Þiir duygularýn dilidir. Þair bu dili kullanan kiþidir. Þiir yaþanýlmýþ,hayalî,imge sembol,hayata ve insana dair ne varsa üzerinde barýndýrýr.Þiir hayatýn hikayesi,masalý, romaný,denemesidir.
Çünkü o yazýn türlerde anlatmak istediklerini kýsa öz bir þekilde karþýdaki kiþiye anlatabiliyorsun.
Sözünü uzatmadan söyleyeceðini tam olarak söylüyorsun. Zaman kaybýnda cok az. Þiir akýlda kalýcýkýk nedeniyle de bir numara. Atalarýmýzda þiirin geliþmesýndeki sebebte budur.Göcebe bir toplumda yaþýyorsun akýlda kalýcý bilgiler daha iyi þekilde saklanýyor hafýzalarda.
Sözün büyüsüdür þiir. O büyüyle hayel alemlerine dalar,þairle sevinir, þairle üzülür onun yaþadýklarýný yaþarýz beraber. Þair yazdýðý þiirde bizden izler bulunur. Onun þiirinde kendimizi bulursak o þiir bizim için bir anlam ifade eder. Þairin þiirinde bazen bir yeni bir dünya kurarýz.
Þairin kimseye kötülük yapmayacaðý inancýndayým ben çünkü onun duygularý incelmiþtir. Onun tek derdi sevgiliþi bu genellikte yoktur. Nedimin bir beyitte dediði gibi beyitin aklýmda kalaný þöyle.. Ey nedim senin vasf ettiðin güzel yok bu þehirde..Bu bir hayal olmuþ bir peri suret görülmüþ sana.. Diye sevdiði kiþinin olmadýðýný söyler.. Orhan veli kanýk anlatamaz bazen..Ahmet haþimle O beldeye gideriz bazen..Namýk Kemalle vatan bilincimiz oluþur. Mehmet Emin Yurdakulla haykýrýrýz.Bazen Nedimle Sadabada gideriz... Nesimi ile Kime ne deriz. Fuzuliyle leyla mecnun okuruz..Cahit Sýtkýyla, ölümü hatýrlarýz.. Necip Fazýlla felsefi düþünürüz. Turgut uyarla Arabistanlara gideriz.. Mevlananýn ögütleriye alcak gönüllü oluruz Gel deriz. Yunus emre ile bize seni diyerek rabbimizi zikrederiz.Ahmet yesevi ile 63 te gireriz yere,ve peygamber efendimiz (sav) bu yaþta öldü diyerek yerlere girer.Mehmet Akifle toplumuza bakarýz, onlarý anlatýrýz..vb iþte böyle hayatýmýzý geçmiþimizi en kýsa öz þekilde özetleriz böyle.
Þiir toplumun aynasýdýr. Oluþtuðu dönemden izler taþýr. Dönemi yaþarýz onlarla .. Toplumumuzdan geçmiþimizden kýsa sürede haberdar oluruz. Nasýl mi. Þimdi iþlamiyeti kabul ettiðimiz dönem dini unsurlar olduka fazladýr. Aruz ve arapça kelimeler bu dönemde hayatýmýza girmiþ ve iþlemiþiz. Divan edebiyatý dönemine gelince bu etkileþimin daha fazla oldugunu ve nereyse tüm kelimeler arapça ve parça senteziyle oluþmuþtur. Ve þiirler öyle yazýlmýþtýr. Bir de osmanlý devleti bu dönemde güçlü ihtiþamlý bir dönemde kültürel ve maddi zenginlik var . Ýnsanlar zevk ve sefa içerisinde kýsmi de olsa. Bu dönem þaýrleri daha fazla iþledikleri konu aþk þarap güzellik olmuþtur.Bazen bu dönemlerde savaþ fazla olmuþ þaýrle sulhiye diye barýþ susamýþlýk þiýrleri yazmýþlar. Fetihler olmuþ bu seferde fetýhnameler süslemiþ þairin kalemini...
Tabiki zaman geçmiþ osmanlý zayýflamýþ yeni arayýþlar içine girmiþ ve burada da iþ þairlere düþmüþtür batýyý örnek alýnmýþ bu sefer Fransýzca vb diller toplumda ve þiirde görülmüþ.Þair topluma bir ýþýk görevi üstlenip yazý ve þiirle yazmýþtýr. Ama bu cabalarda osmanlýnýn kurtarýlmasý için yetmeyince baþka fikir beyinlerde bitmiþ ve ilk meyveleri þairler vermiþtýr.
Bakýn toprak kayýplarý fazla olunca þairlerimizin vatan üzerinde durmuþlardýr.Ve þairlerimiz kendisine uygun fikirleri savunmuþlardýr. Bunlarý bu uygun gördügü fikirden dolayý onlara kötü muhaleme yapmaya da hakkýmýz yok. Bizlerde hatalar yapýyoruz. Onlarýn hayatlarýný iyi bilmek onun gôrüþlerini bilmekle saglanýr. Þiiri daha anlamlý olur eger þairin tüm özelliklerini bilirþek.
Þairlerimiz üstüne düþen görevleri daima yapacaðýna inanýyorum geçmiþte oldugu gibi.. Ama bir þair hakkýnda kulaktan duyma sözlerle kara sürmek bence iyi deðil. Çünkü o kiþi dogru mu söylüyor acaba deyip araþtýrmak gerekmez mi. Aklýma düþenler bunlar sayýn okuyucularým. Eksikliklerimi affedin saygýlarýmla..