara uymak zorundadýr. Toplum bireylerinin hoþnutluðu önemlidir ve tek endiþeleri, "insanlar ne der, ne düþünürler, benim hakkýmda þöyle düþünmesinler, böyle konuþmasýnlar" gibi düþüncelerdir.


Kur’an’da cahiliye olarak tanýmlanan bu toplumun bireyleri, kariyer sahibi kiþiler dahi olsalar, Allah’ýn kudretini ve büyüklüðünü tanýyabilecek akýl ve vicdana sahip deðildirler. Ýnsanlarýn çoðunun bu cahil yapýda olmasý ve diðerlerinin de bu çoðunluðun davranýþlarýný kýstas almalarý, tüm toplumun cehalet bataðýnda yaþamasýna neden olur. ‘‘Yeryüzünde olanlarýn çoðunluðuna uyacak olursan, seni Allah’ýn yolundan þaþýrtýp saptýrýrlar. Onlar ancak zanna uyarlar ve onlar ancak ‘zan ve tahminle’ yalan söylerler.’’ (En’am Suresi, 116) ayetiyle bildirildiði gibi bu kiþiler, zan ve tahminle hareket ederler ve insanlarý Allah’ýn yolundan saptýrarak kendi sapkýn yollarýna çekerler.

Farklý yollara sapan bu kimseler, kendileri gibi acz içindeki insanlara tabi olur, onlarýn görüþlerini kesin doðru olarak kabullenirler. Vicdanlarýný kullanmadýklarý için, zamanla iþitmeyen ve görmeyen kiþiler haline gelirler. Ayetteki ifadesiyle bu kiþiler, “Saðýrdýrlar, dilsizdirler, kördürler. Bundan dolayý dönmezler.” (Bakara Suresi, 18)

Kur’an ahlakýný samimi olarak yaþamaya çalýþanlar için ise gerçek kýstas, insanlarýn kendi vicdanlarýdýr. Vicdaný kabul etmediði halde, insanlar tarafýndan kýnanmaktan korkarak, çoðunluðun mantýðýný kabullenmek büyük yanýlgýdýr. Vicdan, insaný doðruya yönlendiren sestir. Kiþinin toplum tarafýndan kýnanmaktan korkmasý ve vicdanýnýn iþaret ettiði doðrulardan kaçýnmasý son derece akýl dýþý bir davranýþtýr.

Samimi inanan insanlar her devirde, yalnýzca Allah’a kulluk etmeleri, yalnýzca O’nun hoþnutluðunu gözeterek yaþamalarý ve O’nun buyruklarýna uymalarý nedeniyle yaþadýklarý toplum tarafýndan kýnanýrlar. Cahiliye toplumlarýnýn çarpýk yaþam biçimini ve þeytanî sistemini reddetmeleri, Allah Katýnda makbul olan ahlaký benimsemeleri nedeniyle yadýrganýr, tepki görürler.


Kalben Allah’a yakýn olmak isteyen insan, vicdanýný tam kapasite kullanýr; diðeri þeytanýn ve sözcüsü olan nefsinin fücurunu gözetmektir. Vicdanýnýn önüne "çoðunluk böyle yaptýðýna göre doðru olan budur" mantýðýyla set çeken kiþi, insanlarýn hoþnutluðunu önemser. Toplumda kýnanmaktan çekinmesi nedeniyle de Kur’an ahlakýndan uzak yaþar.


Kur’an, insanlarýn büyük çoðunluðunun ‘alçaltýlmýþ’ kýlýndýðýný, samimi iman sahiplerinin ise ‘üstün’ olduðu gerçeðini vurgular. Kur’an’ýn ýþýðýnda/rehberliðinde yaþamayý seçen insan, çoðunluðun yaþadýðý sýkýntý ve karanlýktan kurtulur; Allah’ýn dilemesiyle aydýnlýða ve güzelliklere ulaþýr.


Allah’ýn rýzasý dýþýnda bir yaþam tarzýný benimseyen çoðunluða uyma mantýðý insana kazanç deðil, büyük zarar getirir. Din ahlakýndan uzak yaþayan kiþiler, çýkar kavgalarýnýn ve düþmanlýklarýn yaþandýðý dejenere bir toplum oluþtururlar. Yaþadýklarý huzursuzluk ise, ahirette onlarý bekleyen azabýn baþlangýcýdýr.

... Ýþte onlar, buna (Kur’an’a) inanýrlar. Gruplardan biri onu inkar ederse, ateþ ona vaadedilen yerdir. Öyleyse, bundan kuþkuda olma, çünkü o, Rabbinden olan bir haktýr. Ancak insanlarýn çoðunluðu inanmazlar. (Hud Suresi, 17)