Anlamsýz bir tartýþma sürüyor Almanya’da… Þüpheci bir kýsým dostlarýmýz, var olan bilimsel bir gerçeði sorgulama hevesindeler halen. Bu sorgulama arayýþlarý maalesef ýrkçý bazý keyfi uygulamalarý tetikleyebilir bu ülkede… Bunu önlemenin yegane yolu ortak bir noktada buluþabilmemiz, bilimin verilerine olanca samimiyetimizle güvenebilmemizdir. Ýslam’ýn Almanya’ya ait olup olmadýðýný elbette bir kýsým duygusal siyasilere soracak deðiliz. Bu soruyu sadece; bilime, tarihe, edebiyata, sanata ve günümüz gerçekliðine sormamýz yeterlidir. Alacaðýmýz cevap, Ýslam’ýn Almanya’ya ait olup olmadýðý konusunda yeterli bilgiyi verebilecektir.

Gelmiþ geçmiþ en büyük edebiyatçýlardan olan Goethe’ye soralým mesela… Onun pek çok eserinde Ýslam’dan, Hz. Muhammed’den, Kuran-ý Kerim’den övgüyle bahsettiðine þahit olduðumuzda cevabýmýzý almýþýz demektir. Veyahut da Almanya’nýn yetiþtirdiði dahilerden Nietzche ne diyor, bir kulak verelim: “Aslýnda bize, Grek kültüründen de, Roma kültüründe de, esasta, temel meseleler açýsýndan daha yakýn olan, bizim duygularýmýza, zevklerimize ve seçimlerimize daha doðrudan hitap eden Ýspanya'daki o harikulâde Ýslâm kültürü ve Ýslâm kültürünün eþsiz birikimi ayaklar altýna alýnarak çiðnenmiþ ve yok edilmiþti” Prens Bismark’sa þu sözleriyle haykýrýyordu Ýslam’ýn nereye ait olduðunu: “Ben Kur’an-ý her cihetten inceledim, her kelimesinde büyük hikmetler gördüm”

Ýslam dini sadece Almanya’ya deðil Avrupa’ya da aittir. Hatta bugünkü Avrupa medeniyetinin oluþmasýna sebep olan en büyük amildir Ýslam dini. Almanca’da da benzerleri bulunan Avrupa dillerindeki Arapça kökenli kelimeler bile Ýslam’ýn nereye ait olduðunu bize fýsýldar: “sugar (þeker), syrup (þurup), orange (portakal), lemon (limon), spinach (ýspanak), arlikhokes (enginar), saffron (safran) , coffee (kahve), mat (hasýr), maltress (þilte, uzun minder), sofa (sedir), ottoman (divan), Cotton (pamuk), muslin (müslin) Musul'dan, damask (Damuscus) Þam'dan gelir. Ýngilizcede âdi benekli kedi ve bir çeþit hâreli ipekli için kullanýlan tabby kelimesi Baðdat''n Attabiye mahallesinden gelir. Traffic (trafik), tarif, (tarife), cheque (çek), risk (riziko, tehlike), magazine (dükkan), calibre (çap), sloop (tek direkli yelkenli gemi), barque (üç direkli yelkenli gemi) , Cable (kablo), Admiral (amiral) Bir mimari terimi olan baroque (barok) kelimesi de Arapça'dan gelmedir. Tambourine (tambur) ve guitar (gitar) gibi musiki aletlerinin isimleri Arapça'ya dayanýr. Rönesans Avrupa'sýnda çok sevilen lute (lavta, ut) ise, Arapça al-ud dan gelir. Satrançta Farsça kelimeler kullanýlýr. Chek-mate kelimesi þahmat tan (yani þah ölmüþtür den ) baþka bir þey deðildir. Astronomide en parlak yýldýzlarýn üçünün ismi -Aldebaran, Altair ve Belelgouse - Arapça'dýr. Matematikte cypher (sýfýr) kelimesi ve cebir ilmi Arapça'ya dayanýr. Chemie, Algoritma gibi kelimeler Arapça’dan gelmiþtir. Alkohol kelimesi bile Arapça kökenlidir… Bugün Avrupa’da ve Almanya’da kullanýlan Arap Rakamlarý adý üstünde Müslüman Araplardan uyarlanmýþlardýr. Almanca’da da Tarif, Seife, Suppe gibi pek çok Arapça kökenli kelime yaþamaktadýr. Kanalizasyon sistemlerinin oluþturulmasýna varana kadar Ýslam’ýn Avrupa’daki etkilerini bilmeyen yok gibidir. Ýslam mimarisinin Avrupa mimarisi yanýnda Alman mimarisine olan etkilerini de elbette her eðitimli Alman fark etmiþtir.

Bütün bu delilleri bir kenara koysak bile bugünün gerçekliði, Ýslam’ýn Almanya’nýn bir parçasý olduðunu anlamamýza yeter de artar. Müslümanlar üzerinde Yahudiler’e reva görülen soykýrým benzeri bir uygulama gerçekleþtirilmeyecekse eðer, bu gereksiz tartýþmalarý býrakmanýn tam da zamanýdýr. 6 milyon civarýnda Müslüman’ýn yaþadýðý, 3 bin civarýndaki Caminin bulunduðu bir ülkede Ýslam dini elbette vardýr ve bu din bulunduðu o ülkeye elbette aittir. Bu gerçeði inkar etmenin kime ne faydasý olacaktýr ki? Bir kýsým siyasiler ve Alman kamuoyu Ýslam dininin Almanya’nýn bir parçasý olduðunu kabul etmelidirler. Müslümanlarý kendi içlerine kapalý yaþamakla suçlayanlar, kendilerini Müslümanlarýn dünyalarýna kapatanlardan baþkalarý deðildir. Halbuki “tüm insani özelliklerimiz ” gibi paylaþýlacak o kadar ortak paydamýz var ki!

(Kaynaklar: Yusuf Kaplan-Yeni Þafak, Avrupa Medeniyetinin Geliþmesi Üzerindeki Ýslami Tesirler", çev. Nûþîn Asgarî, Þarkiyat Mecmuasý, C.III, (Ýstanbul) 1969, s. 1-12)