Gökyüzünden alçak iniþ yapan uçak gibi bir platforma indik. Hostes deðildi yaný baþýmýzdakiler ve uçuþ tamamlanmýþtýr da demediler. Dünyaya geldi diyenler, hastanedeki saðlýk görevlilerinin ta kendisiydi. Yani tepetakla geldik, yuvarlanýp gidiyoruz..

Ýlk yýl ayaklarýmýzýn üzerinde durmaya çalýþtýk. Aslýnda hâlâ üç aþaðý beþ yukarý ayný vaziyette sayýlýrýz. Saðlam basmak için hep temkinliyiz. Tek fark; artýk çarparsýn, vurursun baþýný aman dikkat et diyen birileri yok.

Doðduk doðalý doymadý þu karnýmýz. Öðünü bir iki saat geçirelim acýkýveriyoruz. Amaçlarýmýzdan biri de karýn tokluðu.

Ýlk kulaklarýmýzýn duyduðu ses kendi aðlama sesimiz olmuþ. Kendimiz aðlarken ya da birisi aðlarken hiç yabancýlýk çekmememiz bundan olsa gerek. Çünkü bize çok tanýdýktý bu ses. Dünyaya gülerek gelmediðimiz gibi bir de fazla güleni yadýrgadýk. Hep ciddi olmayý öðrendik. Fazla gülersek aðlayacaðýmýza dahi inandýrýldýk.

Mutluluk için; bir karýþým yok ki mutfaða girip mikserden geçirip içelim. Üstelik mutluluðun bileþenleri o kadar fazla ki hepsini biraraya getirmek de biraz hüner ve þans istiyor.
Eksik malzemeyle ne yemek piþer ne de inþaat yükselir. Ama insanoðlunu Allah öyle güçlü yaratmýþ ki, elimizdeki az malzemeyle ne çok þey baþarýyoruz aslýnda. Küçük þeylerle bile mutlu olabiliyoruz. Boyumuzdan büyük olaylarýn altýnda çökmüyoruz. Bir þekilde sabrýmýzla ve dualarýmýzla dik durmayý becerebiliyoruz.

Dünyaya kendi isteðimizle gelmedik ama yaþanabilir hale getirmemiz tamamen bize baðlý. Ýçimizdeki sevgiyi, yardýmlaþma duygusunu, dostluðu, insanlýðý ve manevi deðerleri asla kaybetmememiz gerekiyor. Yitirdiðimiz anda kaçýnýlmaz çöküþ baþlar ve o enkazýn altýndan kimse kurtaramaz bizi.

Kendi kararýmýz deðildi dünyaya geliþimiz ama gittiðimiz yol tamamen kendi kararlarýmýz doðrultusunda. Hayat yolunuz her zaman açýk olsun.

Sevgilerimle...

Aysel AKSÜMER